Studnia w Mnichu

Studnia w Mnichu
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo Polska
Województwo małopolskie
PołożenieTatry Wysokie
Dolina Rybiego Potoku
WłaścicielSkarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)
Długość59,3 m
Głębokość22,3 m
Deniwelacja22,3 m
Wysokość otworów1908, 1900 i 1893 m n.p.m.
Wysokość otworów
nad dnem doliny
108 m
Ekspozycja otworówku górze, ku NW, ku NW
Data odkryciaznana od dawna
Kod(nr inwentarzowy PIG) T.L-22.04
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Studnia w Mnichu”
Ziemia49°11′36″N 20°03′20″E/49,193356 20,055558

Studnia w MnichujaskiniaDolinie Rybiego PotokuTatrach Wysokich[1]. Ma trzy otwory wejściowe znajdujące się w środkowej części wschodniej ściany Mnicha, w pobliżu Jaskini przy Studni w MnichuStudni przy Mnichowym Kominie, na wysokościach 1908, 1900 i 1893 metrów n.p.m.[2][3] Długość jaskini wynosi 59,3 metra, a jej głębokość 22,3 metra[4].

Wschodnia ściana Mnicha

Opis jaskini

Najwyżej położony otwór jaskini stanowi początek szczelinowej studni. Zjeżdżając 8 metrów dociera się na jej pierwszy poziom utworzony z zaklinowanych kamieni. Tutaj w bok zaczyna się 4-metrowej długości korytarz. W drugą stronę, trawersując nad studnią, można dostać się do korytarza dochodzącego po 8 metrach do otworu drugiego. Trzy metry przed tym otworem można wspiąć się około 5 metrów do zaklinowanych kamieni i przez pochylnię dostać się do otworu najwyżej położonego.

Zjeżdżając dalej studnią 10 metrów dociera się do kolejnego poziomu utworzonego z zaklinowanych kamieni. Zaczynają się tu dwa korytarze. Na południe wiedzie 2,5-metrowej długości korytarz, a na północ idzie korytarz prowadzący do studzienki. Schodząc nią dochodzi się do kolejnej studzienki o głębokości 2,5 metrów. Jest tu najniższy punkt jaskini. Trawersując nad pierwszą ze studzienek dochodzi się do najniższego otworu jaskini[4].

Przyroda

W jaskini brak jest nacieków. Roślinność nie występuje. Tylko w otworach rosną porosty i mchy[4].

Historia odkryć

Jaskinia przy Studni w Mnichu i Studnia w Mnichu znajdują się przy znanej drodze wspinaczkowej (słynnej z trudnego wariantu R) i dlatego ich otwory były znane taternikom próbujących ją przejść (pierwszą próbę podjęli Władysław Kulczyński (jr) i Mieczysław Świerz w 1909 roku)[4].

Przypisy

  1. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
  2. Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
  3. Jaskinie Tatr, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
  4. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-01-29].

Media użyte na tej stronie