Sturmhaubitze 42
.jpg) StuH42 Ausf.G | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 4 |
| Historia | |
| Prototypy | 1942 |
| Produkcja | 1942–1945 |
| Wycofanie | 1945 |
| Egzemplarze | 1299 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 1 silnik gaźnikowy 12-cylindrowy Maybach HL 120 TRM |
| Transmisja | mechaniczna |
| Pancerz | 11 – 80 mm |
| Długość | 6,13 m |
| Szerokość | 2,96 m |
| Wysokość | 2,15 m |
| Masa | bojowa: 23 900 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość | 40 km/h |
| Zasięg | 170 |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 haubica StuH 42 L/28 kal. 105 mm 1 karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm | |
| Wyposażenie | |
| Radio: Fu 15 lub Fu 16, interkom | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Sturmhaubitze 42 (SdKfz 142/2) – niemieckie działo pancerne z okresu II wojny światowej.
Wobec zapotrzebowania na nowy pojazd artyleryjskiego wsparcia piechoty, pod koniec 1941 roku zakłady Altmaerkische Kettenwerk GmbH (Alkett) otrzymały zlecenie na opracowanie uzbrojonych w haubicę L/28 kal. 105 mm samobieżnych dział szturmowych na podwoziu Sturmgeschütz III (Sd.Kfz. 142). Pierwszy egzemplarz wyprodukowano na podwoziu Sturmgeschütz III Ausf. E i wyposażony był w haubicę 10,5 cm leFH 18 L/28. Hitler był pod wrażeniem nowej samobieżnej broni i rozkazał wprowadzić ją do produkcji seryjnej. Przed końcem 1942 roku wyprodukowano 9 pojazdów, które otrzymały nazwę Sturmhaubitze 42 (StuH 42).
Po pozytywnych wynikach prób poligonowych podjęto decyzję o wdrożeniu wozu do produkcji seryjnej, którą rozpoczęto w lutym 1943 roku. Ogółem do końca wojny zbudowano około 1300 sztuk Sturmhaubitze 42, wprowadzając w trakcie produkcji jedynie niewielkie zmiany: inną osłonę oporopowrotników czy rezygnację z hamulca wylotowego w późniejszych seriach. Reszta zmian w pojeździe była identyczna ze zmianami dokonywanymi w równolegle produkowanym rówieśniku - Sturmgeschütz III Ausf. E.
Lufa haubicy 10,5 cm StuH 42 L/28 montowana w Sturmhaubitze była krótsza, grubsza i bardziej zwężała się ku wylotowi niż działo 7,5 cm StuK 40 L/48 ze StuGa. Do września 1944 roku nowe pojazdy typu StuH były dostarczane z zamontowanymi hamulcami wylotowymi. W pojazdach produkowanych od września do czasu zajęcia zakładów Alkett przez rosjan w kwietniu 1945 roku zrezygnowano z nich, między innymi ze względu na możliwe problemy z amunicją podkalibrową.
Od momentu rozpoczęcia produkcji Sturmaubitze 42 była wprowadzana do uzbrojenia wojsk niemieckich jako etatowe wyposażenie dywizjonów dział szturmowych, obok Sturmgeschütz III uzbrojonych w długolufową armatę kal. 75 mm. StuH 42 nie były używane w wojskach państw sprzymierzonych z III Rzeszą.
Bibliografia
- Leksykon techniki wojskowej XX wieku. Sturmhaubitze 42, w: Nowa Technika Wojskowa nr 12/1998, ISSN 1230-1665
- Wolfgang Fleischer, Die deutschen Sturmgeschütze 1935–1945, Richard Eiermann, Wölfersheim-Berstadt: Podzun-Pallas Verlag, 1996, ISBN 3-7909-0588-7, OCLC 38304186.
- Wolfgang Fleischer: Waffen Arsenal Band 176: Deutsche Sturmgeschütze im Einsatz, 1999, Podzun-Pallas Verlag, ISBN 3-7909-06-59X
- David Doyle, Niemieckie pojazdy wojskowe II wojny światowej, 2005 (2012 PL), Poznań (PL), Vesper, ISBN 978-83-7731-080-9.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)
Bundesflagge und Handelsflagge des Norddeutschen Bundes (1866-1871) und Reichsflagge des Deutschen Reiches (1871-1918)
Autor: Alan Wilson from Stilton, Peterborough, Cambs, UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
German WW2 Assault Gun Official designation:- Sd.Kfz 142/2 Sturmhaubitze 42 Ausf.G Manufacturer:- Alkett Built:- 1943 to 1945 Total production (including conversions):- 1,311 Main Armament:- 105mm leFH 18 Howitzer The StuH42 was effectively a StuG III Ausf F fitted with a 105mm howitzer in place of the usual 75mm cannon. It was used to provide infantry support alongside the StuG in the anti-tank role. This is an early production Ausf G which has additional 30mm armour plates bolted onto the front plate, later these were welded instead. It is on display in what is best known as Hall 5 of the Kubinka Tank Museum, although its official title is now Pavilion 5 in Area 2 of the Park Patriot museum. Kubinka, Moscow Oblast, Russia.
24th August 2017.