Sychowo
| Artykuł | 54°32′46″N 18°8′52″E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 54°31'N, 18°7'E, 54°32'45.17"N, 18°8'56.08"E |
| - błąd | 21043 m |
| Odległość | 2 m |
| wieś | |
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2018[1]) | 358 |
| Strefa numeracyjna | 58 |
| Kod pocztowy | 84-242[2] |
| Tablice rejestracyjne | GWE |
| SIMC | 0166982 |
Położenie na mapie gminy Luzino _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Luzino") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  | |
 54°32′46″N 18°08′52″E/54,546111 18,147778 | |
| Strona internetowa | |
Sychowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Sychòwò) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Najstarszą historię tej wsi obrazuje wykopalisko archeologiczne z 1973 roku. Odnaleziono wówczas dwa, unikatowej wartości (jedyne w Polsce) okazy archeologiczne. Były to popielnica domkowa datowana na lata 650-550 p.n.e., oraz popielnica z wyobrażeniem rąk, w której złożono spalone kości kobiety w wieku 35-45 lat. Oryginały znajdują się w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku. Kopie tych zabytków można oglądać w luzińskiej bibliotece.
Pierwsza zapisana nazwa wsi brzmiała Świechowo, a jej właścicielami byli Świechowscy. Należała do typowych wsi folwarcznych, a jej mieszkańcy utrzymywali (i utrzymują) się głównie z rolnictwa. Przedostatnimi właścicielami była rodzina Sychowskich, a w okresie międzywojennym Bernard Gniota.
W Sychowie zachował się dworek z końca XIX wieku, adaptowany po II wojnie światowej na potrzeby oświaty. Szkole Podstawowej w Sychowie nadano im. Płk Stanisława Dąbka (dowódcy obrony lądowej wybrzeża z 1939 roku). Warto tu dodać, że wieś tą w 1780 roku zamieszkiwało 71 osób, współcześnie posiada 358 mieszkańców.
Demografia
Dane z 30 września 2014[3]:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | Dzieci | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostka | % | Osób | % | % | Osób | % | ||
| Populacja | 325 | 100 | 115 | 35 | 109 | 33 | 100 | 30 |
| Rok | Liczba mieszkańców |
|---|---|
| 2010 | 274 |
| 2011 | 275 |
| 2012 | 311 |
| 2013 | 319 |
| 2014 | 325 |
| 2015 | 332 |
| 2016 | 333 |
| 2017 | 354 |
| 2018 | 358 |
Turystyka
Zabytki i interesujące miejsca
- dwór z końca XIX w. a obecnie budynek wykorzystywany przez Szkołę Podstawową
- pomnik przyrody Aleja Lipowa z XIX w.
- Szkoła Podstawowa im. Płk. Stanisława Dąbka
- Sala Gimnastyczna przy Szkole Podstawowej
Szlaki turystyczne
„Szlak nordic walkingi” o długości 15,5 km wiedzie przez Robakowo - Milwino przez Dąbrówkę i Sychowo
Obiekty sakralne i cmentarze
Parafie rzymskokatolickie
- Parafia rzymskokatolicka pw. św. Józefa Oblubieńca NMP, należąca do dekanatu Luzino, archidiecezji gdańskiej.dawna stajnia.
Cmentarze
- Cmentarz parafialny
Przypisy
- ↑ Sychowo w liczbach. Sychowo.pl
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1242 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Sychowo w liczbach. [dostęp 2018-04-23]. (pol.).
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Historia wsi Sychowo. luzino.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-13)].
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Integralne części wsi |
|
| Nieofic. przys. wsi |
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Luzino, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu wejherowskiego, Polska
Czarny szlak turystyczny.
Coat of arms of Luzino commune (upon Appendix no. 2 of Statute of Luzino Commune from June 29, 2004)
Herb gminy Luzino (na podstawie Załącznika nr 2 do Statutu Gminy Luzino z dnia 29 czerwca 2004) Autor: Gdaniec, Licencja: CC BY-SA 4.0
Sychowo - kościół św. Józefa Oblubieńca NMP