Suseł

Suseł
	Spermophilus
	F. Cuvier, 1825
	; Przedstawiciel rodzaju – suseł perełkowany (S. suslicus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	wiewiórkokształtne
Rodzina	wiewiórkowate
Podrodzina	afrowiórki
Plemię	świstaki
Rodzaj	suseł
	Typ nomenklatoryczny
	Mus citellus Linnaeus, 1766
Synonimy
	Citellus Oken, 1816; Citillus Lichtenstein, 1830; Spermatophilus Wagler, 1830; Spermophilis Richardson, 1839; Colobotis Brandt, 1844; Otocolobus Brandt, 1844; Colobates Milne-Edwards, 1874; Mamspermophilus Herrera, 1899;
	Citellus Oken, 1816; Citillus Lichtenstein, 1830; Spermatophilus Wagler, 1830; Spermophilis Richardson, 1839; Colobotis Brandt, 1844; Otocolobus Brandt, 1844; Colobates Milne-Edwards, 1874; Mamspermophilus Herrera, 1899;
Gatunki
	25 gatunków (w tym 10 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	25 gatunków (w tym 10 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Suseł^[11] (Spermophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae). Systematyka taksonu podlegała wielu zmianom. W Polsce, dla gatunków które według wcześniejszego podziału należały do Spermophilus (sensu lato) używano nazwy „suseł”^[12].

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji^[13]^[14]^[15].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 145–320 mm, długość ogona 25–105 mm; masa ciała 125–1100 g^[14].

Systematyka

Etymologia

Citellus (Citillus): epitet gatunkowy Mus citellus Linnaeus, 1766; łac. cititius lub citellus „suseł”^[16].
Spermophilus (Spermatophilus, Spermophilis): gr. σπερμα sperma, σπερματος spermatos „nasienie, ziarno”; φιλος philos „wielbiciel, miłośnik”, od φιλεω phileō „kochać” ^[17]. Nazwa zastępcza dla Citellus Oken, 1816.
Colobotis (Colobates): gr. κολοβος kolobos „skarłowaciały, krótki, okaleczony”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”^[18]. Gatunek typowy: Arctomys fulvus Lichtenstein, 1823.
Otocolobus: gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; κολοβος kolobos „skarłowaciały, krótki, okaleczony”^[19]. Najwyraźniej lapsus słowny rodzaju Colobotis Brandt, 1844.
Mamspermophilus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka Mam (od Mammalia)^[20].

Podział systematyczny

Do niedawna do rodzaju zaliczano kilkadziesiąt gatunków^[15], lecz na podstawie badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b, takson podzielono na kilka mniejszych rodzajów: Callospermophilus, Ictidomys, Notocitellus, Otospermophilus, Spermophilus (sensu stricto), Poliocitellus, Urocitellus, oraz Xerospermophilus^[21].

Po wspomnianej rewizji rodzaj Spermophilus obejmuje współcześnie występujące gatunki^[13]^[11]:

Spermophilus citellus (Linnaeus, 1766) – suseł moręgowany
Spermophilus taurensis Gündüz, Jaarola, Tez, Yeniyurt, Polly & Searle, 2007 – suseł tauryjski
Spermophilus xanthoprymnus (E.T. Bennett, 1835) – suseł anatolijski
Spermophilus suslicus (Güldenstaedt, 1770) – suseł perełkowany
Spermophilus dauricus Brandt, 1843 – suseł dauryjski
Spermophilus musicus Ménétries, 1832 – suseł kaukaski
Spermophilus pygmaeus (Pallas, 1778) – suseł karłowaty
Spermophilus major (Pallas, 1778) – suseł rdzawy
Spermophilus erythrogenys Brandt, 1841 – suseł rudolicy
Spermophilus brevicauda Brandt, 1843 – suseł krótkoogonowy
Spermophilus fulvus (Lichtenstein, 1823) – suseł żółty
Spermophilus relictus (Kashkarov, 1923) – suseł reliktowy
Spermophilus nilkaensis Huo & Wang, 1989 – suseł tienszański
Spermophilus alashanicus Büchner, 1888 – suseł plamkoplecy
Spermophilus pallidicaudus (Satunin, 1903) – suseł blady

