Symeon Słupnik Starszy
| ||
święty mnich | ||
Ikona z XVI wieku przedstawiająca postać Symeona Słupnika (Muzeum Historyczne w Sanoku). | ||
Data i miejsce urodzenia | ok. 390 Sis (dzisiejsze Kozan) | |
Data śmierci | 28 sierpnia 459 | |
Czczony przez | Kościół katolicki Cerkiew prawosławną | |
Wspomnienie | 5 stycznia lub 27 września[a] 1 września[b] 14 września[c] | |
Atrybuty | bicz |
Symeon Słupnik Starszy, również: Szymon Słupnik[1][2], Szymon Słupnik Starszy[2], Symeon Stylita[2]; cs. Prepodobnyj Simeon Stołpnik (ur. ok. 390, zm. 28 sierpnia 459) – asceta, święty Kościoła katolickiego i święty mnich Kościoła prawosławnego.
Życiorys
Symeon Słupnik Starszy urodził się w końcu IV wieku w licznej, pasterskiej rodzinie w Sis na pograniczu Cylicji i Syrii (dzisiejsze Kozan w Turcji) w pobliżu Antiochii Syryjskiej. W krótkim czasie całą rodzinę zabrała śmierć. Osamotniony, trzynastoletni Symeon sprzedał cały majątek, a pieniądze rozdał ubogim, sam zaś przystąpił do eremitów w Teleda. Po krótkim czasie odszedł stamtąd pragnąc zostać pustelnikiem. Był pierwszym, który obrał ten szczególny sposób ascezy wiodąc życie na słupie[3].
Prawosławna hagiografia nazwała świętego Antiocheńskim w odróżnieniu od żyjącego w VI wieku św. Symeona Słupnika Młodszego.
Asceza
W Telanissus (obecnie Deir Semaan), gdzie zamieszkał znany był z ascetycznego stylu życia. Opisy hagiograficzne mówią, że „krępował ciało sznurem z łyka palmowego, gęsto przetykanym cierniami”, „kazał zamknąć się w kamiennej cysternie na wodę”, „mieszkał w tak ciasnej pieczarze, że nie mógł w niej rozprostować nóg”, „przykuł się do głazu kilkumetrowym łańcuchem”.
W pobliżu Antiochii Syryjskiej zbudował kamienny słup (początkowo wysokości 10 stóp, czyli ok. 3 m, który następnie podwyższano aż do ostatecznej jego wysokości 60 stóp, tj. około 18 m), na którym umieścił platformę o powierzchni około 4 m kw. Przebywał na niej blisko 40 lat, tam modlił się, wygłaszał kazania oraz rozmawiał z odwiedzającymi go tłumami ludzi (stąd określenie, że niejako „zamieszkał” na słupie).
Eremita
Jego życie wypełniała modlitwa i kontemplacja. Żywił się tym, co przynosiła mu okoliczna ludność. Przed deszczem i upalnym słońcem chronił go jedynie płaszcz z kapturem. Nie unikał jednak kontaktów z ludźmi – pod jego słup, z którego głosił kazania, docierali ciekawscy oraz pielgrzymi z Arabii, Persji, a nawet Rzymu. Pielgrzymi pełni wszelkiego szacunku prosili go o nauki, rady oraz modlitwę wstawienniczą. Bronił również wiary przed nestorianami. Dzięki niemu cesarz Leon I wsparł Sobór chalcedoński.
Śmierć
Zmarł 28 sierpnia 459 roku. W jego pogrzebie wziął udział patriarcha Antiochii, sześciu biskupów, gubernator cesarski, wielu mnichów i niezliczone rzesze wiernych. Jego ciało uroczyście przeniesione zostało do Konstantynopola.
Wierzy się, ze czaszka Symeona Słupnika znajduje się od 1204 r. w klasztorze kamedułów w Arezzo. Na miejscu, gdzie stał słup, wybudowano świątynię (474–491), do której wędrowali pątnicy do XVII wieku. Później została ona zburzona przez Arabów. Dziś stoi tam ołtarz – wybudowany w 1936.
Naśladowcy
Symeon Słupnik znalazł licznych naśladowców (stylici). Wokół kolumny osiedliło się wielu pielgrzymów. Do dziś w Kościołach wschodnich klasztory i pustelnie zakładane są w niedostępnych miejscach, a zamieszkujący je mnisi cieszą się wielkim autorytetem.
Ikonografia
W ikonografii zachodniej Symeon Słupnik bywa przedstawiany zwykle na słupie. Jego atrybutem jest bicz.
W sztuce wschodniej święty przedstawiany jest w scenie typowej dla mnichów-stylitów. Ukazuje się go w półpostaci na słupie. Jest starym człowiekiem z dosyć długą, siwą brodą i czarnych mniszych szatach. Zazwyczaj prawą ręką błogosławi, a w lewej trzyma zwój z napisem: „Bracia, znoście zgryzoty i niedole, aby uniknąć wiecznej męki”
Dzień obchodów
W Kościele katolickim niegdyś wspomnienie liturgiczne obchodzono 5 stycznia. W nowym Martyrologium Rzymskim umieszczono wspomnienie pod dniem 27 września.
Cerkiew prawosławna wspomina świętego mnicha 1/14 września[d], tj. 14 września według kalendarza gregoriańskiego.
Patronat
W prawosławiu mnich jest adresatem modlitw w intencji powrotu na łono Cerkwi osób, które odstąpiły od prawowiernej wiary.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ liturgia katolicka
- ↑ liturgia prawosławna według kalendarza juliańskiego
- ↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego
- ↑ podwójne datowanie
Przypisy
- ↑ Wielki słownik ortograficzny PWN pod red. E. Polańskiego, Wyd. PWN, Warszawa 2009
- ↑ a b c Szymon Słupnik, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2010-10-04] .
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych.
Bibliografia
- Symeon na DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM za H. Frosem i F. Sową
- Święty Szymon Słupnik na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 12.01.2010]
- mnich Symeon Stylita na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)
- Żywot Ś. Symeona Słupnika starszego w Żywotach Świętych Piotra Skargi
Media użyte na tej stronie
Autor: User Aotearoa on pl.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ruiny bazyliki Szymona Słupnika leżące koło Aleppo w Syrii.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bo-deh~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
View of the column of Saint Simeon (Qalaat Semaan), Syria.
taken by the user in 2000Szymon Słupnik – ikona z 2 połowy XVI wieku, pochodząca z Kostarowiec. Miejsce ekspozycji - Muzeum Historyczne w Sanoku, nr inw. MHS/S/3415