Sven Nys

Sven Nys

Sven Nys podczas Noordzeecross 2007
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1976 Bonheiden, Belgia
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia Mistrzostwa świata w kolarstwie przełajowym złoto Monachium 1997 U-23 złoto Middelfart 1998 U-23 złoto Sankt Wendel 2005 elite złoto Louisville 2013 elite srebro Sankt Wendel 2011 elite srebro Hoogerheide 2014 elite brąz Sint-Michielsgastel 2000 elite brąz Zolder 2002 elite brąz Treviso 2008 elite brąz Hoogerheide 2009 elite brąz Tabor 2010 elite Mistrzostwa Europy w kolarstwie górskim brąz Zoetermeer 2009 Cross-country Puchar Świata w kolarstwie przełajowym Kryształowa kula 1999/2000 Kryształowa kula 2001/2002 Kryształowa kula 2004/2005 Kryształowa kula 2005/2006 Kryształowa kula 2006/2007 Kryształowa kula 2007/2008 Kryształowa kula 2008/2009 2. miejsce 2002/2003 2. miejsce 2003/2004 2. miejsce 2011/2012 3. miejsce 1998/1999 3. miejsce 2009/2010 3. miejsce 2010/2011 3. miejsce 2012/2013

Sven Nys (ur. 17 czerwca 1976 w Bonheiden) – belgijski kolarz przełajowy, górski i szosowy, wielokrotny medalista mistrzostw świata i zdobywca Pucharu Świata w kolarstwie przełajowym oraz brązowy medalista mistrzostw Europy w kolarstwie górskim.

Jego syn, Thibau Nys, również jest kolarzem^[1].

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Sven Nys osiągnął w 1997 roku, kiedy podczas przełajowych mistrzostw świata w Monachium zdobył złoty medal w kategorii U-23. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Middelfart, a podczas mistrzostw świata w Sint-Michielsgestel w 2000 roku zdobył swój pierwszy medal w kategorii elite. W zawodach tych zajął trzecie miejsce, przegrywając tylko z Holendrem Richardem Groenendaalem i swym rodakiem Mario De Clercqiem. Następnie wywalczył srebro na mistrzostwach świata w Zolder w 2002 roku oraz złoto na mistrzostwach świata w Sankt Wendel w 2005 roku. W 2008 roku wystąpił w kolarstwie górskim na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, kończąc rywalizację na dziewiątej pozycji. W tym samym roku był trzeci na przełajowych mistrzostwach świata w Treviso, gdzie lepsi byli tylko Holender Lars Boom i Czech Zdeněk Štybar. W trzech kolejnych latach zdobywał medale mistrzostw świata w kolarstwie przełajowym: brązowy na MŚ w Hoogerheide (2009) i MŚ w Taborze (2010) i srebrny na MŚ w Sankt Wendel (2011). W międzyczasie zajął trzecie miejsce w cross country na mistrzostwach Europy w kolarstwie górskim w Zoetermeer, ustępując Szwajcarowi Ralphowi Näfowi i Hiszpanowi José Antonio Hermidzie. Po raz drugi mistrzem świata został w 2013 roku, kiedy zwyciężył na przełajowych mistrzostwach świata w Louisville.

Ponadto siedmiokrotnie zwyciężał w klasyfikacji generalnej Pucharu Świataw kolarstwie przełajowym, dziewięciokrotnie zwyciężał w cyklu Super Prestige (1999-2009), a także wielokrotnie wygrywał mistrzostwa Belgii. Jest zawodnikiem grupy UCI Professional Continental Teams Crelan–Euphony.

Osiągnięcia

Mistrzostwa świata

• 2000 – 3. miejsce
• 2002 – 3. miejsce
• 2005 – 1. miejsce
• 2008 – 3. miejsce
• 2009 – 3. miejsce
• 2010 – 3. miejsce
• 2011 – 2. miejsce
• 2013 – 1. miejsce

Puchar Świata

• 1998/1999 – 3. miejsce
• 1999/2000 – 1. miejsce
• 2000/2001 – 6. miejsce
• 2001/2002 – 1. miejsce
• 2002/2003 – 2. miejsce
• 2003/2004 – 2. miejsce
• 2004/2005 – 1. miejsce
• 2005/2006 – 1. miejsce
• 2006/2007 – 1. miejsce
• 2007/2008 – 1. miejsce
• 2008/2009 – 1. miejsce
• 2009/2010 – 3. miejsce
• 2010/2011 – 3. miejsce
• 2011/2012 – 2. miejsce
• 2012/2013 – 3. miejsce

• w sezonach 2004/05-2007/08 nie prowadzono oficjalnej klasyfikacji

Przypisy

Bibliografia

• Oficjalna strona (niderl. • fr. • ang.)
• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na cqranking.com (ang.)
• Profil na the-sports.org (ang.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.)