Styl Adamów

J. i R. Adam, projekt elewacji pałacu Williamsa w Londynie

Styl Adamów – odmiana klasycyzmu wprowadzona w Anglii w drugiej połowie XVIII wieku przez pracujących wspólnie braci: Roberta, Jamesa i Johna, synów szkockiego architekta Williama Adama. Cechą charakterystyczną stylu Adamów była lekkość i elegancja osiągana przez jasną kolorystykę, zastosowanie stiuków, malowideł ściennych wzorowanych na malarstwie pompejańskim, pilastrów oraz medalionów zdobionych figuralnie, ornamentów roślinnych i palmet a także wysoko umieszczonych luster.

Bracia zajmowali się projektowaniem budowli wraz z całym wystrojem i wyposażeniem wnętrz. Zmiany stylistyczne dotyczyły więc meblarstwa, wyglądu kominków, dywanów, żyrandoli i innych elementów wyposażenia. Ich dziełem są miejskie i wiejskie rezydencje arystokracji londyńskiej, budynki publiczne (uniwersytet w Edynburgu). Styl Adamów został rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych oraz w Europie.

Media użyte na tej stronie