Swen Knutsson

Swen Knutsson
król Norwegii
Okresod 1030
do 1035
PoprzednikOlaf II Haraldsson
NastępcaMagnus I Dobry
Dane biograficzne
DynastiaSkjoldungowie
Data urodzeniaprawdopodobnie na początku 1014
Data śmierci1035
OjciecKanut Wielki
MatkaElgifu z Northampton

Swen Knutsson (ur. prawdopodobnie na początku 1014[1], zm. 1035) – król Norwegii w latach 1030-1035, syn Kanuta Wielkiego z nieprawego łoża, ze związku z Elgifu z Northampton.

Życiorys

Po pokonaniu króla norweskiego Olafa II Haraldssona przez króla Anglii Kanuta Wielkiego, Swen został przez swego ojca osadzony jako władca w Norwegii. Z powodu młodego wieku Swena faktyczne rządy w kraju sprawowała jego matka, Elgifu z Northampton[2].

Według przekazu pochodzącej z ok. 1031/1032 Glælognskvidy Swen i jego otoczenie kontrolowali rozprzestrzenianie się kultu poprzedniego władcy Olafa na terenie Norwegii[3]. Za jego panowania miała miejsce translacja Olafa Haraldssona do kościoła św. Klemensa w Nidaros i ogłoszenie go świętym[4]. W czasie swego panowania Swen odparł atak na Norwegię przeprowadzony przez syna Olafa I Tryggvasona, Tryggve Olafssona (pretendenta do tronu)[5]. Nie zdołał jednak powstrzymać innego pretendenta do tronu, Magnusa (syna Olafa II Haraldssona). Po wkroczeniu Magnusa Olafssona do Norwegii Swen Knutsson wycofał się wraz z matką do Danii, gdzie wkrótce zmarł bezżennie i bezpotomnie[6].

Przypisy

  1. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 91.
  2. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 288.
  3. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 296–299.
  4. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 299.
  5. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 292.
  6. Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 293.

Bibliografia

  • Morawiec J., Knut Wielki. Król Anglii, Danii i Norwegii (ok. 995–1035), Wydawnictwo Avalon, Kraków 2013, ​ISBN 978-83-7730-070-1​, s. 91, 288–301.

Media użyte na tej stronie