Subic Bay

Subic Bay
Ilustracja
Zachód słońca nad zatoką Subic
Państwo Filipiny
LokalizacjaMorze Południowochińskie
Powierzchniaok. 200 km²
Wymiaryok. 20 × ok. 10 km
Głębokość
• maksymalna
46 m
Miejscowości nadbrzeżneOlongapo
Położenie na mapie Filipin
Mapa konturowa Filipin, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Subic Bay”
Ziemia14°45′N 120°13′E/14,750000 120,216667

Subic Bay (tagal. Look ng Subic) – głębokowodna (maks. 46 m) zatoka u zachodnich wybrzeży wyspy Luzon w prowincji Zambales na Filipinach, około 100 km na północny zachód od Zatoki Manilskiej. Stanowi część Morza Południowochińskiego, a na jej brzegach znajdowała się w przeszłości wielka baza lotnicza i morska United States Navy o nazwie US Naval Base Subic Bay. Obecnie jej obszar stanowi cywilny port i strefa przemysłowa o nazwie Subic Bay Freeport Zone[1].

Zatoka od dawna uważana była za głęboką i bezpieczną, lecz z braku płaskich terenów na brzegach rozwój infrastruktury i budownictwa nie następuje szybko[1].

Historia

Zatoka została odkryta w roku 1542 przez hiszpańskiego konkwistadora Juana de Salcedo, ale nie zbudowano tu portu, ponieważ główna hiszpańska baza morska znajdowała się w niedalekiej Zatoce Manilskiej. Gdy w roku 1762 Brytyjczycy zajęli Manilę Hiszpanie zostali zmuszeni do znalezienia innego kotwicowiska, a zatoka Subic okazała się znakomitym rozwiązaniem. W roku 1884 król Alfons XII postanowił, że Subic ma być „portem morskim, a otaczające ją tereny służyć sprawom morskim”[2].

Zdjęcie lotnicze US Naval Base Subic Bay (P) i Naval Air Station Cubi Point (L) (1990)

W 1899 roku, podczas wojny filipińsko-amerykańskiej, Amerykanie zajęli hiszpańską bazę i mieli zatokę w posiadaniu do roku 1991. W tym okresie baza została znacznie rozbudowana i poszerzona, a obok w początkach lat pięćdziesiątych XX wieku powstało lotnisko wojskowe (Naval Air Station Cubi Point). Lotnisko zbudowano ścinając wierzchołek wzgórza, a ziemię wykorzystano do zasypania fragmentu zatoki i przedłużenia pasa startowego. W roku 1979 tereny wokół zatoki przeszły na własność rządu Filipin, a teren bazy amerykańskiej, która zajmowała 24 000 ha, został zmniejszony do 6300 ha[1][2].

Po zniszczeniach spowodowanych w roku 1991 wybuchem wulkanu Pinatubo, Amerykanie zamknęli bazę, a obszar został przekształcony w Subic Bay Freeport Zone. Zniszczenia spowodowane erupcją były ogromne. Naoczni świadkowie twierdzili, że rzeki przypominały płynący cement, a w głębi wód zatoki masowo obumierały koralowce[3].

W roku 2012 malezyjska firma została oskarżona o zrzucenie do wód zatoki toksycznych odpadów. MT Glenn Guardian, jeden ze statków będących własnością malezyjskiej firmy, odebrał z amerykańskiego okrętu USS Emory Land około 189 500 litrów zanieczyszczeń i około 760 litrów wód zęzowych. W związku z tym, że malezyjska firma została wynajęta przez US Navy, incydent ten – choć operacja odbyła się za zgodą rządu Filipin – wywołał falę anty-amerykańskich nastrojów[4].

Wraki

Większość wraków spoczywających na dnie zatoki Subic znalazła się tam w wyniku wojny amerykańsko-hiszpańskiej roku 1898 i II wojny światowej, kiedy to samoloty amerykańskie zatopiły wiele japońskich statków[5]. Wymienione poniżej są atrakcją dla płetwonurków:

  • El Capitan – statek handlowy o wyporności około 3000 ton i nieco poniżej 130 metrów długości. W Subic Bay spoczywa na pochyłym dnie
  • San Quentin – podczas wojny amerykańsko-hiszpańskiej w roku 1898 Hiszpanie zatopili go z zamiarem zablokowania drogi wodnej między wyspami Grande i Chiquita w pobliżu wejścia do zatoki Subic.
  • USS „New York” (ACR-2) – stary krążownik przemianowany w roku 1917 na USS Rochester. Na początku japońskiej inwazji Filipin okręt służył jako pływający warsztat i magazyn. Jego opancerzony kadłub był zbyt wartościowy by dopuścić do zajęcia go przez nieprzyjaciela, w związku z czym wojska amerykańskie zatopiły go w grudniu 1941 roku
  • Oryoku Maru – statek więzienny, który 15 grudnia 1944 roku przewoził 1619 jeńców wojennych, Amerykanów, Brytyjczyków i Czechów, z zatoki Subic do Japonii. Został zbombardowany przez samoloty amerykańskie, w wyniku czego około 300 jeńców zginęło
  • Seian Maru – podczas nalotu na zatokę Subic został zbombardowany i zatopiony statek handlowy o 3712 tonach wyporności. Było to w zaledwie cztery dni po zatopieniu Oryoku Maru
  • LST – jeden z wielu okrętów desantowych, jakie zaścielają dno zatoki. Został zatopiony w 1946 roku pośrodku zatoki pomiędzy krańcem pasa startowego lotniska, a wyspą Grande

Przypisy

  1. ↑ a b c Martin W. Lewis: Subic Bay: From American Servicemen to Korean Businessmen. GeoCurrents. [dostęp 2013-08-16].
  2. ↑ a b History of Subic Bay. Subic.com. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
  3. ↑ Diving in the Subic Bay. [dostęp 2015-03-13].
  4. ↑ Dumping of US toxic wastes in Phl triggers anti-American rhetoric. philstar.com. [dostęp 2013-08-16].
  5. ↑ Andy Davis: The Subic Bay Dive Sites - Shipwreck Heaven. Scuba Tech Philippines. [dostęp 2013-08-16].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

NAS Cubi Point and NS Subic Bay.jpg
Aerial view of the U.S. Navy Naval Station Subic Bay, Philippines, circa in 1990, with Naval Air Station Cubi Point visible on the left.
Note: The photo is dated, incorrectly, as "1 January 1990". The aircraft carrier USS Ranger (CV 61) is docked at NAS Cubi Point. Ranger was deployed to the Western Pacific from 24 February to 24 August 1989 and to the Western Pacific and the Indian Ocean during the 1991 Gulf War from 8 December 1990 to 8 June 1991.
Subic,Zambalesjf6761 06.JPG
Autor: Ramon FVelasquez, Licencja: CC BY-SA 3.0
Subic, Zambales[1]Subic is a municipality in the province of Zambales, located along the northern coast of Subic Bay in the Philippines.[2]