Sushma Swaraj

Sushma Swaraj
Ilustracja
Sushma Swaraj (2017)
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1952
Ambala

Data i miejsce śmierci

6 sierpnia 2019
Nowe Delhi

Lider opozycji
Okres

od 21 grudnia 2009
do 26 maja 2014

Przynależność polityczna

Indyjska Partia Ludowa (BJP)

Poprzednik

Lal Krishna Advani

Minister informacji i telekomunikacji
Okres

od 30 września 2000
do 29 stycznia 2003

Minister informacji i telekomunikacji
Okres

od 19 marca 1998
do 12 października 1998

Minister informacji i telekomunikacji
Okres

od 16 maja 1996
do 1 czerwca 1996

Minister zdrowia, dobrobytu rodziny i spraw parlamentarnych
Okres

od 29 stycznia 2003
do 22 maja 2004

Sushma Swaraj (hindi:सुष्मा स्वराज, ur. 14 lutego 1952 w Ambali, zm. 6 sierpnia 2019 w Nowym Delhi[1]) – indyjska polityk Indyjskiej Partii Ludowej, od 2009 do swojej śmierci liderka opozycji w 15 kadencji Lok Sabha, trzykrotna minister informacji i telekomunikacji w rządach Atala Bihari Vajpayee, członek 11, 12 i 15 kadencji Lok Sabha, a także wyższej izby Rajya Sabha.

Życiorys

Sushma Swaraj, córka Hardeva Sharma i Lakszmi Devi, urodziła się 14 lutego 1952 w Ambali. Ukończyła prawo na Panjab University w Czandigarh.

Karierę polityczną rozpoczęła jako lider studencki w latach 70. organizując protesty przeciwko rządowi Indiry Gandhi[2]. W latach 1977–1979 pełniła funkcję ministra w rządzie stanu Hariana. W 1980 roku wstąpiła do Indyjskiej Partii Ludowej[2]. W 1980, 1984 i 1989 bez powodzenia startowała w wyborach do Lok Sabha z okręgu wyborczego Karnal za każdym razem pokonywana przez tego samego konkurenta - Chiranji Lal Sharma z Indyjskiego Kongresu Narodowego. W 1990 została wybrana do Rajya Sabha, a następnie w 1996 roku do 11. Lok Sabha z Południowego Delhi. W 1998 ponownie została wybrana na drugą kadencję i otrzymała stanowisko ministra informacji i telekomunikacji w drugim rządzie Atala Bihari Vajpayee (poprzednio pełniła tę funkcję przez 13 dni). W październiku 1998 zrezygnowała z funkcji ministra, aby objąć stanowisko sekretarza generalnego Delhi. Jej partia IPL przegrała jednak wybory regionalne i Swaraj powróciła do polityki krajowej. Stała się szerzej znana po kampanii wyborczej w okręgu Bellary (w którym Kongres nie przegrał żadnych wyborów od odzyskania przez Indie niepodległości) w stanie Karnataka z liderem IKN, Sonią Gandhi. Ostatecznie Swaraj przegrała z niewielką stratą do zwycięskiej Gandhi[3], jednak już rok później zwyciężyła w wyborach do Rajya Sabha i została ministrem w rządzie Vajpayee. Funkcję ministra (najpierw Informacji i Telekomunikacji, później Zdrowia, Dobrobytu Rodziny i Spraw Parlamentarnych) pełniła, aż do przegranych wyborów przez Narodowy Sojusz Demokratyczny (do której należała jej partia) w 2004 roku. W kwietniu 2006 ponownie dostała się do Rajya Sabha (tym razem ze stanu Madhya Pradesh) gdzie została wiceprzewodniczącym partii. W 2009 roku w okręgu Vidisha w Madhya Pradesh po raz trzeci wygrała wybory do Lok Sabha otrzymując poparcie 78,8% wyborców okręgu[4]. W grudniu 2009 roku została liderem opozycji w Lok Sabha po tym, jak poprzedni lider Advani zrezygnował z tego stanowiska z powodu porażki wyborczej[5]. Należała do najważniejszych polityków Indyjskiej Partii Ludowej i była postrzegana jako potencjalny lider tej partii w przyszłości[2][6]. Miała córkę. Od 1975 roku do swojej śmierci była żoną byłego polityka Swaraja Kaushal.

Przypisy

  1. ↑ Ellen Barry: Sushma Swaraj, 67, Popular Indian Minister and Modi Ally, Dies (ang.). The New York Times, 8 sierpnia 2019. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-09)].
  2. ↑ a b c Sushma Swaraj
  3. ↑ News18.com: CNN-News18 Latest News, Breaking News India, Current News Headlines, ibnlive.in.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-22] (ang.).
  4. ↑ Election Commission of India, eci.nic.in [dostęp 2018-12-09] (ang.).
  5. ↑ http://news.oneindia.in/2009/12/18/advanito-resign-bjp-all-set-for-a-generation-leap.htm
  6. ↑ Krzysztof Iwanek: Czym handluje Modi? Kryzys sukcesji w BJP (pol.). polska-azja.pl, 2011-11-09. [dostęp 2012-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie