Sylvia Pinel

Sylvia Pinel

(c) Claude Truong-Ngoc / Wikimedia Commons - cc-by-sa-3.0
Data i miejsce urodzenia	28 września 1977 L’Union
Minister rzemiosła, handlu i turystyki Francji
Okres	od 16 maja 2012 do 31 marca 2014
Przynależność polityczna	Lewicowa Partia Radykalna
Minister równości terytorialnej i mieszkalnictwa Francji
Okres	od 2 kwietnia 2014 do 11 lutego 2016
Przynależność polityczna	Lewicowa Partia Radykalna
Poprzednik	Cécile Duflot

Sylvia Pinel (ur. 28 września 1977 w L’Union) – francuska polityk, parlamentarzystka, a także minister, była przewodnicząca Lewicowej Partii Radykalnej i współprzewodnicząca Mouvement radical.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średnie przez rok kształciła się w centrum uniwersyteckim w Montauban. Następnie studiowała nauki społeczne na Uniwersytecie Tuluza I. Odbyła też studia podyplomowe kończone dyplomami DEA i DESS w zakresie m.in. prawa europejskiego^[1].

Zaangażowała się w działalność Lewicowej Partii Radykalnej (PRG). Stała się jednym z najbliższych współpracowników jej lidera, Jeana-Michela Baylet. Pełniła funkcję szefa jego gabinetu jako przewodniczącego rady generalnej departamentu Tarn i Garonna. Została też przewodniczącą struktur partii w tym departamencie^[2]. W wyborach parlamentarnych w 2007 została wybrana do Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. W 2010 weszła także w skład rady regionalnej Midi-Pireneje^[3].

16 maja 2012 objęła urząd ministra delegowanego ds. rzemiosła w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault^[4]. Utrzymała mandat poselski w wyborach przeprowadzonych w kolejnym miesiącu^[5]. Po dokonanej 21 czerwca 2012 rekonstrukcji awansowała na stanowisko ministra (samodzielnego), zachowując dotychczasowy zakres kompetencji^[6]. 2 kwietnia 2014 została ministrem równości terytorialnej i mieszkalnictwa w rządzie Manuela Vallsa^[7]. Pozostała na tej funkcji również w utworzonym w sierpniu 2014 drugim gabinecie tegoż premiera. Zakończyła urzędowanie 11 lutego 2016^[8]. W 2016 została wiceprzewodniczącą rady regionu Langwedocja-Roussillon-Midi-Pireneje, pełniła tę funkcję do 2017.

W lutym 2016 została pełniącą obowiązki przewodniczącej, a we wrześniu tego samego roku przewodniczącą Lewicowej Partii Radykalnej^[9]. W styczniu 2017 wzięła udział w zorganizowanych przez socjalistów prawyborach przed wyborami prezydenckimi. W pierwszej turze głosowania zajęła szóste miejsce z wynikiem około 2% głosów^[10]. W 2017 z powodzeniem ubiegała się natomiast o poselską reelekcję^[11].

W grudniu 2017 obok Laurenta Hénarta została współprzewodniczącą Mouvement radical, ugrupowania powstałego na skutek połączenia PRG z Partią Radykalną^[12]. Zrzekła się tej funkcji w lutym 2019, kiedy to doszło do reaktywacji PRG jako samodzielnego podmiotu^[13].

Przypisy