Supermarine

Supermarine Aviation Works Ltd.
ilustracja
Państwo Wielka Brytania
SiedzibaWoolston, Southampton
Data założenia1913 (Pemberton-Billing Ltd.)
1916 (Supermarine Aviation Works Ltd.)
Data likwidacji1960
brak współrzędnych
Supermarine Sea Lion II
Supermarine Walrus
Supermarine Spitfire
Supermarine Swift

Supermarine Aviation Works Ltd. – dawna brytyjska wytwórnia lotnicza z siedzibą w Woolston, w Southampton. Wśród produkowanych przez przedsiębiorstwo maszyn znajdowały się liczne wodnosamoloty oraz słynny myśliwiec Spitfire[1]. Założona w 1914 roku pod nazwą Pemberton-Billing, przyjęła nazwę Supermarine w 1916 roku. W 1938 roku została oddziałem koncernu Vickers-Armstrongs, jako Vickers-Armstrongs Supermarine.

Historia

Przedsiębiorstwo zostało założone 27 czerwca 1914 roku[2] pod nazwą Pemberton-Billing Ltd. przez Noela Pembertona Billinga. Pierwotnym zainteresowaniem firmy była budowa łodzi latających, dlatego też już w październiku 1913 Billing zarejestrował adres telegraficzny spółki „Supermarine”, kojarzący się z marynarką[2]. Zakłady zlokalizowano w Woolston nad rzeką Itchen (później część Southampton)[2]. Pierwszą konstrukcją była łódź latająca Pemberton-Billing P.B.1 z 1914 roku, lecz okazała się nieudana i nie wzleciała[2]. Podczas I wojny światowej przedsiębiorstwo zajmowało się głównie remontami samolotów i pracami doświadczalnymi[2]. W 1916 roku Pemberton Billing przeszedł do polityki i sprzedał firmę, która przyjęła nazwę Supermarine Aviation Works Ltd. Dyrektorem zarządzającym został Hubert Scott-Paine, a do firmy dołączył utalentowany konstruktor Reginald Mitchell[2]. Spółka z sukcesem zaczęła konstruować lekkie i cięższe łodzie latające (najbardziej znana Supermarine Walrus), a także szybkie wodnosamoloty dla celów wyścigów lotniczych Schneider Trophy, w których zwyciężały w latach 1927–1931, ostatecznie prowadząc do zdobycia trofeum przez Wielką Brytanię na własność (najbardziej znany Supermarine S.6B)[3]. Wykorzystując doświadczenia z szybkich wodnosamolotów, przedsiębiorstwo zajęło się również jednosilnikowymi myśliwcami, konstruując w 1936 roku swój najsłynniejszy samolot Supermarine Spitfire, produkowany przez cały okres II wojny światowej[3].

W 1928 roku przedsiębiorstwo zostało nabyte przez spółkę Vickers-Armstrongs, a jego nazwa została zmieniona na Supermarine Aviation Works (Vickers) Ltd. Po reorganizacji spółki przeprowadzonej w 1938 roku, zakłady Supermarine (Supermarine Works) utraciły samodzielność i stały się oddziałem Vickers-Armstrongs (Aircraft) Ltd. Dla produkowanych samolotów stosowano nazwę Vickers-Armstrongs Supermarine[4]. Marka Supermarine zniknęła po przejęciu sekcji lotniczej Vickersa-Armstronga przez British Aircraft Corporation (BAC)[5].

Lista produkowanych samolotów

  • Pemberton-Billing P.B.1 (1914)
  • Pemberton-Billing P.B.9
  • Pemberton-Billing P.B.23
  • Pemberton-Billing P.B.25 (1915)
  • Pemberton-Billing P.B.29
  • AD Flying Boat (1916)
  • AD Navyplane (1916)
  • Supermarine Nighthawk (1917)
  • Supermarine Baby (1917)
  • Supermarine Sea Lion I (1919)
  • Supermarine Sea Lion II/III (1922)
  • Supermarine Channel (1919)
  • Supermarine Scylla
  • Supermarine Sea Urchin
  • Supermarine Commercial Amphibian (1920)
  • Supermarine Sea King (1920)
  • Supermarine Seagull (1921)
  • Supermarine Seal (1921)
  • Supermarine Sea Eagle (1923)
  • Supermarine Scarab (1924)
  • Supermarine Sheldrake
  • Supermarine Swan (1924)
  • Supermarine Sparrow (1924)
  • Supermarine Southampton (1925)
  • Supermarine S.4 (1925)
  • Supermarine S.5 (1927)
  • Supermarine Nanok (1927)
  • Supermarine Solent (1927)
  • Supermarine Seamew (1928)
  • Supermarine S.6 (1929)
  • Supermarine S.6B (1931)
  • Supermarine Air Yacht (1931)
  • Supermarine Type 179 (1931)
  • Supermarine Scapa (1932)
  • Supermarine Stranraer (1932)
  • Supermarine Walrus (1933)
  • Supermarine Type 224 (1934)
  • Supermarine Spitfire (1936)
  • Supermarine Sea Otter (1938)
  • Supermarine 322 (1939)
  • Supermarine Spiteful (1944)
  • Supermarine Seafang (1946)
  • Supermarine Attacker (1946)
  • Supermarine Seagull (1948)
  • Supermarine 510 (1948)
  • Supermarine 535 (1950)
  • Supermarine Swift (1951)
  • Supermarine 508 (1951)
  • Supermarine 521 (1950)
  • Supermarine 525 (1954)
  • Supermarine Scimitar (1956)

Przypisy

  1. ↑ Spitfire miracle which helped win the Battle of Britain (ang.). BBC News, 2010-08-12. [dostęp 2013-09-03].
  2. ↑ a b c d e f Birtles 1992 ↓, s. 8.
  3. ↑ a b Birtles 1992 ↓, s. 10-13.
  4. ↑ David Brown: Supermarine Walrus and Seagull variants, seria Aircraft Profile Nr. 224, Profile Publications Ltd, Londyn 1971, s.27 (ang.)
  5. ↑ Records of the British Aviation Industry In the RAF Museum: A Brief Guide (ang.). RAF Museum. s. 12-15. [dostęp 2013-09-03].

Bibliografia

  • Philip Birtles: Supermarine Attacker, Swift and Scimitar. Londyn: Ian Allan Ltd., 1992, seria: Postwar Military Aircraft. No.7. ISBN 0-7110-2034-5. (ang.)

Media użyte na tej stronie

Supermarine Swift FR.5 WK281 79.S ABIN 15.06.68.jpg
Autor: RuthAS, Licencja: CC BY 3.0
Supermarine Swift FR.5 WK281 wearing the markings of No. 79 Squadron RAF at RAF Abingdon in 1968
Ray Flying Legends 2005-1.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Bryan Fury75 z francuskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
fr:Ray Hanna aux commandes du Spitfire MH434 lors du Flying Legends de fr:2005

Auteur : Franck Cabrol

Licence : GNU/GFDL

Permissions transmise à permissions(AT)wipkipedia.org le 09/10/2006

Autorisation-OTRS-GFDL otrs 2006100910006804 Franck Cabrol
Supermarine Aviation Ltd, Woolston.jpg
Autor: unknown author, Licencja: CC BY-SA 4.0
Supermarine Aviation Works, Woolston