Symeon Kazimierz Werner
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 18 lutego 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 1945 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | Dep. Bud. MSWoj. |
Stanowiska | szef wydziału w MSWoj. |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Symeon (Szymon) Kazimierz Werner (ur. 18 lutego 1893 w Adamczowiczach, zm. 5 sierpnia 1945 w Wielkiej Brytanii) – major Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
Urodził się 18 lutego 1893 w Adamczowicach, pow. sandomierski[1][2][3], w rodzinie Kazimierza i Józefy z Wilkowskich. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów administracji w dziale (grupie) kancelaryjnym ze starszeństwem z 1 grudnia 1920[4]. Na przełomie lat 20./30. był oficerem w Departamencie Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych[4][5], gdzie do 1939 w stopniu majora był szefem wydziału[6]. Zamieszkiwał w kamienicy przy Alei Szucha 16, gdzie 2 kwietnia 1939 był pośrednim świadkiem samobójstwa Walerego Sławka, zajmującego mieszkanie powyżej[6].
Podczas II wojny światowej był majorem Polskich Sił Zbrojnych[1].
Zmarł 5 sierpnia 1945[1]. Został pochowany na cmentarzu katolickim w Ormskirk[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (12 marca 1931)[7][8]
- Srebrny Krzyż Zasługi (16 marca 1928)[9][4][8]
- Medal 3 Maja (przed 1928)[4]
Przypisy
- ↑ a b c d Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 36.
- ↑ Lista nazwisk żołnierzy PSZ na Zachodzie. caw.wp.mil.pl. [dostęp 2018-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-16)].
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-05-21] .
- ↑ a b c d Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 824.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 443.
- ↑ a b Baliszewski 2004 ↓, s. 80.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 354.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89 „za zasługi na polu administracji wojska”.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Dariusz Baliszewski. Mroczna tajemnica II Rzeczypospolitej. „Newsweek”. Nr 14, s. 78-80, 4 kwietnia 2004.
Media użyte na tej stronie
Baretka Brązowej Odznaki "Za Zasługi dla OHP"
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).