Swiatosław Bełza

Swiatosław Bełza

(c) Kremlin.ru, CC BY 4.0
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1942 Czelabińsk
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 2014 Monachium
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wagańkowski[1]
Odznaczenia

Swiatosław Igoriewicz Bełza, ros. Святослав Игоревич Бэлза (ur. 26 kwietnia 1942 w Czelabińsku, zm. 3 czerwca 2014 w Monachium) – rosyjski wykładowca literatury i muzykolog, krytyk i eseista. Od schyłku lat 80. prowadził programy telewizyjne popularyzujące muzykę klasyczną, teatr i balet. Członek honorowy Rosyjskiej Akademii Sztuk^[2].

Rodzina

Był synem Igora Fiodorowicza Bełzy (1904-1994) i Zoi Konstantinownej Bełzy-Doroszuk (1921-1999), ma dwóch synów: Igora i Fiodora. Rodzinnie związany z Władysławem Bełzą (1847-1913) – polskim poetą patriotycznym^[3].

Życiorys

Ukończył fakultet filologiczny Państwowego Moskiewskiego Uniwersytetu im. Łomonosowa (1960–1965).

Działalność

Był miłośnikiem muzyki Fryderyka Chopina, tłumaczem polskiej literatury, autorem wielu monografii poświęconych związkom polsko-rosyjskim. Powiadał, że miłość do Polski odziedziczył po przodkach. Jego ojciec Igor był uważany za jednego z najwybitniejszych znawców twórczości Chopina. Swiatosław Bełza był pomysłodawcą i organizatorem moskiewskiego Międzynarodowego Konkursu Młodych Pianistów imienia Fryderyka Chopina, przeprowadzanego od 1992 roku. Bełza mawiał, że Chopin jest największym ambasadorem polskości na świecie.

Za wybitne zasługi dla polskiej kultury był odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej i złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Swiatosław Bełza był autorem ponad 300 publikacji.

Przypisy