Sufiks dzierżawczy
Sufiks dzierżawczy – sufiks oznaczający przynależność danego desygnatu do właściciela wyrażonego najczęściej w podmiocie zdania. Równoważny przymiotnikom dzierżawczym i zaimkom dzierżawczym w większości języków indoeuropejskich[1]. Charakterystyczny dla języków aglutynacyjnych, zwłaszcza uralskich i ałtajskich[2], ale znają go także na przykład język perski[3] i arabski[4].
Język fiński
Występują dla wszystkich osób liczby pojedynczej i liczby mnogiej. Oznaczają relację posiadania. Występują przy rzeczownikach i innych formach rzeczownikowych, jak również w imiesłowach. Niektóre przypadki, np. komitativus, wymagają użycia sufiksów dzierżawczych[5].
| Osoba | Sufiks | Przykład | Polski |
|---|---|---|---|
| 1. Sg. | -ni | (minun) taloni | mój dom |
| 2. Sg. | -si | (sinun) talosi | twój dom |
| 3. Sg. | -nsa/nsä, -Vn | hänen talonsa | jego dom |
| 1. Pl. | -mme | (meidän) talomme | nasz dom |
| 2. Pl. | -nne | (teidän) talonne | wasz dom |
| 3. Pl. | -nsa/nsä -Vn | heidän talonsa | ich dom |
Przypisy
- ↑ Matthew S. Dryer: Chapter Position of Pronominal Possessive Affixes. [dostęp 2017-12-04].
- ↑ Wolker Gast: Clause Linkage in Cross-Linguistic Perspective Data-Driven Approaches to Cross-Clausal Syntax. De Gruyter, seria: Trends in Linguistics. Studies and Monographs. ISBN 978-3-11-027646-6.
- ↑ Persian Online – Possessive/Objective Endings. [w:] The University of Texas [on-line]. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
- ↑ Possessive pronouns in standard and Egyptian Arabic. Arabic Desert Sky. [dostęp 2017-12-04]. (ang.).
- ↑ Possessive suffix. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-05)].