Sylwester Gruszka
| Data i miejsce urodzenia | 31 grudnia 1891 Skołoszów, Polska |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 listopada 1956 Sydney, Australia |
| Kierownik Konsulatu Generalnego RP w Trieście | |
| Okres | od 1922 |
| Poprzednik | Zbigniew Miszke |
| Następca | Włodzimierz Kwiatkowski |
| Konsul Generalny RP w Zagrzebiu | |
| Okres | od 1922 do 1923 |
| Poprzednik | Aleksander Szczepański |
| Następca | Mikołaj Himmelstjerna |
| Konsul RP w Detroit | |
| Okres | od 1923 do 1925 |
| Poprzednik | Jerzy Barthel de Weydenthal |
| Następca | Zdzisław Chełmicki |
| Konsul Generalny RP w Nowym Jorku | |
| Okres | od 1925 do 1928 |
| Poprzednik | Stefan Ludwik Grotowski |
| Następca | Tadeusz Marynowski |
| Kierownik Konsulatu RP w Kolonii | |
| Okres | od 1928 do 1929 |
| Poprzednik | Eugeniusz Rozwadowski |
| Następca | Bartłomiej Rusiecki |
| Kierownik Konsulatu RP we Frankfurcie nad Menem | |
| Okres | od 1929 do 1930 |
| Następca | Tadeusz Dalbor |
| Konsul Generalny RP w Nowym Jorku | |
| Okres | od 1935 do 1940 |
| Poprzednik | Jerzy Matusiński |
| Następca | Sylwin Jerzy Strakacz |
| Konsul Generalny RP w Sydney | |
| Okres | od 1941 do 1945 |
| Poprzednik | Władysław Noskowski |
| Następca | Ireneusz Kossakowski |
| Odznaczenia | |
     _CCross_Star_BAR.svg){kind=small} | |
Sylwester Gruszka (ur. 31 grudnia 1891 w Skołoszowie, zm. 28 listopada 1956 w Sydney) – polityk, dyplomata i urzędnik konsularny, kapitan rezerwy.
Życiorys
Syn Michała i Ewy z Bartoszewskich. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach armii austro-węgierskiej, a następnie dostał się do niewoli rosyjskiej. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego.
Po demobilizacji zajmował się organizowaniem polskiej służby zagranicznej, m.in. był konsulem i kier. konsulatu generalnego w Trieście (1922), konsulem generalnym w Zagrzebiu (1922–1923), konsulem w Detroit (1923–1925[1]), konsulem generalnym w Nowym Jorku (1925–1928), konsulem generalnym, kier. konsulatu w Kolonii (1928–1929) i konsulatu we Frankfurcie n. Menem (1929–1930) oraz radcą emigracyjnym Ambasady Polskiej w Paryżu (1930–1932). W 1933 uzyskał doktorat w zakresie prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pełnił funkcję radcy ekonomicznego MSZ (1932–1934). Przebywał w Detroit, ponownie był konsulem generalnym w Nowym Jorku (1935–1940), radcą handlowym Ambasady Polskiej w Waszyngtonie (1937–1941), następnie konsulem generalnym w Sydney (1941–1945). Zmarł na zawał serca tamże 28 listopada 1956.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[2][3]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)[4]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Węgry, 1935)[5]
Przypisy
- ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 268, poz. 468 „za zasługi w służbie państwowej”.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 11, s. 301, 1936.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu administracji państwowej w dziale służby zagranicznej”.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 46, 1935.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 93, 108, 135, 165, 193, 257, 265. [dostęp 2020-11-03].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Baretka: Order Zasługi Węgier (przed 1945) – odmiana cywilna – Krzyż Komandorski z Gwiazdą.