Su-12
 | Ten artykuł od 2016-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | samolot rozpoznawczy / samolot wsparcia artyleryjskiego |
| Załoga | 3-4 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 2 × 14-cylindrowy silnik gwiazdowy ASz-82FN |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 21,57 m |
| Długość | 11,92 m |
| Wysokość | 5,54 m |
| Powierzchnia nośna | 52 m² |
| Masa | |
| Własna | 6970 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 530 km/h |
| Pułap | 11000 m |
| Zasięg | 1140 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 20 mm działka Berezin B-20 ładunek do 800 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
 ZSRR | |
| Rzuty | |
| |
Su-12 (ros.Су-12) – czteromiejscowy samolot rozpoznawczy produkcji ZSRR z okresu po II wojnie światowej. Samolot zbudowany w oparciu o niemiecki samolot rozpoznawczy Focke-Wulf Fw 189
Historia
W czasie II wojny światowej ZSRR nie posiadał wyspecjalizowanego samolotu rozpoznawczego, a tym bardziej samolotu wsparcia artyleryjskiego, maszyny mogącej korygować ostrzał artyleryjski. Początkowo zadania te wykonywały samoloty Po-2, Su-2, a od 1943 roku samoloty Ił-2. W listopadzie 1943 roku biuro konstrukcyjne Suchoja opracowało samolot Su-12 (robocze oznaczenie RK). Projekt oparto na konstrukcji niemieckiego samolotu Fw-189. Od pierwowzoru różnił się zwiększonymi rozmiarami oraz zastosowaniem radzieckich, mocniejszych silników ASz-62. Niestety projekt samolotu został odrzucony. Dopiero interwencja marszałka artylerii Nikołaja Woronowa spowodowała, że prototyp został przywrócony do prób w locie. Zwiększono załogę do 4 osób oraz zmieniono silniki samolotu na ASz-82 FN. Prototyp został oblatany 26 sierpnia 1947 roku. Testy wykazały szereg niedomagań samolotu, które miały być usunięte w czasie produkcji seryjnej. Rozważano produkcję samolotu w czechosłowackich zakładach Aero, które miało doświadczenie w produkcji Fw 189. W wyniku braku zdolności produkcyjnych oraz preferowaniu samolotów odrzutowych, projekt samolotu został odrzucony.
Opis konstrukcji
Dwusilnikowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej, w układzie dwubelkowym. Dwie belki kadłubowe, z gondolami silnikowymi w przedniej części i statecznikami pionowymi w ogonowej części, umieszczone pod skrzydłami. Statecznik poziomy w ogonie samolotu, łączący stateczniki pionowe. Podwozie samolotu klasyczne, wciągane do gondoli silnikowych. Śmigła czterołopatowe.
Linki zewnętrzne
- Su-12 na stronie airwar.ru. airwiki.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-13)].
Media użyte na tej stronie
Autor: MLWatts, Licencja: CC0
3-view drawing of prototype Soviet reconnaissance aircraft Sukhoi Su-12.