Suizei
| |||
| Imię japońskie | |||
| |||
 | |||
| Cesarz Japonii | |||
| Okres | od 581 p.n.e. do 549 p.n.e. | ||
| Poprzednik | Jinmu | ||
| Następca | Annei | ||
| Dane biograficzne | |||
| Data urodzenia | 632 p.n.e. | ||
| Data śmierci | 28 czerwca 549 p.n.e. | ||
| Miejsce spoczynku | Tsukida no oka no e no misasagi (Prefektura Nara) | ||
| Ojciec | Jimmu | ||
| Matka | Himetataraisuzuhime | ||
| Żona | Kawamatabime | ||
| Dzieci | Shikitsuhikotamademi no Mikoto | ||
Cesarz Suizei (jap. 綏靖天皇 Suizei tennō, pol. "Spokojny"; ur. 632 p.n.e., zm. 28 czerwca 549 p.n.e.) – 2. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2].
Suizei był synem Jimmu i jego żony Himetataraisuzuhime no Mikoto (媛蹈鞴五十鈴媛命). Urodził się w 632 p.n.e. Objął tron cztery lata po śmierci ojca (prawdopodobnie przez te cztery lata trwała wojna pomiędzy braćmi Suizei i Tagishimimi o sukcesję po ojcu). Współcześnie nie wiemy za wiele o jego osobie i o jego życiu, ponieważ w japońskich narodowych kronikach Nihon-shoki i Kojiki znajdujemy jedynie krótką notatkę o jego imieniu i pochodzeniu. Wiadomo tylko, że przeniósł dwór do pałacu Takaoka w okręgu Kazuraki.
Według Kojiki za życia nosił imiona Kamununakawamimi no Mikoto (jap. 神渟名川耳尊 Święty Duch Któremu się Przydały Boskie Zalety) i Takenunakawamimi no mikoto (jap. Święty Duch Któremu się Przydała Zaleta Męstwa). Pojął za żonę Kawamatabime (jap. 河俣毘売 Niewiasta w Nadmiarze Obsypana Dobrami) z rodu zarządców okręgu Shiki. Ze związku tego miał syna imieniem Shikitsuhikotamademi no Mikoto (jap. 磯城津彦玉手看尊 Święty Młodzian z Panujacego Rodu Dbały o Przymioty Duszy), który został jego następcą. Kojiki podaje wiek Suizeia w chwili śmierci na 45 lat, w czym różni się znacząco od Nihongi.
Suizei panował w latach 581 p.n.e.-549 p.n.e.[3]
Mauzoleum cesarza Suizei znajduje się w prefekturze Nara. Nazywa się ono Tsukida no oka no e no misasagi[4].
Genealogia
Poniższe drzewo przedstawia wywód Suizeia od bogów Izanagiego i Izanami.
| Izanagi | Izanami | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inni bogowie | Amaterasu | Tsukuyomi | Susanoo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Takamimusubi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Toyoakitsushi | Oshihomimi | Ōyamatsumi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Watatsumi | Ninigi | Konohanasakuya | Tenazduchi | Ashinadzuchi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Otohime | Hoori | Hoderi | Hosuseri | Kushiinada | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tamayori-bime | Ugayafukiaezu | Suseri-bime | Ōkuninushi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inahi | Mikenu | Itsuse | Airahime | Jimmu | Himetataraisuzu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Tagishimimi | Kasumimi | Kawamata-bime | Kamununakawamimi | Hikoyai | Kamuyaimimi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Kunaichō: 綏靖天皇 (2)
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 3-4; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial Family of Japan, p. 29.
- ↑ Titsingh, p. 3; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
- ↑ Ponsonby-Fane, p. 418.
Bibliografia
- Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto, Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie