Syndrom paryski

Syndrom paryski – dolegliwość występująca u turystów, najczęściej japońskich, którzy odwiedzając Paryż odkrywają, że miasto nie spełnia ich oczekiwań, a ich wymarzony czy znany z literatury obraz Paryża różni się w znaczący sposób od współczesnej rzeczywistości.

Po raz pierwszy został opisany we francuskim piśmie Nervure w 2004 (autorzy – A. Viala, H. Ota, M.N. Vacheron, P. Martin, and F. Caroli), klasyfikowany jako odmiana syndromu Stendhala[1].

Innego zdania jest doktor Youcef Mahmoudia, który uważa, że syndrom może być spowodowany nadmierną ekscytacją związaną z wizytą w Paryżu. Wiąże się to z przyspieszeniem pracy serca – powodując przyspieszony oddech, co z kolei ma mieć związek z halucynacjami[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Catering, Become A Great Cook - båttur oslo and fjordcruise oslo, www.nervure-psy.com [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-09-29] (ang.).
  2. ↑ Actualité > Le magazine > Voyage pathologique. [dostęp 2006-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-20)].