Suchy zębodół

Suchy zębodół
alveolus siccus
Suchy zębodół
ICD-10	K10.3

Suchy zębodół, potocznie suchodół zęba – w stomatologii określenie oznaczające powikłanie po ekstrakcji zęba, powodujące silne bóle, których przyczyną jest zapalenie zakończeń nerwowych znajdujących się w zębodole.

Przyczyny

• niepowstanie lub rozpad skrzepu powstałego po ekstrakcji zęba
• wypłukanie skrzepu po ekstrakcji
• problemy krzepliwości, hemofilia
• picie gorących napojów natychmiast po ekstrakcji
• mechaniczny uraz ściany kostnej zębodołu
• niedokrwienie tkanek spowodowane środkiem anemizującym użytym do znieczulenia miejscowego
• infekcje
• kontakt ze śliną
• niedożywienie
• nadciśnienie
• cukrzyca
• niedobór witamin
• palenie tytoniu do 72 godz. po zabiegu^[1]

Objawy

• silny ból promieniujący wzdłuż gałęzi nerwu trójdzielnego
• ściany zębodołu wrażliwe na dotyk, pokryte szarym nalotem
• brak odczynu zapalnego ze strony błony śluzowej i węzłów chłonnych

Leczenie

Leczenie polega na wyłyżeczkowaniu rozpadłego skrzepu z zębodołu, przepłukaniu zębodołu roztworem 0,9% NaCl lub 3% roztworem dwuwęglanu sodu i założeniu preparatów przeciwzapalnych i przeciwbólowych, produkowanych specjalnie w kształcie dostosowanym do kształtu zębodołu. Leczenie to skutecznie uśmierza ból, ale nie przyspiesza gojenia, które zwykle trwa do trzech tygodni. W leczeniu można wspomagająco zastosować laseroterapię lub ozonoterapię.

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław B. Bartkowski, "Chirurgia szczękowo-twarzowa", Kraków, Oficyna Wydawnicza AGES, 1996 ​ISBN 83-86101-42-3​