Suczawa

	Suczawa; Suceava
	Suczawa; Suceava
	Herb
Państwo	Rumunia
Okręg	Suczawa
Mer	Ion Lungu
Powierzchnia	52,1 km²
Wysokość	270–435 m n.p.m.
Populacja (2002); • liczba ludności; • gęstość	; 105 865; 2042 os./km²
Nr kierunkowy	02-30
Kod pocztowy	0230
Tablice rejestracyjne	SV
	Położenie na mapie okręgu Suczawa Suczawa
	Położenie na mapie Rumunii Suczawa
	47°38′40″N 26°15′30″E/47,644444 26,258333
	Strona internetowa
	Portal Rumunia

Dzisiejszy okręg Suczawa, z zaznaczoną Bukowiną południową

Suczawa (rum. Suceava, ukr. Сучава, jid. ‏שאָץ‎ Szoc) – miasto w historycznej Mołdawii w Rumunii, stolica okręgu Suczawa oraz Bukowiny rumuńskiej.

Według danych z 2002 w Suczawie mieszka 252 Polaków^[1]. Suczawa jest siedzibą Związku Polaków w Rumunii.

W pobliżu miasta znajduje się Dragomirna.

Historia

W XV i pierwszej połowie XVI stulecia Suczawa była stolicą Mołdawii – siedzibą takich hospodarów jak Aleksander Dobry, Stefan Wielki czy Piotr Raresz. Z tego okresu pochodzą liczne zabytki, m.in.:

twierdza tronowa, powstała w końcu XIV w. i wielokrotnie rozbudowywana, obroniła się m.in. przed wojskami króla polskiego Jana Olbrachta w 1497, zniszczona w XVII w., odtąd w ruinie;
monastyr św. Jana Nowego z cerkwią św. Jerzego, zbudowany na początku XVI w. jako siedziba metropolity mołdawskiego; cerkiew, wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jest bogato malowana (zachowały się także fragmenty malowideł zewnętrznych), wewnątrz spoczywają relikwie św. Jana Nowego;
cerkiew św. Jerzego „Mirăuți”, wzniesiona w końcu XIV w. jako cerkiew koronacyjna hospodarów mołdawskich, od momentu założenia metropolii mołdawskiej (1403) siedziba metropolity, zniszczona na początku XVI w., odbudowana na przełomie XIX i XX w. (jednak nie jest to wierne odtworzenie pierwotnej świątyni);
cerkiew św. Demetriusza, ufundowana w pierwszej połowie XVI w. przez hospodara Piotra Raresza, ozdobiona malowidłami od wewnątrz i zewnątrz, a także tablicą erekcyjną z herbem Mołdawii;
monastyr ormiański „Zamca”, powstały w XV w. jako siedziba biskupa ormiańskiego, składa się z cerkwi św. Auksentego oraz murów obronnych z zabudowaniami (w jednym z budynków znajduje się kaplica św. Grzegorza), w latach 1690–1691 służył jako baza wojsk polskich operujących w Mołdawii.

Kajetan Amirowicz^[2] – duchowny ormiańskokatolicki, wieloletni proboszcz parafii ormiańskokatolickiej w Śniatynie,
Emil Biedrzycki – romanista, znawca literatury rumuńskiej,
Franciszek Jakubowicz – ksiądz katolicki obrządku ormiańskiego,
Mieczysław Jedoń – polityk, ekonomista, poseł na Sejm II, III i IV kadencji.