Synagoga Tempel w Charkowie

Synagoga Bejt-Menachem
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Charków
Wyznanie
Położenie na mapie Charkowa Synagoga Bejt-Menachem
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Synagoga Bejt-Menachem
49°59′32,8″N 36°14′05,5″E/49,992444 36,234861

Synagoga Bejt-Menachem w Charkowie, zwana również Chóralną albo Tempel (ukr. Синагогa Бейт Менахем, Xоральна синагога y Харкові) – synagoga wzniesiona w latach 1909–1913 na terenie Charkowa. Największa bożnica na Ukrainie i druga pod względem kubatury w Europie.

Wzniesiono ją na miejscu domu należącego do kupca Zarudnego, któremu już w 1906 roku groziło zawalenie. Teren wykupiła gmina żydowska - władze zezwoliły jej na budowę bóżnicy pod warunkiem, że będzie cofnięta kilkanaście metrów w głąb ulicy i zachowa odpowiednią odległość od cerkwi Św. Mikołaja.

Architektem bóżnicy był Jakow Gewirc^[1], o palmę pierwszeństwa w ogłoszonym konkursie ubiegał się m.in. Adolf Szyszko-Bohusz.

W 1923 roku synagoga została zamknięta przez władze USRR, które przeznaczyły ją na siedzibę klubu „Spartak”.

Po uzyskaniu przez Ukrainę niepodległości służyła wyznawcom judaizmu jako obiekt wynajmowany od państwa. W 2003 roku po uprzednim remoncie sfinansowanym ze środków międzynarodowej społeczności żydowskiej i charkowskich żydów dokonano oficjalnego powtórnego otwarcia bóżnicy. Na czele żydowskiej gminy Charkowa stoi rabin Mosze Moszkowycz.

Nazwa Bejt Menachem została nadana na cześć lubawickiego rabina.

Adres: ul. Puszkińska 12 (м.Харків, вул. Пушкінська 12)

Galeria

• 

  Synagoga

• 

  Synagoga

Przypisy

Bibliografia

• ZbigniewZ. Hauser ZbigniewZ., Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t. 4, Warszawa: Burchard Edition, 2003, ISBN 83-87654-13-2, OCLC 830495337 .

Linki zewnętrzne

• Prasowa notka na temat otwarcia synagogi (jęz. ukraiński), obok załączone zdjęcie budynku sprzed I wojny światowej
• Historia żydowskiej społeczności Charkowa