Opisano również gatunku wymarłe w czasach prehistorycznych^[22]:

Spermophilus ambiguus (Pomel, 1853)^[23] (Francja; fanerozoik)
Spermophilus citelloides Kormos, 1916^[24] (Węgry; późny plejstocen i holocen)^[25]
Spermophilus dietrichi Kretzoi, 1965^[26] (Niemcy; plejstocen)
Spermophilus musicoides (Gromov, 1957^[27] (Kazachstan; plejstocen)
Spermophilus nogaici (Topachevsky, 1957)^[28] (Ukraina; plejstocen)^[25]
Spermophilus polonicus (Gromov, 1965^[29] (Polska; plejstocen)
Spermophilus praecox Sinitsa & Pogodina, 2019^[30] (Ukraina; późny pliocen i wczesny plejstocen)
Spermophilus primigenius (Kormos, 1934)^[31] (Węgry; plejstocen)^[25]
Spermophilus severskensis (Gromov, 1965)^[32] (Rosja; plejstocen)
Spermophilus tologoicus (Erbajeva & Pokatolov, 1965)^[33] (Rosja; plejstocen)^[25]

Zobacz też

ssaki Polski

Uwagi

↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Citellus Oken, 1816.
↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Spermophilus F.Cuvier, 1825.
↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Colobotis Brandt, 1844.

Przypisy

↑ Spermophilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ F. Cuvier: Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques. Paris: F.-G. Levrault, 1825, s. 255. (fr.).
↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2: Fleischthiere. Jena: August Schmid und Comp., 1816, s. 842. (niem.).
↑ M. Lichtenstein: Darstellung neuer oder wenig bekannter Säugethiere in Abbildungen und Beschreibungen: von fünf und sechzig Arten auf funfzig colorirten Steindrucktafeln nach den Originalen des Zoologischen Museums der Universität zu Berlin. Berlin: C.G. Lüderitz, 1827–1834, s. ryc. xxxii. (niem.).
↑ J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien: mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel: ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München: J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 22. (niem.).
↑ J. Richardson: Mammalia. W: F.W. Beechey: The zoology of Captain Beechey's voyage. London: H.G. Bohn, 1839, s. 12. (ang.).
↑ Brandt 1844 ↓, s. 366.
↑ Brandt 1844 ↓, s. 382.
↑ A. Milne-Edwards: Études pour servil, a l’histoire de la faune mammalogioue de la Chine. W: H. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. T. 1. Paris: G. Masson, 1874, s. 157. (fr.).
↑ A. L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan'a de Foment, 1899, s. 5. (hiszp.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 210, 211. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ Krzysztof Próchnicki, Piotr Duda, Tadeusz Grądziel, Stefan Męczyński, Ryszard Styka, Jan Smiełowski: Suseł perełkowany. Świebodzin: Wydawnictwo Klubu Przyrodników, 2008, s. 140, seria: Monografie przyrodnicze. ISBN 978-83-87846-56-5.
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 620–622. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 811–815. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
↑ ^a ^b D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Spermophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-29].
↑ Palmer 1904 ↓, s. 190.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 639.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 195.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 487.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 25.
↑ K.M. Helgen, F.R. Cole, L. Helgen & D.E. Wilson. Generic revision in the Holarctic ground squirrel genus Spermophilus. „Journal of Mammalogy”. 90 (2), s. 270–305, 2009. (ang.).
↑ J.S. Zijlstra: Spermophilus. Hesperomys project. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).
↑ A.N. Pomel: Catalogue méthodique et descriptif des vertébrés fossiles découverts dans le bassin hydrographique supérieur de la Loire, et surtout de la vallée de son affluent principal, L’Allier. Paris: J.-B. Baillière, 1853, s. 18. (fr.).
↑ T. Kormos. Die Saugetiere der Felsnische Pilisszántó in systematischer, zoogeographischer und phylogenetischer Hinsicht. „Mitteilungen aus dem Jahrbuch der Königlich Ungarischen Geologischen Reichsanstalt”. 23, s. 343, 1916. (niem.).
↑ ^a ^b ^c ^d Maxim V Sinitsa, Natalia V. Pogodina, Lyudmila Y. Кryuchkova. The skull of Spermophilus nogaici (Rodentia: Sciuridae: Xerinae) and the affinities of the earliest Old World ground squirrels. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 186 (3), s. 826–864, 2019. DOI: 10.1093/zoolinnean/zly092. (ang.).
↑ M. Kretzoi. Die Nager und Lagomorphen von Voigtstedt in Thüringen und ihre chronologische Aussage. „Paläontologische Abhandlungen”. Abteilung A. 2, s. 588, 1965. (niem.).
↑ И.М. Громов. Материалы по истории фауны грызунов нижнего Урала и северного Прикаспия. „Труды зоологического института Академии наук СССР”. 22, s. 203, 1957. (ros.).
↑ В.О. Топачевский. „Доклады Академии Наук СССР”. 2, s. 204, 1957. (ros.).
↑ Gromov 1965 ↓, s. 182.
↑ M.V. Sinitsa & N.V. Pogodina. The evolution of early Spermophilus in eastern Europe and the antiquity of the Old World ground squirrels. „Acta Palaeontologica Polonica”. 64 (3), s. 643–667, 2019. DOI: 10.4202/app.00605.2019. (ang.).
↑ T. Kormos. Neue Insektenfresser, Fledermäuse und Nager aus dem Oberpliozän der Villányer Gegend. „Földtani közlöny”. 64 (10–12), s. 314, 1934. (niem.).
↑ Gromov 1965 ↓, s. 225.
↑ М.Л. Ербаева & А.Г. Покатшов. Новый вид эоплейстоценового суслика из Тологоя (Западное Забайкалье). „Палеонтологический журнал”. 1, s. 162, 1966. (ros.).

