Szekel (masa)
Szekel (też sykl[1]) – starożytna hebrajska miara masy i pieniądza. 1 szekel był równy około 11 g. Również miara babilońska, stosowana w dolinie Tygrysu i Eufratu.
Na podstawie tabliczek glinianych wiemy, że stosowano ją w II tysiącleciu przed narodzeniem Chrystusa. Stosowana też jako pieniądz, odpowiadała masie srebra jednego szekla.
System miar w dolinie rzek był następujący:
- talent to jest 30,5 kg srebra = 60 minom (bintu)
- mina to jest 505 g srebra = 60 szeklom
- szekel to jest 8,41 g srebra = 24 obolom.
- mina to jest 505 g srebra = 60 szeklom
Obol nie był właściwie jednostką masy i był zapożyczony z systemu greckiego, gdzie talent równy był 1000 drachm. Masa talentu była zmienna – w różnych okresach i miejscach ta sama nazwa oznaczała inne masy. Najmniejszą jednostką masy w państwach wschodu było sze i odpowiadała masie jednego ziarna jęczmienia 0,04 grama.
W państwie nowobabilońskim były następujące ceny:
| Niewolnik | 15 szekli |
| Wół | 30 szekli |
| Wizyta u lekarza | 5 szekli |
| Dzban wina palmowego | 1 szekel |
| Pensje roczne: | |
|---|---|
| Najwyższy dowódca wojsk | 10 min srebra + po 10 szat wysokiej i zwykłej jakości |
| Najwyższy sędzia | 3 miny srebra + po 3 szaty wysokiej i zwykłej jakości |
| Pisarz | 30 szekli |
| Najemny strażnik | 12 szekli |
| Robotnik niewykwalifikowany | 2 szekle |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ sykl, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-08-05].
Bibliografia
- Georges Contenau, Życie codzienne w Babilonie i Asyrii, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1963, wyd 1.