Strzyżewo (powiat nowotomyski)
| Artykuł | 52°16′51″N 15°53′48″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°17'N, 15°52'E, 52°16'55.88"N, 15°53'53.84"E |
| - błąd | 20232 m |
| Odległość | 376 m |
| wieś | |
 (c) silu, CC BY-SA 3.0 pl Centrum wsi Strzyżewo | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | 763[1] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 64-360[2] |
| Tablice rejestracyjne | PNT |
| SIMC | 0917253 |
Położenie na mapie gminy Zbąszyń _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Zbąszyń") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego  | |
 52°16′51″N 15°53′48″E/52,280833 15,896667 | |
Strzyżewo (niem. Strese[3]) – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Zbąszyń[4][5], na prawym brzegu Obry[6].
Przez miejscowość przebiega nieczynna linia kolejowa Zbąszyń-Międzychód (stacja kolejowa Strzyżewo Zbąskie)[6].
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0917260 | Piaski | przysiółek |
Historia
Wieś była wzmiankowana w 1456 roku jako wchodząca w skład dóbr zbąszyńskich, pod nazwą Strzeschewo[7]. Pod koniec XVIII wieku właścicielem był dziedzic Zbąszynia, Stefan Garczyński[3]. Pod koniec XIX wieku Strzyżewo wchodziło w skład powiatu międzyrzeckiego i liczyło 100 domostw i 781 mieszkańców[3]. Przeważali protestanci (605) nad katolikami (165) i żydami (11)[3]. Wcześniejszymi nazwami były Strzyżew, Strzeżewo i Streszewo[3].
Strzyżewo było areną zaciętych walk w powstaniu wielkopolskim (10/11 lutego 1919 z udziałem kompanii opalenickiej, kórnickiej i śremskiej) i pod koniec stycznia 1945 roku, kiedy to nacierającą Armię Czerwoną wsparli ochotnicy[8][7]. W 1921 roku stacjonowała tu placówka 17 batalionu celnego, a później placówka Straży Granicznej I linii „Strzyżewo”[9].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego.
Turystyka
Wzgórze za cegielnią (Strzyżewska Góra) jest dobrym punktem widokowym na dolinę Obry[7]. Po drugiej stronie rzeki zachowały się fragmenty grodziska stożkowatego z XIII wieku[7].
Przez miejscowość przebiegają znakowane szlaki piesze[6]:
Zbąszyń - Dąbrówka Wielkopolska - Miedzichowo[6].
Trzciel - Wąsosz
a także kajakowy Szlak Obry
Zobacz też
Przypisy
- ↑ woj. wielkopolskie >> pow. nowotomyski >> gmina Zbąszyń. Wszystkie dane dla miejscowości Strzyżewo. W: Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-02-27].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1214 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c d e Strzyżew (5), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 487.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d Elżbieta Mlącka, Anna Tekiel: Świebodzin: mapa topograficzna Polski. Wyd. 2. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 2009. ISBN 978-83-7135-250-8.
- ↑ a b c d Paweł Anders: Jeziora Wolsztyńsko-Zbąszyńskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989, s. 103. ISBN 83-7005-113-8. (pol.)
- ↑ Paweł Anders: Jeziora Wolsztyńsko-Zbąszyńskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1989, s. 32. ISBN 83-7005-113-8. (pol.)
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 22. ISBN 83-87424-77-3.
| Sołectwa | |
|---|---|
| Pozostałe miejscowości |
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Zbąszyń, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu nowotomyskiego, Polska
Czerwony szlak turystyczny.
Niebieski szlak turystyczny.