Strzyżyk śpiewny

Strzyżyk śpiewny
Troglodytes aedon[1]
Vieillot, 1809
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

strzyżyki

Rodzaj

Troglodytes

Gatunek

strzyżyk śpiewny

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     występuje przez cały rok

     przeloty

     zimowiska

Strzyżyk śpiewny (Troglodytes aedon) – gatunek małego ptaka z rodziny strzyżyków (Troglodytidae), zamieszkujący Amerykę Północną i Południową. Nie jest zagrożony.

Systematyka

Wyróżniono ponad trzydzieści podgatunków T. aedon[3][4][5]:

  • Troglodytes aedon parkmanii – południowa-zachodnia i południowo-środkowa Kanada i zachodnie i środkowe USA do północnego Meksyku.
  • strzyżyk śpiewny (Troglodytes aedon aedon) – południowo-wschodnia Kanada i wschodnie USA.
  • Troglodytes aedon cahooni – południowo-wschodnia Arizona (południowo-zachodnie USA) do środkowego Meksyku.
  • strzyżyk brunatny (Troglodytes aedon brunneicollis) – środkowy i południowy Meksyk.
  • Troglodytes aedon nitidusMount Zempoaltepec (południowy Meksyk); bywa wliczany do podgatunku brunneicollis.
  • Troglodytes aedon intermedius – południowy Meksyk do środkowej Kostaryki.
  • Troglodytes aedon peninsularisJukatan (południowo-wschodni Meksyk).
  • strzyżyk rdzaworzytny (Troglodytes aedon beani) – wyspa Cozumel (południowo-wschodni Meksyk); bywa uznawany za odrębny gatunek[6].
  • Troglodytes aedon inquietus – południowo-zachodnia Kostaryka do wschodniej Panamy.
  • Troglodytes aedon carychrous – wyspa Coiba.
  • Troglodytes aedon pallidipesWyspy Perłowe (południowo-wschodnia część Panamy).
  • Troglodytes aedon guadeloupensisGwadelupa (północna część Małych Antyli).
  • Troglodytes aedon rufescensDominika (środkowa część Małych Antyli).
  • strzyżyk antylski (Troglodytes aedon martinicensis) – takson wymarły, Martynika (środkowa część Małych Antyli).
  • Troglodytes aedon mesoleucusSt. Lucia (środkowa część Małych Antyli).
  • Troglodytes aedon musicusSt. Vincent (południowa część Małych Antyli).
  • Troglodytes aedon grenadensisGrenada (południowa część Małych Antyli).
  • Troglodytes aedon tobagensisTobago.
  • Troglodytes aedon atopus – północna Kolumbia.
  • Troglodytes aedon effutitus – półwysep Guajira (północna Kolumbia) i północno-zachodnia Wenezuela.
  • Troglodytes aedon striatulus – zachodnia i środkowa Kolumbia, północno-zachodnia Wenezuela.
  • Troglodytes aedon columbae – wschodnia Kolumbia i zachodnia Wenezuela.
  • Troglodytes aedon clarus – Wenezuela (z wyjątkiem zachodniej części), wschodnia Kolumbia, Gujana, Surinam do północno-wschodniego Peru oraz północna i zachodnia Brazylia.
  • Troglodytes aedon albicans – południowo-zachodnia Kolumbia i zachodni Ekwador.
  • strzyżyk południowy (Troglodytes aedon musculus) – środkowa i wschodnia Brazylia do północno-wschodniej Argentyny i wschodniego Paragwaju.
  • Troglodytes aedon bonariae – skrajnie południowo-wschodnia Brazylia, Urugwaj i północno-wschodnia Argentyna.
  • Troglodytes aedon puna – Peru i północno-zachodnia Boliwia.
  • Troglodytes aedon audax – zachodnie Peru.
  • Troglodytes aedon carabayae – środkowe i południowe Peru.
  • Troglodytes aedon tecellatus – południowo-zachodnie Peru i północne Chile.
  • Troglodytes aedon rex – środkowa Boliwia do północnej Argentyny i zachodniego Paragwaju.
  • Troglodytes aedon atacamensis – północne i środkowe Chile.
  • Troglodytes aedon chilensis – południowe Chile i południowa Argentyna.

Dawniej za podgatunek strzyżyka śpiewnego uznawano także strzyżyka falklandzkiego (Troglodytes cobbi), klasyfikowanego obecnie jako odrębny gatunek[3].

Głos podgatunku T. a. aedon, Rondeau Provincial Park (Ontario, Kanada)


Morfologia i tryb życia

Długość ciała 12–14 cm. Wierzch ciała szarobrązowy, z ciemnymi prążkami na skrzydłach i ogonie. Spód ciała szarawobiały, jasne gardło, delikatne prążki na bokach. Podryguje wysoko zadartym ogonem. Obie płci są podobne. Agresywny i ruchliwy. Samiec buduje najczęściej kilka gniazd, z których samica wybiera jedno, wyściela je i składa jaja.

Zasięg, środowisko

Pospolity w zaroślach, luźnych zadrzewieniach oraz w ogrodach południowej i środkowej części Ameryki Północnej i całej Ameryki Południowej. Populacje z Kanady i USA zimują w południowej części USA i Meksyku[5].

Status

IUCN uznaje strzyżyka śpiewnego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[2]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji lęgowej na około 160 milionów osobników[7]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[2][7].

Od 2016 roku IUCN uznaje za osobny gatunek strzyżyka rdzaworzytnego (T. (a.) beani). Również zalicza go do kategorii najmniejszej troski. Liczebność populacji nie zastała oszacowana, ale jej trend uznaje się za stabilny[6].

Przypisy

  1. Troglodytes aedon, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c Troglodytes aedon, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b F. Gill, D. Donsker (red.): Dapple-throats, sugarbirds, fairy-bluebirds, kinglets, hyliotas, wrens, gnatcatchers. IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2020-01-07]. (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Troglodytidae Swainson, 1831 - strzyżyki - Wrens (wersja: 2020-04-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-19].
  5. a b Kroodsma, D., Brewer, D. & Kirwan, G.M.: House Wren (Troglodytes aedon). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2019. [dostęp 2020-01-076].zły zapis daty dostępu
  6. a b Troglodytes beani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2021-02-19] (ang.).
  7. a b House Wren Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).

Bibliografia

  • Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Troglodytes-aedon-001.ogg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Mdf (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
House Wren -- Rondeau Provincial Park, Ontario, Canada -- 2007 May
Troglodytes aedon map.svg
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Geographical distribution of House wren.
 
Breeding
 
Migration
 
Year-round
 
Nonbreeding
Troglodytes musculus.jpg
Autor: Dario Sanches from São Paulo, Brasil, Licencja: CC BY-SA 2.0
Southern House Wren, Troglodytes (aedon) musculus, in São Paulo Botanic Garden, Brazil.