Sudyłków
| |||||
Państwo | Ukraina | ||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | chmielnicki | ||||
Rejon | szepetowski | ||||
Powierzchnia | 4,76 km² | ||||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość | 5277 1108,6 os./km² | ||||
Nr kierunkowy | +380 3840 | ||||
Kod pocztowy | 30430 | ||||
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
50°10′24″N 27°08′46″E/50,173333 27,146111 | |||||
Portal Ukraina |
Sudyłków[1] (ukr. Судилків) – wieś na Ukrainie w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego.
Znajduje się tu stacja kolejowa Sudyłków, położona na linii Kijów - Brześć.
Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie wołyńskim, w 1739 roku należała do klucza Szepetówka Lubomirskich[2]. Pod rozbiorami siedziba gminy Sudyłków(ukr.) w powiecie zasławskim guberni wołyńskiej.
Zabytki
- zamek - pod koniec XIX w. w Sudyłkowie znajdowały się pozostałości dawnego zamku, otoczone wałem. Zamek położony był nad drogą przy wjeździe do miasteczka od strony Połonnego[1].
- pałac - obiekt wzniesiony w latach 70-80 XVIII w.[3] przez Jana Grocholskiego w stylu francuskiego rokoko[3] spłonął w 1859 r. Podczas pobytu Tadeusza Jerzego Steckiego w Sudyłkowie pałac nie posiadał dachu. Ocalałe z pożaru meble, obrazy przedstawiające członków rodu Grocholskich oraz prawie cała biblioteka znajdowały się w budynku gospodarczym[3]. Obok pięknego pałacu Grocholski wybudował mała pałacową kapliczkę[1].
Anna z Chodkiewiczów, matka Ksawerego oraz Mieczysława Pruszyńskich pisała o Sudyłkowie:
Rodzina mojego ojca - Chodkiewiczów - pochodziła z Białorusi, ale w czasach, które pamiętam, utraciła już Raducz w Mohylewszczyźnie, a po powstaniu w 1863 uległ ostatecznie konfiskacie Sudyłków Grocholskich na Wołyniu, którego moja babka po mieczu, Aleksandrowa Chodkiewiczowa była współdziedziczką.
Przypisy
- ↑ a b c Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880-1902, s. 553-554.
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 438.
- ↑ a b c Sudyłków. www.wolhynia.com. [dostęp 2013-11-06].
- ↑ Anna z Chodkiewiczów Pruszyńska Między Bohem a Słuczą, Wrocław, Ossolineum, 1991 ISBN 83-04-03808-0
Bibliografia
- Tadeusza Jerzego Stecki, Wołyń pod względem statystycznym, historycznym i archeologicznym, Ossolineum, Lwów 1864-1871
- Roman Aftanazy Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom 5, Województwo wołyńskie", 1994, str. 487
Linki zewnętrzne
- Sudyłków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 553 .
- Sudyłków
- http://grocholski.pl/pl/sudylkow/
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Autor: Богдан Тригубец, Licencja: CC BY-SA 3.0
Village сouncil village Sudilkiv
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Хмельницкой области с 17 июля 2020 года
Прапор села Судилків
Flag of Khmelnytskyi Oblast, Ukraine
Герб села Судилків