Sylwester Zawadzki

Sylwester Zawadzki

Data i miejsce urodzenia	19 października 1921 Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 lipca 1999 Warszawa
Członek Rady Państwa
Okres	od 6 listopada 1985 do 19 lipca 1989
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Minister sprawiedliwości
Okres	od 12 czerwca 1981 do 22 listopada 1983
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Jerzy Bafia
Następca	Lech Domeracki
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego
Okres	od września 1980 do 19 czerwca 1981
Następca	Adam Zieliński
Odznaczenia

Sylwester Zawadzki (ur. 19 października 1921 w Warszawie, zm. 4 lipca 1999 tamże) – polski prawnik, polityk, minister sprawiedliwości, poseł na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, członek Rady Państwa (1985–1989).

Życiorys

Syn Jana i Janiny. W 1950 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1963 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1973 profesorem zwyczajnym nauk prawnych. Od 1976 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.

W latach 1946–1948 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W pierwszych latach po II wojnie światowej działał w organizacjach młodzieżowych. Był współzałożycielem i w latach 1950–1951 pierwszym przewodniczącym Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich.

W latach 1950–1955 był pracownikiem naukowym Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR, w latach 1955–1967 pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, w latach 1957–1963 pracownikiem naukowo-badawczym Instytutu Nauk Prawnych PAN, w latach 1963–1968 zastępcą sekretarza Wydziału I Nauk Społecznych PAN, w latach 1967–1981 redaktorem naczelnym miesięcznika „Państwo i Prawo”; od 1967 pracownikiem naukowym UW, w latach 1969–1977 dyrektorem Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW.

W latach 1961–1969 był radnym Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy. W latach 1977–1980 zasiadał w Zespole Doradców Naukowych I sekretarza Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980–1981 był prezesem Naczelnego Sądu Administracyjnego (którego był współtwórcą^[1][2]) w latach 1981–1983 ministrem sprawiedliwości, w latach 1981–1986 przewodniczącym Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, w latach 1985–1989 członkiem Rady Państwa, w latach 1972–1989 posłem na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, przewodniczącym Komisji Prac Ustawodawczych w Sejmie VIII kadencji (1980–1983). W latach 1981–1983 był członkiem Komisji KC PZPR powołanej dla wyjaśnienia przyczyn i przebiegu konfliktów społecznych w dziejach Polski Ludowej^[3].

Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych oraz podzespole ds. stowarzyszeń i samorządu terytorialnego.

Był wieloletnim członkiem Związku Prawników Polskich, wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego w latach 1955–1961 i 1972–1976, od 1981 był członkiem zagranicznym Serbskiej Akademii Nauk, w latach 1987–1991 wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego.

Był żonaty z Barbarą Jadwigą z domu Domańską (1928–1997). Małżonkowie są pochowani na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 3A tuje-3-41)^[4].

Nagrody i odznaczenia

Został uhonorowany doktoratem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (uchwała Senatu UWr z 11 marca 1981, uroczysta promocja 14 maja 1981 – promotor: prof. Władysław Zamkowski), Nagrodą Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk (1955, 1971, 1976), nagrodami resortowymi (zespołowo I stopnia 1971, indywidualnie II stopnia 1975), nagrodą „Trybuny Ludu” (1980) oraz odznaczeniami: Krzyżem Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5], Medalem 30-lecia Polski Ludowej i Medalem 40-lecia Polski Ludowej.

Publikacje

Jest autorem, współautorem i redaktorem wielu publikacji i opracowań, m.in.:

• Rozwój więzi rad narodowych z masami pracującymi w Polsce Ludowej (1955)
• Państwo dobrobytu. Doktryna i praktyka (1964, kilka tłumaczeń zagranicznych)
• Marksistowska teoria państwa (1964)
• Państwo dobrobytu – doktryna i praktyka (1970)
• Udział ławników w postępowaniu karnym. Opinie a rzeczywistość (współautor i redaktor, 1970)
• Samorząd mieszkańców. Wybrane zagadnienia teorii i praktyki (współautor i redaktor, 1972)
• Gromadzkie Rady Narodowe w świetle badań empirycznych przed reformą (redaktor, 1973)
• Tendencje rozwoju władzy lokalnej we współczesnym świecie (redaktor, 1976)
• Z teorii i praktyki demokracji socjalistycznej (1980)
• Teoria państwa i prawa (współautor, 1980)
• Prawo konstytucyjne (współautor, 1981)
• Retrospekcja mojego życia (lata 2000.)^[6]

Przypisy

Bibliografia

• Informacje w BIP IPN