Styp II

Styp II

Styp II (Styp-Rekowski)kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu purpurowym trzy miecze srebrne na opak w pas, środkowy nieco niżej. Klejnot: nad hełmem w koronie pięć mieczów srebrnych na opak w wachlarz. Labry: purpurowe, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wzmiankowany jest przez Cramera (Geschichte der Lande Lauenberg und Bütow) i Rekowskiego-Wotocha (Versuch einer Geschlachte der aus Landen Bütow und Lauenberg in Pommern stammenden Adelsgeschlechter von Wotoch, von Styp, von Wrycz und von Gynz Rekowski).

Rodzina Rekowskich

Rekowski to jedno z najbardziej znanych nazwisk kaszubskich. Pochodzi od wsi Rekowo. Wieś ta była od początku własnością odrębnych rodzin, które przyjmowały następnie wspólne nazwisko odmiejscowe. Wedle dokumentu z 1638, powołującego się na przywilej z 1528, w Rekowie siedziały rody: Wotoch, Stip, Dorzik, Mrozik oraz Fritz (Fritze, Friz). W XVIII-XIX wieku dzielili się na linie: Wantochów (Wotochów), Stypów, Wryczów (Wrycza) i Gynzów (Günz). Herb Styp II to jeden z trzech herbów skojarzonych z linią Stypów. Przemysław Pragert podejrzewa, że zupełnie błędnie, o czym świadczyć ma między innymi całkowita odmienność tego herbu od innych herbów Stypów oraz nietypowe w heraldyce barwy.

Rodzina Styp-Rekowskich

Herbowni

Rekowski (Reckowski, Reckowsky, Rekoskie, Rekowsky) z przydomkiem Styp (Stiep, Stip, Stipp, Stypen).

Zarówno Rekowscy bez przydomka jak i Stypowie, notowani byli z szeregiem innych herbów. Pełna lista w haśle Rekowski.

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 261. ISBN 978-83-927383-6-7.

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm