Stuart Sutcliffe
| Imię i nazwisko | Stuart Fergusson Victor Sutcliffe |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Instrumenty | gitara basowa |
| Gatunki | |
| Zawód | malarz, muzyk |
| Aktywność | 1959–1962 |
| Instrument | |
| Höfner President Bass | |
| Zespoły | |
| The Quarrymen, The Beatles | |
| Strona internetowa | |
Stuart Fergusson Victor Sutcliffe (ur. 23 czerwca 1940 w Edynburgu[1], zm. 10 kwietnia 1962 w Hamburgu[2]) – brytyjski malarz i muzyk, znany przede wszystkim jako pierwszy basista The Beatles. Często określany jest mianem „Piątego Beatlesa”
Biografia
Pochodził z zamożnej rodziny[1]. Od wczesnych lat młodości pasjonował się sztuką, sam dużo rysował[1]. W dorosłym życiu jego ulubionym malarzem był Nicolas de Staël. Studiował w Liverpool College of Art[3]. Przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracował jako kreator wnętrz, zaprojektował m.in. bar kawowy „Jacaranda”, którego właścicielem był Allan Williams, późniejszy impresario zespołu The Silver Beatles[3].
W kwietniu 1959 został basistą zespołu The Quarrymen[4]. W kwietniu 1960 wraz ze swoim szkolnym przyjacielem, Johnem Lennonem zaproponował zmianę nazwy grupy na „Beetles” (będąca hołdem dla Buddy’ego Holly’ego i jego formacji The Crickets), która później została przekształcona w „The Silvers Beatles”, a następnie w „The Beatles”. Grał na gitarze basowej Höfner President Bass[5], jednak za swoje występy nie zdobywał uznania pozostałych członków zespołu[6]. Ze względu na swoją nieśmiałość często na koncertach grał, stojąc tyłem do publiczności[6]. W 1960 odbył z zespołem serię koncertów w Hamburgu, po czym rozstał się z formacją i kontynuował karierę malarską, podejmując naukę w hamburskiej szkole artystycznej[7].
Zmarł na udar mózgu krótko po odejściu z zespołu The Beatles. Mieszkał wówczas w Hamburgu ze swoją żoną, malarką i fotografką Astrid Kirchherr[8], pomysłodawczynią fryzur Beatlesów[9] i autorką ich pierwszych profesjonalnych zdjęć.
Został uwieczniony na okładce płyty Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Poświęcony jest mu film Stuart Sutcliffe: The Lost Beatle. O latach występów zespołu The Beatles w Hamburgu oraz przyjaźni między Lennonem a Sutcliffem opowiada także film Backbeat.
Utwory wydane pośmiertnie
Album kompilacyjny The Beatles Anthology 1, wydany w 1995, zawierał wczesne nagrania zespołu z pierwszych lat ich działalności. Sutcliffe gra na gitarze basowej w trzech utworach nagranych w 1960 roku. Są to „Hallelujah, I Love Her So”, „You’ll Be Mine” i „Cayenne”[10]. Ponadto jego zdjęcie jest przedstawione w prawym górnym rogu płyt Anthology 1[11] i Anthology 3[12].
W 2011 r. spadkobiercy Sutcliffe’a wydali niepublikowane wcześniej nagranie piosenki Elvisa Presleya „Love Me Tender” w wykonaniu Stuarda Sutcliffe'a, nagrane w 1961 roku[13]. Autentyczność nagrania była mocno dyskutowana.
Przypisy
- ↑ a b c Michalski 1991 ↓, s. 37.
- ↑ Stuart Sutcliffe na stronie allmusic.com (ang.). allmusic.com. [dostęp 2011-06-22].
- ↑ a b Michalski 1991 ↓, s. 32.
- ↑ Michalski 1991 ↓, s. 28, 37.
- ↑ http://www.rockmine.com/Beatles/Guitars/Stu2.html.
- ↑ a b Michalski 1991 ↓, s. 36.
- ↑ Michalski 1991 ↓, s. 48–49.
- ↑ Michalski 1991 ↓, s. 40.
- ↑ Michalski 1991 ↓, s. 49.
- ↑ „The Beatles Anthology” (DVD) 2003.
- ↑ http://www.thebeatles.com/sites/default/files/tile/image/original_452.jpg Okładka albumu kompilacyjnego Anthology 1.
- ↑ http://www.thebeatles.com/sites/default/files/styles/media_responsive_widest/public/tile/image/Anthology3-A.jpg Okładka albumu kompilacyjnego Anthology 3.
- ↑ “Love Me Tender”, sung by Stuart Sutcliffe. The Official Stuart Sutcliffe Fan Club, 2011. [dostęp 2019-08-11].
Bibliografia
- Dariusz Michalski, Lennon, Wydawctwo Art „B” Press, 1991, ISBN 83-900107-4-7.