Susan Cooper
Data i miejsce urodzenia | 23 maja 1935 |
---|---|
Narodowość | Angielska |
Język | angielski |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | literatura |
Nagrody | |
World Fantasy Award - 2013 | |
Strona internetowa |
Susan Mary Cooper (ur. 23 maja 1935) – angielska autorka książek dla dzieci[1]. W latach siedemdziesiątych dwie z pięciu jej powieści zostały uznane przez Welsh Books Council za najlepszą książkę roku[2][3].
Życiorys
Wczesne życie
Urodziła się w Burnham w hrabstwie Buckinghamshire, w rodzinie Ethel Maybelle z domu Field i jej męża Boba Richarda Coopera. Jej ojciec pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, a następnie dostał powołanie do wojska i został wysłany na jeden z frontów I wojny światowej, z której wrócił ze zranioną nogą[4]. Cooper mieszkała w Buckinghamshire do 21 roku życia, kiedy jej rodzice przeprowadzili się do wioski swojej babci, Aberdyfi w Walii. Uczęszczała do liceum w Slough, a następnie uzyskała dyplom z filologii angielskiej na University of Oxford, gdzie była pierwszą kobietą, która redagowała gazetę licencjacką Cherwell[5].
Działalność literacka
Po ukończeniu studiów pracowała jako reporterka w The Sunday Times u Iana Fleminga[1] oraz w wolnym czasie pisała, w tym okresie zaczęła pracę nad serią The Dark Is Rising i skończyła debiutancką powieść science fiction, Mandrake, opublikowaną przez Hodder&Stoughton w 1964 roku[6]. Cooper wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych w 1963 roku, gdzie poślubiła Nicholasa J. Granta, profesora metalurgii w Massachusetts Institute of Technology, wdowca z trojgiem nastoletnich dzieci. Miała z nim dwoje dzieci, Jonathana Rodericka Howarda Granta (urodzony w 1965 roku) i Katharine Mary Grant (urodzona w 1966 roku). Następnie została etatową pisarką, skupiając się na The Dark Is Rising i Dawn of Fear (1970), powieści opartej na jej doświadczeniach z II wojny światowej. W czasie pisania powieści Seaward (1983) oboje jej rodzice zmarli, a jej małżeństwo z Grantem uległo rozpadowi[4].
Jej ostatnią powieścią była wydana w 2013 roku powieść Ghost Hawk, której głównym bohaterem jest duch Wampanoaga[7].
Pozostała działalność
W lipcu 1996 roku wyszła za mąż za kanadyjsko-amerykańskiego aktora Hume'a Cronyna, z którym była aż do śmierci w czerwcu 2003 roku. Hollywood zaadaptował jej powieść The Dark Is Rising jako film z 2007 roku pod tytułem The Seeker. Cooper była członkiem zarządu National Children's Book and Literacy Alliance (NCBLA), amerykańskiej organizacji non-profit w latach 2006–2012[8].
Nagrody
Za całokształt twórczości dla dzieci Cooper w 2002 roku została nominowana do wręczanej co dwa lata międzynarodowej nagrody im. Hansa Christiana Andersena, najwyższego międzynarodowego uznania dla twórców książek dla dzieci[9]. W 2013 roku otrzymała nagrodę World Fantasy Award za całokształt twórczości, a szczególnie cykle The Dark Is Rising (Ciemność rusza do boju) oraz The Grey King (Szary Król)[10].
Przypisy
- ↑ a b Susan Cooper, Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-09-29] (pol.).
- ↑ Elizabeth Hand , Richard Bleiler , Supernatural Fiction Writers: Contemporary Fantasy and Horro, 2003, ISBN 0-684-31250-6 .
- ↑ JFINNEKE, Edwards Award 2012, Young Adult Library Services Association (YALSA), 28 stycznia 2013 [dostęp 2019-09-29] (ang.).
- ↑ a b Joel D Chaston , Dictionary of Literary Biography Vol. 161: British Children's Writers Since 1960: First Series. Detroit: Gale, 1996 .
- ↑ Charles Butler , Catherine Butler , Four British Fantasists: Place and Culture in the Children's Fantasies of Penelope Lively, Alan Garner, Diana Wynne Jones, and Susan Cooper, Rowman & Littlefield, 2006, ISBN 978-0-8108-5242-6 [dostęp 2019-09-29] (ang.).
- ↑ Summary Bibliography: Susan Cooper, www.isfdb.org [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ Susan Cooper , Ghost Hawk, New York: Margaret K. McElderry Books, 2013, ISBN 978-1-4424-8141-1 [dostęp 2019-09-29] .
- ↑ The NCBLA Board of Directors, web.archive.org, 22 marca 2012 [dostęp 2019-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-22] .
- ↑ ALO docView - The Hans Christian Andersen Awards 1956-2002 (2002), www.literature.at [dostęp 2019-09-29] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-14] .
- ↑ The Lost Land of Susan Cooper, www.thelostland.com [dostęp 2019-09-29] .
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0001 0899 1089
- VIAF: 49344224
- LCCN: n79055718
- GND: 120249677
- NDL: 00436606
- LIBRIS: sq4662rb53581w6
- BnF: 12598214b
- SUDOC: 026798182
- NLA: 36214536
- NKC: skuk0002097
- DBNL: coop023
- BNE: XX1231939
- NTA: 071210032
- BIBSYS: 90116784
- CiNii: DA11852090, DA04424621
- Open Library: OL397243A
- PLWABN: 9810586805205606
- NUKAT: n99033819
- J9U: 987007279152905171
- LNB: 000015345
- CONOR: 14755171
- BLBNB: 000436124
- KRNLK: KAC200606863
- WorldCat: lccn-n79055718