Bibliografia

J.F. von Brandt. Observations sur les différentes espèces de Sousliks de Russie, suivies de remarques sur l’arrangement et la distribution geographique du genre Spermophilus, ainsi que sur la classification de la famille des Ecureuils (Sciurina) en général. „Bulletin de la Classe physico-mathématique de l’Académie impériale des sciences de Saint-Pétersbourg”. 2, s. 357–382, 1844. (fr. • łac.).
T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
И.М. Громов, Д.И. Бибиков, H.И. Кaлабухов & М.Н. Мейер: Фауна СССР. Млекопитающие. T. 3: выпуск 2. Наземные беличьи (Marmotinae). Москва: Издательство «Наука», 1965, s. 1–466. (ros.).

[4] Niepoprawna późniejsza pisownia Citellus Oken, 1816.

[uwaga1-6] Niepoprawna późniejsza pisownia Spermophilus F.Cuvier, 1825.

[11] Niepoprawna późniejsza pisownia Colobotis Brandt, 1844.

[itis-1] Spermophilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Cuvier-2] F. Cuvier: Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques. Paris: F.-G. Levrault, 1825, s. 255. (fr.).

[Oken-3] L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2: Fleischthiere. Jena: August Schmid und Comp., 1816, s. 842. (niem.).

[Lichtenstein-5] M. Lichtenstein: Darstellung neuer oder wenig bekannter Säugethiere in Abbildungen und Beschreibungen: von fünf und sechzig Arten auf funfzig colorirten Steindrucktafeln nach den Originalen des Zoologischen Museums der Universität zu Berlin. Berlin: C.G. Lüderitz, 1827–1834, s. ryc. xxxii. (niem.).

[Wagler-7] J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien: mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel: ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München: J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 22. (niem.).

[Richardson-8] J. Richardson: Mammalia. W: F.W. Beechey: The zoology of Captain Beechey's voyage. London: H.G. Bohn, 1839, s. 12. (ang.).

[CITEREFBrandt1844[https://www.biodiversitylibrary.org/item/173042#page/409/mode/1up_366]-9] Brandt 1844 ↓, s. 366.

