Stuart Sutcliffe

Stuart Sutcliffe
Imię i nazwisko

Stuart Fergusson Victor Sutcliffe

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1940
Edynburg

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1962
Hamburg

Przyczyna śmierci

udar mózgu

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

rock’n’roll

Zawód

malarz, muzyk

Aktywność

1959–1962

Instrument
Höfner President Bass
Zespoły
The Quarrymen, The Beatles
Strona internetowa

Stuart Fergusson Victor Sutcliffe (ur. 23 czerwca 1940 w Edynburgu[1], zm. 10 kwietnia 1962 w Hamburgu[2]) – brytyjski malarz i muzyk, znany przede wszystkim jako pierwszy basista The Beatles. Często określany jest mianem „Piątego Beatlesa

Biografia

Pochodził z zamożnej rodziny[1]. Od wczesnych lat młodości pasjonował się sztuką, sam dużo rysował[1]. W dorosłym życiu jego ulubionym malarzem był Nicolas de Staël. Studiował w Liverpool College of Art[3]. Przed rozpoczęciem kariery muzycznej pracował jako kreator wnętrz, zaprojektował m.in. bar kawowy „Jacaranda”, którego właścicielem był Allan Williams, późniejszy impresario zespołu The Silver Beatles[3].

W kwietniu 1959 został basistą zespołu The Quarrymen[4]. W kwietniu 1960 wraz ze swoim szkolnym przyjacielem, Johnem Lennonem zaproponował zmianę nazwy grupy na „Beetles” (będąca hołdem dla Buddy’ego Holly’ego i jego formacji The Crickets), która później została przekształcona w „The Silvers Beatles”, a następnie w „The Beatles”. Grał na gitarze basowej Höfner President Bass[5], jednak za swoje występy nie zdobywał uznania pozostałych członków zespołu[6]. Ze względu na swoją nieśmiałość często na koncertach grał, stojąc tyłem do publiczności[6]. W 1960 odbył z zespołem serię koncertów w Hamburgu, po czym rozstał się z formacją i kontynuował karierę malarską, podejmując naukę w hamburskiej szkole artystycznej[7].

Zmarł na udar mózgu krótko po odejściu z zespołu The Beatles. Mieszkał wówczas w Hamburgu ze swoją żoną, malarką i fotografką Astrid Kirchherr[8], pomysłodawczynią fryzur Beatlesów[9] i autorką ich pierwszych profesjonalnych zdjęć.

Został uwieczniony na okładce płyty Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Poświęcony jest mu film Stuart Sutcliffe: The Lost Beatle. O latach występów zespołu The Beatles w Hamburgu oraz przyjaźni między Lennonem a Sutcliffem opowiada także film Backbeat.

Utwory wydane pośmiertnie

Album kompilacyjny The Beatles Anthology 1, wydany w 1995, zawierał wczesne nagrania zespołu z pierwszych lat ich działalności. Sutcliffe gra na gitarze basowej w trzech utworach nagranych w 1960 roku. Są to „Hallelujah, I Love Her So”, „You’ll Be Mine” i „Cayenne”[10]. Ponadto jego zdjęcie jest przedstawione w prawym górnym rogu płyt Anthology 1[11] i Anthology 3[12].

W 2011 r. spadkobiercy Sutcliffe’a wydali niepublikowane wcześniej nagranie piosenki Elvisa Presleya „Love Me Tender” w wykonaniu Stuarda Sutcliffe'a, nagrane w 1961 roku[13]. Autentyczność nagrania była mocno dyskutowana.

Przypisy

  1. a b c Michalski 1991 ↓, s. 37.
  2. Stuart Sutcliffe na stronie allmusic.com (ang.). allmusic.com. [dostęp 2011-06-22].
  3. a b Michalski 1991 ↓, s. 32.
  4. Michalski 1991 ↓, s. 28, 37.
  5. http://www.rockmine.com/Beatles/Guitars/Stu2.html.
  6. a b Michalski 1991 ↓, s. 36.
  7. Michalski 1991 ↓, s. 48–49.
  8. Michalski 1991 ↓, s. 40.
  9. Michalski 1991 ↓, s. 49.
  10. „The Beatles Anthology” (DVD) 2003.
  11. http://www.thebeatles.com/sites/default/files/tile/image/original_452.jpg Okładka albumu kompilacyjnego Anthology 1.
  12. http://www.thebeatles.com/sites/default/files/styles/media_responsive_widest/public/tile/image/Anthology3-A.jpg Okładka albumu kompilacyjnego Anthology 3.
  13. “Love Me Tender”, sung by Stuart Sutcliffe. The Official Stuart Sutcliffe Fan Club, 2011. [dostęp 2019-08-11].

Bibliografia

  • Dariusz Michalski, Lennon, Wydawctwo Art „B” Press, 1991, ISBN 83-900107-4-7.