Swołowo

Swołowo
wieś

Dawna szkoła w Swołowie, XIX w.
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Słupsk

Liczba ludności (2021)

196[1]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-200[2]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0750907[3]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Słupsk
Mapa konturowa gminy wiejskiej Słupsk, po lewej znajduje się punkt z opisem „Swołowo”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Swołowo”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Swołowo”
Ziemia54°28′37″N 16°50′25″E/54,476944 16,840278
Muzealna Zagroda Albrechta w Swołowie
Kościół Wniebowzięcia NMP (1618)
Zagroda nr 18 w Swołowie, 1865 r.

Swołowo (kaszb. Zołowò, niem. Schwolow) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Słupsk[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Położenie

Wieś położona około 15 km na północny zachód od Słupska, przy trasie SłupskDarłowo, z zachowanymi elementami średniowiecznych form zabudowy, m.in. niwa siedliskowa na planie owalnicy, przebieg dróg, zabudowa i zagospodarowanie przestrzeni. Jest to jedna z najciekawszych historycznie wsi na Pomorzu, uznana za Europejską Wieś Dziedzictwa Kulturowego i stolicę „Krainy w Kratę”. Znajdują się tu zachowane obiekty budownictwa szkieletowego (ryglowego) z początków XIX wieku, typowego dla bogatych pomorskich zagród chłopskich.

Zabudowa wsi to wzorcowy przykład pomorskich owalnic, których planowe zakładanie odbywało się we wczesnym średniowieczu. Główną oś planu owalnicowego, utworzono równolegle do kierunku płynącego przez wieś strumienia. Na cieku zwanym Zieloną Strugą spiętrzono wodę i utworzono mały staw, który pełnił przez wieki funkcje gospodarcze i rekreacyjne. Plac owalnicy, wraz z kościółkiem i stawem, jest płaski, a otoczenie tworzą łagodne zbocza doliny; fakt ten wykorzystano przy okazji komponowania zabudowy zagród i koncepcji rozłogów pól. Domy mieszkalne zajmują najwyżej położone tereny, zamykając zagrody od zewnątrz.

Historia

Pierwsze wzmianki o wsi z 1230 roku, z okazji jej nadania Zakonowi Joannitów, potwierdzonego w 1240 roku przez Świętopełka II, w 1474 roku przechodzi we własność księcia słupskiego Eryka II. Uwłaszczenie chłopów przeprowadzono około 1820 roku. Od XVII wieku pod zarządem Słupska jako wieś królewska. Zachowało się tu najwięcej obiektów budownictwa szachulcowego liczące ponad 150 lat. Na zabudowaniach umieszczone są tablice z informacjami o ich historii.

Zabytki

  • Kościół filialny parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Bruskowie Wielkim z początków XV wieku z zachowanymi elementami gotyckimi, wybudowany przez Joannitów, kościół z cegły, posadowiony na kamiennym fundamencie. Od strony zachodniej jest wieża z czterobocznym hełmem zwieńczonym kulą i chorągiewką z datą 1618. W kościele pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP zachowały się XIV-wieczne empory i drewniany prospekt organowy.
  • Zabytkowa zagroda nr 8 – Filia Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku (Muzeum Kultury Ludowej Pomorza w Swołowie), należąca początkowo do rodziny Albrechtów z obiektami ryglowymi datowanymi na 1838 rok. Jest ona przykładem budownictwa szkieletowego typowego dla bogatych rodów chłopskich w tym rejonie Pomorza. Otwarta dla zwiedzających w 2008[5], obejmuje dom mieszkalny oraz odtworzoną stodołę, stajnię, oborę oraz chlew. W 2017 roku zanorowano tu 22783 zwiedzających[6].
  • Zabytkowe budynki podległe pod Filię Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku - Budynek gospodarczy z piecem chlebowym, Stodoła bogatego pomorskiego chłopa, Chałupa zagrodnika, Dom chlebowy, Stodoła zagrodnika, Budynek gospodarczy – stolarnia, Kuźnia, Budynek gospodarczy – lodownia (łącznie 13 obiektów)[7].

Zobacz też

Kluki, szachulec, mur pruski, ściana szkieletowa

Przypisy

  1. Strona gminy. Stan ludności 31.12.2021 [dostęp 2022-01-28]
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1224 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Dawid Gonciarz, Czy coś nam bezpowrotnie umknęło? Tworzenie kolekcji muzealnej w oparciu o tradycję browarnictwa wiejskiego i przemysłowego na Pomorzu Środkowym przed 1945 r. w realiach XXI w., w: Wieś Radomska, nr 9/2011, s. 95, ISSN 1425-9915
  6. Muzeum Pomorza Środkowego: 85510 zwiedzających
  7. Muzeum Kultury Ludowej Pomorza w Swołowie

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.92 N
  • S: 53.40 N
  • W: 16.65 E
  • E: 19.75 E
Swolowo.jpg
Autor: pl:User:Cook, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Zagroda nr 18 w Swołowie, przykład budownictwa szachulcowego (szkieletowego) datowana na 1865 rok zdjęcie własne z sierpnia 2005 r.
Słupsk (gmina wiejska) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Słupsk, Polska
POL SWOŁOWO 1410a3.jpg
Autor: Maria Golinski, Licencja: CC BY 2.5
Swołowo - kościół filialny p.w. Wniebowzięcia NMP. (zabytek nr rejestr. A-315)
Powiat słupski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu słupskiego, Polska
Swołowo MVI 3135.ogv

Swołowo, Muzealna Zagroda 8 Albrechta, oddział Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku
Swołowo-dawna szkola.jpg
(c) Cook, CC-BY-SA-3.0
Dawna szkoła w Swołowie z połowy XIX wieku