Strzyżów (województwo lubelskie)

Strzyżów

wieś
Zabudowania cukrowni z roku 1899
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	hrubieszowski
Gmina	Horodło
Liczba ludności (2011)	1369[1]
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-525[2]
Tablice rejestracyjne	LHR
SIMC	0888988
Położenie na mapie gminy Horodło Strzyżów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Strzyżów
Położenie na mapie województwa lubelskiego Strzyżów
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego Strzyżów
50°50′46″N 24°01′20″E/50,846111 24,022222

Strzyżów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Horodło.

Demografia

Niegdyś istniała gmina Strzyżów. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie zamojskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1369 mieszkańców^[1] i była największą miejscowością gminy Horodło.

Historia wsi i zabytki

Na podstawie wykopalisk archeologicznych stwierdzono, że początki osady należy datować na IX w. n.e. W XII i XIII w. znajdowała się tu obronna strażnica, po której pozostał stożkowaty nasyp ziemny. Pierwszy znany, pochodzący z 1376 r. dokument, wspomina o nadaniu wsi przez księcia halickiego Jerzego Daniłowicza, prawosławnemu biskupstwu chełmskiemu. Prawdopodobnie Władysław Jagiełło nie uznał tego nadania (niektórzy kwestionują autentyczność dokumentu), gdyż wieś pozostała własnością królewską. Dopiero w roku 1462 wieś przeszła w prywatne ręce. Król Kazimierz Jagiellończyk nadał Strzyżów Janowi Łaźniewskiemu. Nie wiadomo jak długo wieś pozostawała w rękach rodu Łaźniewskich. Są o nich wzmianki jeszcze w XVI w., później prawdopodobnie na drodze koligacji rodzinnych, wieś trafiła w ręce rodu Pociejów. W pierwszej połowie XVIII wieku właścicielem Strzyżowa był starosta wołkowyski Antoni Pociej. Wieś jako wiano otrzymała jego córka Ludwika Honorata, od około 1740 roku zamężna z księciem Stanisławem Lubomirskim, wojewodą bracławskim, a później kijowskim. W latach 1762-1786 zbudowano tu murowany, dwukondygnacyjny pałac, który zachował się do dnia dzisiejszego.

Późnobarokowy pałac z XVIII wieku. Zbudowany w latach 1762-1786 przez księstwo Ludwikę Honoratę (z rodu Pociejów) oraz Stanisława Lubomirskich. Budynek po pożarze, przebudowany w 1836 roku przez rodzinę Ożarowskich. Po obu stronach pałacu stoją pawilony z drugiej połowy XVIII wieku, zachodni pełnił funkcję pałacowej kaplicy, wschodni służył jako lamus. Po zakończeniu II wojny światowej pałac był siedzibą Wojsk Ochrony Pogranicza. Od początku lat 60., aż do dnia dzisiejszego, w pałacu mieści się biuro Cukrowni Strzyżów

Z 1507 roku pochodzi wzmianka o istnieniu w Strzyżowie cerkwi. Kolejne drewniane cerkwie, na miejsce dotychczasowych, wybudowano w 1724 oraz 1817 roku. Ostatnia, cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, w 1875 roku została przemianowana na prawosławną i pozostawała siedzibą parafii tego wyznania w dwudziestoleciu międzywojennym^[3][4]. Według rejestru dóbr z 1531 r. we wsi, oprócz cerkwi, znajdował się młyn. W latach 1851-1858 istniała w Strzyżowie parafialna szkoła unicka powstała po zlikwidowaniu wcześniejszej szkoły elementarnej. Budynek szkolny został spalony przez oddział UPA podczas II wojny światowej.

Wkrótce po wkroczeniu wojsk radzieckich, istniejąca cerkiew (z 1817 r.) zaczęła też pełnić funkcję kościoła rzymskokatolickiego parafii Horodło. Po wysiedleniach ludności ukraińskiej wyznania prawosławnej miejscowa społeczność katolicka przejęła w 1946 świątynię na stałe. 10 lutego 1947 roku biskup lubelski Stefan Wyszyński powołał w Strzyżowie parafię pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny należąca do dekanatu Hrubieszów – Północ. Jest to drewniana budowla, o konstrukcji zrębowej, jednonawowa, oszalowana, ze sklepieniem kolebkowym wewnątrz^[3].

Osoby

• W Strzyżowie urodził się polski inżynier oraz naukowiec Mieczysław Bekker – twórca teorii ruchu pojazdów terenowych.

Przypisy

Bibliografia

• Pawłowski Artur, Roztocze, Puszcza Solska, Lasy Janowskie iWyżyna Wołyńska – Przewodnik; Wydawnictwo Stanisław Kryciński, Warszawa 2000, ISBN 83-85531-10-6.

Linki zewnętrzne

• Strzyżów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 489 .