Sulęcin (gromada)
gromada | |||
1958–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania | 1 stycznia 1958 | ||
Data likwidacji | 1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
Portal Polska |
Sulęcin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Sulęcin z siedzibą GRN w mieście Sulęcinie (nie wchodzącym w jej skład) utworzono 1 stycznia 1958 w powiecie sulęcińskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/24/57 WRN w Zielonej Górze z dnia 15 listopada 1957 z obszarów zniesionych gromad Miechów, Ostrów i Trzebów[5]; równocześnie z gromady Sulęcin wyłączono: a) wieś Muszków – włączając ją do gromady Krzeszyce, b) wieś Radachów – włączając ją do nowo utworzonej gromady Ośno Lubuskie, c) wieś Rudna – włączając ją do gromady Kołczyn, oraz d) wieś Jarnatów – włączając ją do gromady Lubniewice, w tymże powiecie; do gromady Sulęcin włączono natomiast wieś Drogomin z nowo utworzonej gromady Ośno Lubuskie[6].
1 stycznia 1972 do gromady Sulęcin włączono tereny o powierzchni 1302 ha z miasta Sulęcin w tymże powiecie; z gromady Sulęcin wyłączono natomiast tereny o powierzchni 10 ha, włączając je do Sulęcina[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8]. 1 stycznia 1973 w powiecie sulęcińskim reaktywowano zniesioną w 1954 roku gminę Sulęcin[9].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Uchwała Nr V/24/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 15 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie zielonogórskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 14 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 66)
- ↑ Uchwała Nr V/22/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 15 listopada 1957 r. w sprawie zmiany siedzib oraz granic niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 14 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 65)
- ↑ Dz.U. z 1971 r. nr 15, poz. 154
- ↑ Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
- ↑ Uchwała Nr XIX/71/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie zielonogórskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 6 grudnia 1972 r., Nr 10, Poz. 98)
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).