Synogarlica maskareńska
Streptopelia rodericana | |||
(Milne-Edwards, 1873) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | Streptopelia | ||
Gatunek | synogarlica maskareńska | ||
Synonimy | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Synogarlica maskareńska[3] (Streptopelia rodericana) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Występował na maskareńskiej wyspie Rodrigues. Znany jest ze szczątków subfosylnych oraz opisów Leguata (1708) i Tafforeta (1726).
Taksonomia
Po raz pierwszy formalnie gatunek opisał Alphonse Milne-Edwards w 1874. Holotyp stanowił mostek[4] i inne szczątki subfosylne, odkryte razem z pozostałościami dronta samotnego (Pezophaps solitaria)[5]. Autor nadał nowemu gatunkowi nazwę Columba rodericana[4]. Obecnie (2021) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza synogarlicę maskareńską w rodzaju Nesoenas[6]. Różni autorzy przenosili ten gatunek także do rodzajów Streptopelia, Alectroenas i Ptilinopus[7][5].
Morfologia i zachowanie
Synogarlice maskareńskie osiągały rozmiary afrykańskich turkaweczek białoczelnych (Turtur tympanistria), ich upierzenie było w większości łupkowoszare. Leguat i jego towarzysze wabili te łagodne i ufne ptaki do ogrodowego stolika i dzielili się resztkami; szczególnie lubiły nasiona melona. Przylatywały zawsze o porze posiłku. Zesłańcy wiązali im kolorowy materiał na nogach by wiedzieć, gdy oswojony ptak znów przyleci. W 1693 i 1725 odnotowano, że synogarlice żerują na wyspie, ale gniazdują głównie poza nią, wśród drzew na nadbrzeżnych wysepkach wolnych od zawleczonych w XVII wieku szczurów. Leguat wspomniał, że synogarlice stanowiły źródło dobrego mięsa[8].
Wymarcie
Ostatnich informacji o synogarlicach maskareńskich dostarczył Tafforet (1726). W 1761 na Rodrigues przebywał duchowny i astronom Alexandre Guy Pingré, zauważył brak gołębi na wyspie. Musiał wymrzeć między 1726 a 1761 w związku z dotarciem szczurów na wcześniej wolne od nich wyspy. Obecność tych ssaków odnotował zarówno Tafforet, jak i Leguat[5].
Przypisy
- ↑ a b c d D. Lepage: Rodrigues Pigeon Nesoenas rodericanus. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
- ↑ Streptopelia rodericana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Columbinae Leach, 1820 - gołębie (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-15].
- ↑ a b Alphonse Milne-Edwards: Recherches sur la faune ancienne des iles Mascareignes. 1874, s. 16.
- ↑ a b c Julian P. Hume: Extinct Birds. Bloomsbury Publishing, 2017, s. 164–165. ISBN 978-1-4729-3745-2.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
- ↑ Rodrigues Turtle-dove (Nesoenas rodericanus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2018. [dostęp 2018-08-13].
- ↑ Hume, J.P.. Systematics, morphology, and ecology of pigeons and doves (Aves: Columbidae) of the Mascarene Islands, with three new species. „Zootaxa”. 3124, s. 1–62, 2011.
Media użyte na tej stronie
From Recherches sur la faune ornithologique éteinte des iles Mascareignes et de Madagascar By Alphonse Milne-Edwards.
Published by G. Masson in Paris, France, 1866.