Synkopa (muzyka)

Synkopa (gr. συγκοπή synkopḗ „obcięcie”, od συγκόπτω synkóptō „przycinać”)[1][2] – rodzaj zaburzenia metro-rytmicznego w toku utworu, wykorzystywany jako środek stylistyczny[3]; zjawisko rytmiczne polegające na przedłużeniu wartości rytmicznej znajdującej się na słabej części taktu o następną część taktu lub grupy taktowej. Synkopie towarzyszy powstanie dodatkowego akcentu tzw. akcentu rytmicznego na przedłużanej (słabej) części taktu[4][5].

Rytm synkopowy jest często stosowany w muzyce jazzowej[3] i bluesie, a także w muzyce elektronicznej z gatunku Drum and bass[6]. W polskiej muzyce ludowej synkopa jest charakterystyczna dla krakowiaka[3].

Przykład zastosowania rytmu synkopowego zawiera utwór „No Excuses” zespołu Alice in Chains[7] oraz Béli Bartóka „Synkopowy taniec”.

Zobacz też

  • hemiola

Przypisy

  1. ↑ Władysław Kopaliński: synkopa. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  2. ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: συγκοπή (ang.). W: A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-14].
  3. ↑ a b c SYNKOPA - Encyklopedia Muzyki - RMF Classic. W: Encyklopedia muzyki PWN [on-line]. www.rmfclassic.pl. [dostęp 2016-07-16].
  4. ↑ Miles Hoffman (1997). Syncopation. National Symphony Orchestra. NPR. Dostęp 13 lipca 2009
  5. ↑ Patterson, William Morrison, 'Rhythm of Prose'( Introductory Outline), Columbia University Press 1917
  6. ↑ Historia Drum'n'Bass (pol.). W: Break FM [on-line]. [dostęp 2018-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-08)].
  7. ↑ David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015, s. 208. ISBN 978-1250048073. (ang.)