Sylvia Kristel

Sylvia Kristel

(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0 Sylvia Kristel (1990)
Imię i nazwisko	Sylvia Maria Kristel
Data i miejsce urodzenia	28 września 1952 Utrecht
Data i miejsce śmierci	17 października 2012 Amsterdam
Zawód	aktorka, modelka
Współmałżonek	Alan Turner (1982–1983; rozwód) Philippe Blot (1986–1991; rozwód)
Lata aktywności	1973–2010

Sylvia Kristel (1973)

Sylvia Maria Kristel^[1][2] (ur. 28 września 1952 w Utrechcie, zm. 17 października 2012 w Amsterdamie^[3]) – holenderska aktorka filmowa i modelka.

Życiorys

Wczesne lata

Była córką Pietje Hendriki Lamme i Jeana-Nicholasa Kristelów, właścicieli hotelu^[4]. Dorastała razem z młodszą siostrą Marianne. Gdy miała 14 lat, jej rodzice rozwiedli się.

Jako nastolatka dorabiała jako sekretarka i kelnerka, a także przez jakiś czas nalewała benzynę na stacji^[5]. W 1968 roku studiowała w wyższej szkole angielskiej^[6]. Opanowała języki: niderlandzki, włoski, angielski i francuski^[7].

Kariera

Została dostrzeżona przez lokalnego fotografa i mając 17 lat rozpoczęła pracę jako modelka. W wieku 20 lat, w 1972 zdobyła tytuł Miss TV Holandii, a w 1976 roku zwyciężyła w konkursie Miss TV Europe^[8].

W 1973 roku przyjęła role w kilku holenderskich produkcjach: Frank en Eva jako biorąca prysznic naga modelka, Naakt over de schutting w roli dziewczyny nago przeskakującej przez płot i Z powodu kotów (Because of the Cats) jako członkini gangu zbuntowanych dziewczyn. W 1974 zyskała światową sławę dzięki głównej roli w filmie Emmanuelle^[9] o erotycznych przygodach młodej kobiety w Azji. Film, który wprowadził erotykę do kina rozrywkowego głównego nurtu, odniósł ogólnoświatowy sukces, a w paryskim kinie na Polach Elizejskich był pokazywany przez 13 lat – w 1975 powstał Emmanuelle 2, w 1977 Goodbye Emmanuelle, w 1984 Emmanuelle 4^[10].

Zagrała główną rolę Diany Van Den Berg w filmie Alaina Robbe-Grilleta Gra z ogniem (Le jeu avec le feu, 1975)^[11] u boku Philippe’a Noiret i Jeana-Louisa Trintignanta. Można ją było zobaczyć w melodramacie Waleriana Borowczyka Margines (La marge, 1976)^[12] z Joe Dallesandro, Alicja ucieka po raz ostatni (Alice ou la dernière fugue, 1977) Claude Chabrola, dramacie Pastorale 1943 (1978) z Rutgerem Hauerem, Port lotniczy '79 (The Concorde: Airport '79, 1979) z Alainem Delonem i Robertem Wagnerem, Naga bomba (The Nude Bomb, 1980) Clive’a Donnera, Prywatne lekcje (Private Lessons, 1981) z Edem Begleyem Jr., ekranizacji kontrowersyjnej powieści D.H. Lawrence’a Kochanek lady Chatterley (Lady Chatterley’s Lover, 1981) z Nicholasem Clayem, Prywatna szkoła (Private School, 1983) z Phoebe Cates i Matthew Modine, Ostatni taniec Maty Hari (Mata Hari, 1985), telefilmie ABC Casanova (1987) z Richardem Chamberlainem, thrillerze Arogant (The Arrogant, 1987) i debiucie holenderskiego reżysera Cyrusa Frischa Wybacz mi (Vergeef me, 2001).

W 2006 roku zdobyła nagrodę na Tribeca Film Festival w Nowym Jorku za animację Topor and Me (2004)^[13]. Wydała wspomnienia, które spisała z Jeanem Arcelinem.

Życie osobiste

W latach 1973–1977 związana była z belgijskim pisarzem i poetą Hugo Clausem^[14], z którym miała syna Arthura (ur. 1975)^[15]. Na planie filmu Wierna żona (Une femme fidèle, 1976) spotykała się z reżyserem Rogerem Vadimem. Podczas realizacji zdjęć do tragikomedii René la canne (1977)^[16] romansowała z Gérardem Depardieu^[17]. W 1977 roku rozpoczęła burzliwy pięcioletni związek z aktorem Ianem McShane, z którym wystąpiła w filmie przygodowym Piąty muszkieter (The Fifth Musketeer, 1979)^[18]. Przez sześć lat walczyła z uzależnieniem od kokainy^[19].

W 1982 roku wyszła za mąż za amerykańskiego biznesmena Alana Turnera, a związek przetrwał zaledwie kilka miesięcy^[20]. Przyjaźniła się z piosenkarzem Harry Nilssonem^[21]. Spotykała się także z Warrenem Beatty^[22] i George’em Hamiltonem (1979)^[20]. Przez pięć lat (1986–1991) była żoną fotografa Philippe’a Blota, którego poznała po powrocie do Europy. W latach 1992–2004 związana była z belgijskim producentem radiowym Freddym de Vree^[20].

Na początku lipca 2012 doznała udaru i trafiła do szpitala^[23]. Zmarła 17 października 2012 w Amsterdamie w następstwie choroby nowotworowej (leczona z powodu raka gardła i raka płuca z przerzutami do wątroby)^[24][25].

Filmografia

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Sylvia Kristel w bazie IMDb (ang.)
• Sylvia Kristel w bazie Filmweb
• Sylvia Kristel w bazie Notable Names Database (ang.)