Suchogłówka korowa
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | Atractiellomycetes |
Rząd | lepkogłówkowce |
Rodzina | suchogłówkowate |
Rodzaj | suchogłówka |
Gatunek | suchogłówka korowa |
Nazwa systematyczna | |
Phleogena faginea (Fr.) Link Handbuck zur Erkennung der Nutzbarsten und am Häufigsten Vorkommenden Gewächse 3: 396 (1833) |
Suchogłówka korowa Phleogena faginea (Fr.) Link – gatunek grzybów z klasy Atractiellomycetes[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phleogena, Phleogenaceae, Atractiellales, Incertae sedis, Atractiellomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał ten takson Elias Fries w 1818 r. jako Onygena faginea. W 1838 r. Johann Heinrich Friedrich Link przeniósł go do rodzaju Phleogena[1].
- Helicogloea lagerheimii Pat. 1892 var. lagerheimii
- Platygloea lagerheimii (Pat.) Sacc. & P. Syd. 1899
- Saccoblastia sebacea Bourdot & Galzin 1909
- Saccoblastia sebacea Bourdot & Galzin 1909 subsp. sebacea
- Saccoblastia sebacea var. pruinosa Bourdot & Galzin 1928
- Saccoblastia sebacea Bourdot & Galzin 1909 var. sebacea
- Saccoblastia sebacea var. vulgaris Bourdot & Galzin 1928
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., wcześniej opisywał ten gatunek pod nazwą główka korowa[3].
Morfologia
Ma wysokość 2–11 mm i zbudowany jest z główki i trzonu. Główka ma średnicę 1–5 mm, jest mniej więcej kulista, lekko spłaszczona lub fasolkowata, o barwie początkowo białej, potem ochrowej, w końcu brązowej. Trzon ma średnicę 0,2–1,5 mm, długość 2–9 mm, jest cylindryczny, początkowo biały, potem podobnie jak główka ciemnieje, staje się brązowy, a w końcu niemal czarny[4][5].
Owocniki zazwyczaj wyrastają gromadnie, w skupiskach liczących od kilku do kilkuset osobników. W stanie dojrzałym owocniki pachną przyprawą maggi[5].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o kształcie mniej więcej kulistym, grubościenne, gładkie, o barwie od ochrowej do jasnobrązowej. Mają rozmiary: 4,5–10 × 4,5–9 μm. Podstawki cylindryczne z 1–4 poprzecznymi przegrodami[5].
Występowanie i siedlisko
Notowany jest w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Australii[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Szwecji[3]. W piśmiennictwie naukowym do 2013 r. podano 78 stanowisk tego gatunku na terenie Polski, głównie w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, nieliczne tylko na obszarach nie podlegających ochronie[5]. Najobfitszym z nich był rezerwat przyrody Bielawy koło Czerniejewa[8].
Saprotrof występujący w lasach. Rozwija się na korze i w jej pęknięciach lub na murszejącym drewnie na pniakach, pniach i konarach martwych lub obumierających drzew. Na żywych drzewach występuje rzadko[5]. Notowano występowanie na następujących gatunkach drzew: klon jawor, olsza szara, brzoza brodawkowata, grab pospolity, leszczyna pospolita, buk zwyczajny, topola osika, bardzo rzadko na jodle pospolitej. Owocniki pojawiają się od sierpnia do stycznia[3]. Zaobserwowano występowanie owocników suchogłówki korowej także na owocnikach hubiaka pospolitego oraz na ryzomorfach opieńki[5].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [dostęp 2017-01-09] .
- ↑ Species Fungorum [dostęp 2017-01-09] .
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ a b c d e f Marcin Stanisław Wilga. Nowe stanowiska suchogłówki korowej Phleogena faginea (Fr. Fr. Link) w okolicy Samborowa (Trójmiejski Landscape Park). Przegląd Przyrodniczy XXI, 1 (2010): 54-59.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-01-09].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Andrzej Szczepkowski i inni, Nowe stanowiska i nowe substraty suchogłówki korowej Phleogena faginea Phleogena faginea (Fr.) Link w Polsce, s. 368 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Phleogena faginea (location: Poland, Gorce, Gorc)
Autor: This image was created by user Martin Livezey (MLivezey) at Mushroom Observer, a source for mycological images.
You can contact this user here., Licencja: CC BY-SA 3.0
Phleogena faginea (Fr.) Link
Autor: This image was created by user Ann B. (Ann F. Berger) at Mushroom Observer, a source for mycological images.
You can contact this user here., Licencja: CC BY-SA 3.0
Phleogena faginea (Fr.) Link