Sylvie Goulard
_%2c_candidate_commissioner_for_internal_market_(48832160786)_(cropped).jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1964 |
|---|---|
| Minister obrony Francji | |
| Okres | od maja 2017 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Sylvie Goulard (ur. 6 grudnia 1964 w Marsylii) – francuska polityk i publicystka, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, w 2017 minister obrony.
Życiorys
Absolwentka prawa na Université d’Aix-Marseille III, Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration. Od 1989 była zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (w dziale prawnym). Od połowy lat 90. związana z instytutami badawczymi i prognostycznymi (m.in. CERI). W latach 2001–2004 była doradcą przewodniczącego Komisji Europejskiej Romano Prodiego[1][2]. W 2006 objęła funkcję przewodniczącej francuskiego oddziału Ruchu Europejskiego, najstarszego działającego stowarzyszenia we Francji, zajmującego się tematyką jednoczenia Europy.
W wyborach w 2009 z listy Ruchu Demokratycznego uzyskała mandat eurodeputowanej VII kadencji. Przystąpiła do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy oraz Komisji Gospodarczej i Monetarnej. W 2014 została wybrana na kolejną kadencję Europarlamentu[2].
W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a z rekomendacji En Marche! objęła stanowisko ministra obrony[3]. W czerwcu tegoż roku zakończyła pełnienie funkcji rządowej, nie wchodząc w skład nowego rządu dotychczasowego premiera, który powołano po wyborach parlamentarnych. Decyzja ta zbiegła się z wszczętym śledztwem w sprawie finansowania etatowych działaczy Ruchu Demokratycznego z funduszy przeznaczonych na wynagrodzenie asystentów eurodeputowanych[4].
W styczniu 2018 została wiceprezesem francuskiego banku centralnego[5]. W 2019 była francuskim kandydatem na członka nowej Komisji Europejskiej; kandydatura ta została jednak zablokowana przez eurodeputowanych[6].
Publikacje
- Le grand Turc et la République de Venise, Fayard 2004.
- L'Europe pour les nuls, First 2007 (Europejska Nagroda Książkowa 2009).
- Le Coq et la perle, Seuil 2007.
- Il faut cultiver notre jardin européen, Seuil 2008.
Przypisy
- ↑ Biographies des 72 élus français au Parlement européen. euractiv.fr, 24 czerwca 2009. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-05-17].
- ↑ Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
- ↑ Francja: Francois Bayrou nie wejdzie w skład nowego rządu. rp.pl, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21].
- ↑ Sylvie Goulard appointed deputy governor at Banque de France. politico.eu, 17 stycznia 2018. [dostęp 2018-03-07]. (ang.).
- ↑ France’s Commission pick Sylvie Goulard rejected by Parliament. politico.eu, 10 października 2019. [dostęp 2019-10-10]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: European Parliament from EU, Licencja: CC BY 2.0
Before the European Parliament can vote the new European Commission led by Ursula von der Leyen into office, parliamentary committees will assess the suitability of commissioners-designate.
On 23-26 May, more than 200,000,000 people in 28 EU countries went to the polls to elect members of the European Parliament, giving them a strong democratic mandate, including voting into office the new European Commission and examining the competencies and abilities of its commissioners-designate. Elected members of the European Parliament will also listen to their ideas and will assess their willingness to take concrete actions on the issues that Europeans care about.
Each candidate commissioner is invited for a live-streamed, three-hour hearing in front of the committee or committees responsible for their proposed portfolio. The hearings will take place between Monday 30 September and Tuesday 8 October.
epinsta.eu/EPhearings2019
.jpg)
Autor: Jacques Paquier, Licencja: CC BY 2.0
Édouard Philippe lors de l'inauguration du Tribunal de Paris le 1 Avril 2019.