[CITEREFBrandt1844[https://www.biodiversitylibrary.org/item/173042#page/417/mode/1up_382]-10] Brandt 1844 ↓, s. 382.

[Milne-Edwards-12] A. Milne-Edwards: Études pour servil, a l’histoire de la faune mammalogioue de la Chine. W: H. Milne-Edwards: Recherches pour servir à l’histoire naturelle des mammifères: comprenant des considérations sur la classification de ces animaux. T. 1. Paris: G. Masson, 1874, s. 157. (fr.).

[Herrera-13] A. L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan'a de Foment, 1899, s. 5. (hiszp.).

[Cichocki&inni-14] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 210, 211. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Proch-15] Krzysztof Próchnicki, Piotr Duda, Tadeusz Grądziel, Stefan Męczyński, Ryszard Styka, Jan Smiełowski: Suseł perełkowany. Świebodzin: Wydawnictwo Klubu Przyrodników, 2008, s. 140, seria: Monografie przyrodnicze. ISBN 978-83-87846-56-5.

[Burgin&inni-16] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 620–622. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Koprowski&inni-17] J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 811–815. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-18] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Spermophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-29].

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/198/mode/1up_190]-19] Palmer 1904 ↓, s. 190.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/647/mode/1up_639]-20] Palmer 1904 ↓, s. 639.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/203/mode/1up_195]-21] Palmer 1904 ↓, s. 195.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/495/mode/1up_487]-22] Palmer 1904 ↓, s. 487.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/33/mode/1up_25]-23] Palmer 1904 ↓, s. 25.

[Helgen&inni-24] K.M. Helgen, F.R. Cole, L. Helgen & D.E. Wilson. Generic revision in the Holarctic ground squirrel genus Spermophilus. „Journal of Mammalogy”. 90 (2), s. 270–305, 2009. (ang.).

[zij-25] J.S. Zijlstra: Spermophilus. Hesperomys project. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).

[pom-26] A.N. Pomel: Catalogue méthodique et descriptif des vertébrés fossiles découverts dans le bassin hydrographique supérieur de la Loire, et surtout de la vallée de son affluent principal, L’Allier. Paris: J.-B. Baillière, 1853, s. 18. (fr.).

[kor16-27] T. Kormos. Die Saugetiere der Felsnische Pilisszántó in systematischer, zoogeographischer und phylogenetischer Hinsicht. „Mitteilungen aus dem Jahrbuch der Königlich Ungarischen Geologischen Reichsanstalt”. 23, s. 343, 1916. (niem.).

[ZJLS-28] Maxim V Sinitsa, Natalia V. Pogodina, Lyudmila Y. Кryuchkova. The skull of Spermophilus nogaici (Rodentia: Sciuridae: Xerinae) and the affinities of the earliest Old World ground squirrels. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 186 (3), s. 826–864, 2019. DOI: 10.1093/zoolinnean/zly092. (ang.).

[kre-29] M. Kretzoi. Die Nager und Lagomorphen von Voigtstedt in Thüringen und ihre chronologische Aussage. „Paläontologische Abhandlungen”. Abteilung A. 2, s. 588, 1965. (niem.).

[gro57-30] И.М. Громов. Материалы по истории фауны грызунов нижнего Урала и северного Прикаспия. „Труды зоологического института Академии наук СССР”. 22, s. 203, 1957. (ros.).

[top-31] В.О. Топачевский. „Доклады Академии Наук СССР”. 2, s. 204, 1957. (ros.).

[CITEREFGromov1965182-32] Gromov 1965 ↓, s. 182.

[Sinitsa&Pogodina-33] M.V. Sinitsa & N.V. Pogodina. The evolution of early Spermophilus in eastern Europe and the antiquity of the Old World ground squirrels. „Acta Palaeontologica Polonica”. 64 (3), s. 643–667, 2019. DOI: 10.4202/app.00605.2019. (ang.).

[kor34-34] T. Kormos. Neue Insektenfresser, Fledermäuse und Nager aus dem Oberpliozän der Villányer Gegend. „Földtani közlöny”. 64 (10–12), s. 314, 1934. (niem.).

