Synagoga Chesed W'emes w Warszawie
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Budulec | murowana |
Data budowy | 1937 (?) |
Data likwidacji | 1942 (?) |
Tradycja | ortodoksyjna |
Synagoga Chesed W’emes w Warszawie (z hebr. „łaska i prawda”) – nieistniejący prywatny dom modlitwy, który znajdował się w Warszawie przy ulicy Leszno 66.
Historia
Synagoga została założona przez organizację Chesed W’emes, która zajmowała się grzebaniem zmarłych, którzy nie posiadali rodziny i wystawianiem im nagrobków. Dokładna data założenia nie jest jednak znana. W 1937 roku synagoga otrzymała w darze świeczniki od firmy Nowik, Serejski i B-cia Panelscy, poprzez co można przypuszczać iż została w tym roku otwarta bądź działała od niedawna. Istniała prawdopodobnie do 1942 roku.
Wnętrze
Do dnia dzisiejszego zachowało się jedno zdjęcie wnętrza synagogi. Przedstawia ono Aron ha-kodesz, amud oraz bimę.
Aron ha-kodesz to bogato zdobiona szafa, zwieńczona plakietą, na środku której umieszczono gwiazdę Dawida, a po bokach w ozdobnych ramkach napis: חסד ואמת. Wewnętrzną stronę drzwiczek zdobiło sześć ram, pośrodku których umieszczono inskrypcje w języku hebrajskim. Pośrodku szafy zawieszony był parochet, a nad nim w półkolu umieszczone były tablice Dekalogu.
Po prawej stronie szafy stał skromny amud, na którym stał sześcioramienny świecznik, zwieńczony gwiazdą Dawida. Przed Aron ha-kodesz stał bogato rzeźbiony stół, pełniący rolę bimy. Nakryty był tkaniną z wyszytą na środku gwiazdą Dawida. Po jego bokach stały dwa wysokie świeczniki, które podarowała firma Nowik, Serejski i B-cia Panelscy. Na podstawie zdjęcia nie da się określić wystroju malarskiego.
Bibliografia
- Eleonora Bergman: „Nie masz bóżnicy powszechnej” Synagogi i domy modlitwy w Warszawie od końca XVIII do początku XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2007. ISBN 83-7181-391-0.