Sucha Góra (Beskid Żywiecki)
Szczyt z Wilczego Gronia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | śląskie |
Pasmo | Beskid Żywiecki, Karpaty |
Wysokość | 1040 m n.p.m. |
Wybitność | 170[1] m |
49°31′37,3″N 19°08′28,9″E/49,527028 19,141361 |
Sucha Góra (1040 m) – szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w południowo-zachodnim grzbiecie niemającego nazwy wierzchołka 998 m położonego w grzbiecie łączącym przełęcz na Hali Boraczej z Redykalnym Wierchem. Północno-zachodnie stoki Suchej Góry opadają do doliny Milowskiego Potoku, południowo-wschodnie do doliny potoku Nickulina, południowo-zachodnie do koryta Soły w miejscowości Rajcza. Od wierzchołka w południowym kierunku odgałęzia się niski grzbiet z wzniesieniem Surpaja Groń (663 m)[2].
Sam wierzchołek Suchej Góry porasta las, ale zbocza są w dużym stopniu bezleśne, zajęte przez pola i zabudowania Rajczy i jest w nich wiele polan. Pod szczytem i na jego grzbiecie znajdują się dwie polany: Hala Michalskiego i polana Sucha Góra. Były to dawne hale pasterskie. Roztacza się z nich rozległy widok na Tatry, Małą Fatrę, grupę Lipowskiej. Ze zboczy widoczny jest również Beskid Śląski. Na grzbiecie północno-wschodnim istnieje jeszcze hala pasterska – polana Cukiernica Wyżna, a w dolnej części zboczy opadających do potoku Nickulina polana Janotka. Prócz tych trzech pasterskich polana na zboczach Suchej Góry istnieją polany będące równocześnie osiedlami: Sarnówka i Wielka Cecońka. Południowymi i wschodnimi stokami góry przebiega niebieski szlak turystyczny[2].
Szlak turystyczny
Rajcza – Sucha Góra – Schronisko PTTK na Hali Boraczej. Czas przejścia 2.55 h, ↓ 2.25 h[2]
Przypisy
- ↑ Introduction to Poland z listą 453 szczytów o wybitności co najmniej 100 m
- ↑ a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
Media użyte na tej stronie
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Niebieski szlak turystyczny.
Sucha Góra z Wilczego Gronia
Mapa Beskidu Żywieckiego, Beskidu Małego i Beskidu Makowskiego