Superpuchar Rosji w piłce nożnej
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | |
Założyciel | |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 2 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | Lokomotiw Moskwa (2003) |
Obecny zwycięzca | Zenit Petersburg (2022) |
Najwięcej zwycięstw |
Superpuchar Rosji w piłce nożnej (ros. Суперкубок России по футболу) – coroczny mecz piłkarski pomiędzy mistrzem Priemjer-Ligi a zdobywcą Pucharu Rosji. Jeżeli jeden klub zdobył zarówno Mistrzostwo jak i Puchar, to do meczu o Superpuchar przystępuje wicemistrz Priemjer-Ligi. Mecz jest rozgrywany na początku sezonu, od przejścia rozgrywek w tym kraju na system jesień-wiosna zazwyczaj w lipcu.
Mecz o Superpuchar Rosji po raz pierwszy odbył się w 2003. Trofeum częściej wygrywają aktualni mistrzowie Rosji.
Mecze o Superpuchar Rosji
Uwagi: - mistrz kraju
- zdobywca Pucharu
- wicemistrz kraju
Statystyki klubów
Lp. | Klub | Zdobywca | Finalista |
---|---|---|---|
1. | CSKA Moskwa | 7 (2004, 2006, 2007, 2009, 2013, 2014, 2018) | 4 (2003, 2010, 2011, 2016) |
2. | Zenit Petersburg | 7 (2008, 2011, 2015, 2016, 2020, 2021, 2022) | 3 (2012, 2013, 2019) |
3. | Lokomotiw Moskwa | 3 (2003, 2005, 2019) | 6 (2008, 2015, 2017, 2018, 2020, 2021) |
4. | Rubin Kazań | 2 (2010, 2012) | 1 (2009) |
5. | Spartak Moskwa | 1 (2017) | 4 (2004, 2006, 2007, 2022) |
6. | FK Rostów | 0 | 1 (2005) |
Achmat Grozny[b] | 0 | 1 (2014) |
Statystyki piłkarzy
Zdobywcy
Poniższa tabela przedstawia piłkarzy, którzy zdobyli Superpuchar co najmniej trzykrotnie.
Lp. | Piłkarz | Narodowość | Zdobywca | Finalista |
---|---|---|---|---|
1. | Igor Akinfiejew | ![]() | 7 (2004, 2006, 2007, 2009, 2013, 2014, 2018) | 4 (2003, 2010, 2011, 2016) |
2. | Siergiej Ignaszewicz | ![]() | 7 (2003, 2004, 2006, 2007, 2009, 2013, 2014) | 3 (2010, 2011, 2016) |
3. | Aleksiej Bieriezucki | ![]() | 6 (2004, 2006, 2007, 2009, 2013, 2014) | 4 (2003, 2010, 2011, 2016) |
3. | Wasilij Bieriezucki | ![]() | 6 (2004, 2006, 2007, 2009, 2013, 2014) | 4 (2003, 2010, 2011, 2016) |
5. | Jurij Żyrkow | ![]() | 6 (2004, 2006, 2007, 2009, 2016, 2020) | 1 (2019) |
6. | Elvir Rahimić | ![]() | 4 (2004, 2006, 2007, 2009) | 3 (2003, 2010, 2011) |
6. | Gieorgij Szczennikow | ![]() | 4 (2008, 2011, 2015, 2018) | 3 (2010, 2011, 2016) |
8. | Deividas Šemberas | ![]() | 4 (2008, 2011, 2015, 2016) | 2 (2012, 2013) |
8. | Aleksandr Aniukow | ![]() | 4 (2008, 2011, 2015, 2016) | 2 (2012, 2013) |
8. | Nicolas Lombaerts | ![]() | 4 (2008, 2011, 2015, 2016) | 2 (2012, 2013) |
8. | Ałan Dzagojew | ![]() | 4 (2008, 2011, 2015, 2018) | 2 (2010, 2011) |
12. | Jewgienij Ałdonin | ![]() | 4 (2004, 2006, 2007, 2009) | 1 (2011) |
12. | Aleksandr Riazancew | ![]() | 4 (2010, 2012, 2015, 2016) | 1 (2009) |
12. | Vágner Love | ![]() | 4 (2006, 2007, 2009, 2013) | 1 (2011) |
15. | Siergiej Siemak | ![]() | 3 (2004, 2010, 2011) | 3 (2003, 2009, 2012) |
16. | Wiktor Fajzulin | ![]() | 3 (2008, 2011, 2015) | 2 (2012, 2013) |
17. | Wiaczesław Małafiejew | ![]() | 3 (2008, 2011, 2015) | 1 (2012) |
17. | Cristian Ansaldi | ![]() | 3 (2010, 2012, 2015) | 1 (2009) |
17. | Miloš Krasić | ![]() | 3 (2006, 2007, 2009) | 1 (2010) |
20. | Daniel Carvalho | ![]() | 3 (2004, 2006, 2009) | 0 |
Najlepsi strzelcy
Gole | Piłkarz | Lata | Klub |
---|---|---|---|
3 | ![]() | 2006 (1), 2007 (2) | CSKA |
2 | ![]() | 2007 (1), 2013 (1) | CSKA |
![]() | 2013 (2) | CSKA | |
![]() | 2019 (2) | Zenit | |
![]() | 2019 (2) | Lokomotiw |
Uwagi
- ↑ CSKA zastąpiło zdobywcę Pucharu Rosji 2017/2018, drużynę FK Tosno po tym, jak klub ten został rozwiązany po sezonie.
- ↑ Klub do końca sezonu 2016/2017 występował pod nazwą Terek.
Przypisy
- ↑ Информационное сообщение, rfpl.org, 15 czerwca 2018 [dostęp 2018-07-16] (ros.).
Linki zewnętrzne
- Historia na RSSSF (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Pumbaa80 (soccer ball), Anomie (clock hands), David Vignoni (clock face/ring), David Göthberg (putting it all together, making the clock red, shadows)., Licencja: LGPL
Football with clock to represent a "current sports or football event".
Złota korona
Złoty puchar
Srebrna korona