[CITEREFGromov1965225-35] Gromov 1965 ↓, s. 225.

[erb&pok-36] М.Л. Ербаева & А.Г. Покатшов. Новый вид эоплейстоценового суслика из Тологоя (Западное Забайкалье). „Палеонтологический журнал”. 1, s. 162, 1966. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[b]

[5]

[6]

[7]

[8]

[c]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

Ammospermophilus	Ammospermophilus harrisii Ammospermophilus nelsoni Ammospermophilus leucurus Ammospermophilus interpres Ammospermophilus insularis
Callospermophilus	Callospermophilus lateralis Callospermophilus madrensis Callospermophilus saturatus
Cynomys (nieświszczuk)	Nieświszczuk Gunnisona (Cynomys gunnisoni) Nieświszczuk białoogonowy (Cynomys leucurus) Nieświszczuk czarnoogonowy (Cynomys ludovicianus) Nieświszczuk meksykański (Cynomys mexicanus) Cynomys parvidens
Ictidomys	suseł lamparci (Ictidomys tridecemlineatus) Ictidomys parvidens Ictidomys mexicanus
świstak	świstak szary (Marmota baibacina) bobak (Marmota bobak) świstak alaskański (Marmota broweri) świstak kanadyjski (Marmota caligata) świstak czarnogłowy kamczacki (Marmota camtschatica) świstak ogoniasty (Marmota caudata) świstak żółtobrzuchy (Marmota flaviventris) świstak himalajski (Marmota himalayana) świstak alpejski (Marmota marmota) świstak Menzbiera (Marmota menzbieri) świszcz (Marmota monax) Marmota olympus świstak syberyjski (Marmota sibirica) świstak z Vancouver (Marmota vancouverensis)
Notocitellus	Notocitellus adocetus Notocitellus annulatus
Otospermophilus	Otospermophilus atricapillus Otospermophilus beecheyi Otospermophilus variegatus
Poliocitellus	Poliocitellus franklinii
Sciurotamias	Sciurotamias davidianus Sciurotamias forresti
suseł (Spermophilus) (sensu stricto)	suseł plamkoplecy (Spermophilus alashanicus) suseł krótkoogonowy (Spermophilus brevicauda) suseł moręgowany (Spermophilus citellus) suseł dauryjski (Spermophilus dauricus) suseł rudolicy (Spermophilus erythrogenys) suseł żółty (Spermophilus fulvus) suseł rdzawy (Spermophilus major) suseł blady (Spermophilus pallidicauda) suseł karłowaty (Spermophilus pygmaeus) (z podgatunkiem: suseł kaukaski (Spermophilus musicus)) suseł tienszański (Spermophilus ralli) suseł reliktowy (Spermophilus relictus) suseł perełkowany (Spermophilus suslicus) suseł tauryjski (Spermophilus taurensis) suseł anatolijski (Spermophilus xanthoprymnus)
Tamias	Tamias alpinus Tamias amoenus Tamias bulleri Tamias canipes Tamias cinereicollis Tamias dorsalis Tamias durangae Tamias merriami Tamias minimus Tamias obscurus Tamias ochrogenys Tamias palmeri Tamias panamintinus Tamias quadrimaculatus Tamias quadrivittatus Tamias ruficaudus Tamias rufus Tamias senex burunduk (Tamias sibiricus) Tamias siskiyou Tamias sonomae Tamias speciosus pręgowiec amerykański (Tamias striatus) Tamias townsendii Tamias umbrinus
Urocitellus	suseł północno-amerykański (Urocitellus armatus) Urocitellus beldingi Urocitellus brunneus Urocitellus canus Urocitellus columbianus Urocitellus elegans Urocitellus mollis suseł północny (Urocitellus parryii) suseł Richardsona (Urocitellus richardsonii) Urocitellus townsendii suseł długoogoniasty (Urocitellus undulatus) suseł Washingtona (Urocitellus washingtoni)
Xerospermophilus	Xerospermophilus mohavensis Xerospermophilus perotensis Xerospermophilus spilosoma Xerospermophilus tereticaudus

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne