Sygurd Wiśniowski

Sygurd Wiśniowski – 1892
(fot. Jan Mieczkowski)
Grób Sygurda Wiśniowskiego

Sygurd Wiśniowski (ur. 6 kwietnia 1841 w Paniowcach Zielonych na Podolu, zm. 23 kwietnia 1892[1] we Lwowie[2][3]) – polski pisarz, reportażysta, tłumacz, nowelista, felietonista, podróżnik.

Życiorys

Urodził się 6 kwietnia 1841 roku w Paniowcach Zielonych w powiecie borszczowskim, w Galicji, w polskiej rodzinie ziemiańskiej Wiśniowskich, był synem Antoniego i Anny z Szawłowskich. Ukończył gimnazjum w Stanisławowie, studiów wyższych nie podjął. W latach 1858–1859 podróżował do Turcji i Rumunii[1] oraz do Włoch. Należał do oddziałów Garibaldiego, następnie studiował w Polskiej Szkole Wojskowej w Cuneo[1]. Od roku 1862 do 1872 podróżował i pracował w Australii, Nowej Zelandii i na Fidżi. Pracował tam także jako poszukiwacz złota, pracownik rolny, marynarz i dziennikarz[1]. W 1872 roku wrócił do Polski[1]. Jego felietony z podróży ukazywały się w „Gazecie Narodowej” wydawanej we Lwowie. Zostały zebrane i wydane wspólnie w roku 1873 pt. Dziesięć lat w Australii[1]. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych (w charakterze reportera), po czym ponownie powrócił do ojczyzny i zamieszkał w Galicji, gdzie kupił tereny naftowe[1]. Pozostawał tam do końca życia.

Jego twórczość wysoko cenił m.in. Henryk Sienkiewicz i Maria Konopnicka. Reportaże Wiśniowskiego z podróży do Australii i Ameryki należą do klasyki reporterskiej[1].

Komiksowa wersja jego biografii Po australijskie złoto ukazała się w 1987 nakładem Wydawnictwa „Sport i Turystyka” w serii „Polscy podróżnicy” (razem z tomami o Sienkiewiczu, Ignacym Domeyce, Antonim Rehmanie i Bronisławie Grąbczewskim).

Zmarł 23 kwietnia 1892 we Lwowie, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim, pomnik nagrobny został wykonany w pracowni Juliana Markowskiego[4].

Publikacje

  • 1873 – Dziesięć lat w Australii[5][6]
  • 1874/1876 – Obrazki z życia amerykańskiego
  • 1875 – Listy z Czarnych Gór
  • 1877 – Dzieci królowej Oceanii[7][8]
  • 1877 – Langenor
  • 1880 – Biała czy czarna? (o dążeniach niepodległościowych Kuby)
  • 1881 – Niewidzialny
  • 1882 – Ola

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Będkowski M., 2014.
  2. ↑ Spis ważniejszych miejscowości w powiecie starokonstantynowskim, Stary Konstantynów – nakładem niektórych ziemian wołyńskich 1910, s. 252.
  3. ↑ Słownik biograficzny historii Polski, [red] Anna Kosmomulska, Grażyna Plater, Andrzej Zieliński. T. II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław 2005, s. 1638.
  4. ↑ Stanisław S. Nicieja, Cmentarz Łyczakowski we Lwowie, Wrocław 1989, s. 165.
  5. ↑ Dziesięć lat w Australii. Cz. 1 przez Sygurda Wiśniowskiego, wyd. 1873, polona.pl [dostęp 2018-04-21].
  6. ↑ Dziesięć lat w Australii. Cz. 2 przez Sygurda Wiśniowskiego, wyd. 1873, polona.pl [dostęp 2018-04-21].
  7. ↑ Sygurd Wiśniowski, Dzieci królowej Oceanji. T. 1, wyd. 1877, polona.pl [dostęp 2018-04-21].
  8. ↑ Sygurd Wiśniowski, Dzieci królowej Oceanji. T. 2, wyd. 1877, polona.pl [dostęp 2018-04-21].

Bibliografia

  • Będkowski M., Przygody Sygurda Wiśniowskiegona antypodach. Mówią Wieki, 10, s. 29–33, 2014.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Пам'ятник на могилі С. Вісьньовського..jpg
Autor: Igor Monchuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Пам'ятник на могилі С. Вісьньовського.Личаківський цвинтар , 68 поле.
Wiśniowski Sygurd portret.jpg
Portret Sygurda Wiśniowskiego, odbitka albuminowa ; 8 × 5,3 cm., na wieniecie 10,3 x 6,2 cm.