Strzelno-Południe (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1934–1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1934–39: poznańskie | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Strzelno-Południe[2] – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954[3] w woj. poznańskim/bydgoskim (dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie). Siedzibą władz gminy było Strzelno, które jednak nie wchodziło w jej skład (gmina miejska).
Gmina zbiorowa Strzelno-Południe została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie mogileńskim w woj. poznańskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Berlinek, Bielsko, Cieńcisko, Dobsko, Gaj, Jeziora Małe, Jeziora Wielkie, Kijewice, Krzywekolano, Kuśnierz, Łąkie, Młynice, Młyny, Nowawieś, Nożyczyn, Ostrowo p. Gębicami, Piątnice, Podbielsko, Pomiany, Rzeszyn, Siedlimowo, Sierakowo, Wola Kożuszkowa, Wojcin, Wronowy i Zbytowo (oraz z obszarów dworskich położonych na tych terenach lecz nie wchodzących w skład gmin)[4].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 6 lipca 1950 roku gmina Strzelno-Południe wraz z powiatem mogileńskim została przyłączona do woj. bydgoskiego (które równocześnie zmieniło nazwę z pomorskiego na bydgoskie)[5]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 28 gromad: Berlinek, Bielsko, Cieńcisko, Gaj, Golejewo, Jeziora Wielkie, Kijewice, Kościeszki, Krzywekolano, Kuśnierz, Łąkie, Miradz, Mirosławice, Młynice, Młyny, Nowawieś, Nożyczyn, Ostrowo pod Gębicami, Piątnice, Pomiany, Rzeszyn, Rzeszynek, Siedlimowo, Sierakowo, Wola Kożuszkowa, Wójcin, Wronowy i Zbytowo[6].
Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[8], powstała jednak gmina Strzelno, obejmująca obszary dawnych gmin Strzelno-Południe i Strzelno-Północ; część obszaru dawnej gminy Strzelno-Południe weszło także w skład nowej gminy Jeziora Wielkie.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 71, poz. 688 §6 (3)
- ↑ od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954 roku
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 658
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).