Syrmaticus

	Syrmaticus
	Wagler, 1832
	; Przedstawiciel rodzaju – bażant kasztanowaty (S. ellioti)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Phasianini
Rodzaj	Syrmaticus
	Typ nomenklatoryczny
	Phasianus reevesii J.E. Gray, 1829
Synonimy
	Graphephasianus Reichenbach, 1852; Graphophasianus Bonaparte, 1856; Calophasis Elliot, 1872; Calcophasis Gould, 1874; Callophasis Hume, 1881; Cyanophasis Buturlin, 1908; Neocalophasis Taka-Tsukasa & Kuroda, 1922;
	Graphephasianus Reichenbach, 1852; Graphophasianus Bonaparte, 1856; Calophasis Elliot, 1872; Calcophasis Gould, 1874; Callophasis Hume, 1881; Cyanophasis Buturlin, 1908; Neocalophasis Taka-Tsukasa & Kuroda, 1922;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście

Syrmaticus – rodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji^[10].

Morfologia

Długość ciała samic 50–150 cm (ogon 14–45 cm), samców 80–210 cm (ogon 39–160 cm); masa ciała 650–1529 g^[10].

Systematyka

Etymologia

Syrmaticus: gr. συρμα surma, συρματος surmatos „teatralna szata z długim trenem, coś wleczonego, ciągnionego za sobą”^[11].
Graphephasianus (Graphophasianus): gr. γραφη graphē „rysunek, grawerunek”, od γραφω graphō „rysować”; φασιανος phasianos „bażant”^[11]. Gatunek typowy: Phasianus soemmerringii Temminck, 1830.
Calophasis (Callophasis, Calcophasis): gr. καλος kalos „piękny”; nowołac. phasis „bażant”, od średniowiecznołac. phasis avis „bażant”^[11]. Gatunek typowy: Phasianus ellioti Swinhoe, 1872.
Cyanophasis: gr. κυανος kuanos „ciemnoniebieski”; nowołac. phasis „bażant”, od średniowiecznołac. phasis avis „bażant”^[11]. Gatunek typowy: Calophasis mikado Ogilvie-Grant, 1906.
Neocalophasis: gr. νεος neos „nowy, dziwny”; rodzaj Calophasis Elliot, 1872 (bażant)^[11]. Gatunek typowy: Calophasis mikado Ogilvie-Grant, 1906.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[12]:

Syrmaticus soemmerringii (Temminck, 1830) – bażant japoński
Syrmaticus reevesii (J.E. Gray, 1829) – bażant królewski
Syrmaticus mikado (Ogilvie-Grant, 1906) – bażant tajwański
Syrmaticus ellioti (Swinhoe, 1872) – bażant kasztanowaty
Syrmaticus humiae (Hume, 1881) – bażant birmański

Przypisy

↑ Syrmaticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ J.G. Wagler. Neue Sippen und Gattungen der Säugthiere und Vögel. „Isis von Oken”. 1832, s. kol. 1229, 1832. (niem.).
↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxix. (niem.).
↑ Ch.L. Bonaparte. Tableaux paralléliques de l’ordre des Gallinacés. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 42, s. 878, 1856. (fr.).
↑ D.G. Elliot: A Monograph of the Phasianidae or family of the Pheasants. Cz. 2. New York: Published by the author, 1871, s. ryc. 13. (ang.).
↑ J. Gould: Birds of Asia. Cz. 7. London: Printed by Taylor and Francis, pub. by the author, 1850-1883, s. ryc. 23. (ang.).
↑ A.O. Hume. Callophasis humiæ, Sp. Nov.. „Stray Feathers”. 9, s. 461, 1880. (ang.).
↑ S.A. Buturlin. „Nasha Ochota”. 12, s. 33, 1908. (ros.).
↑ N. Taka-Tsukasa & N. Kuroda. On a New Genus Proposed for Mikado Pheasant of Formosa. „Japanese Journal of Ornithology”. 3 (12-13), s. 1, 1922. (jap. • ang.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pheasants, Grouse, and Allies (Phasianidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phasia1.01. [dostęp 2020-11-27]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-27].

[itis-1] Syrmaticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Wagler-2] J.G. Wagler. Neue Sippen und Gattungen der Säugthiere und Vögel. „Isis von Oken”. 1832, s. kol. 1229, 1832. (niem.).

[Reichenbach-3] H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxix. (niem.).

[Bonaparte-4] Ch.L. Bonaparte. Tableaux paralléliques de l’ordre des Gallinacés. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 42, s. 878, 1856. (fr.).

[Elliot-5] D.G. Elliot: A Monograph of the Phasianidae or family of the Pheasants. Cz. 2. New York: Published by the author, 1871, s. ryc. 13. (ang.).

[Gould-6] J. Gould: Birds of Asia. Cz. 7. London: Printed by Taylor and Francis, pub. by the author, 1850-1883, s. ryc. 23. (ang.).

[Hume-7] A.O. Hume. Callophasis humiæ, Sp. Nov.. „Stray Feathers”. 9, s. 461, 1880. (ang.).

[Buturlin-8] S.A. Buturlin. „Nasha Ochota”. 12, s. 33, 1908. (ros.).

[Taka-Tsukasa&Kuroda-9] N. Taka-Tsukasa & N. Kuroda. On a New Genus Proposed for Mikado Pheasant of Formosa. „Japanese Journal of Ornithology”. 3 (12-13), s. 1, 1922. (jap. • ang.).

[Winkler&inni-10] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pheasants, Grouse, and Allies (Phasianidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phasia1.01. [dostęp 2020-11-27]. (ang.).

[Jobling-11] Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-12] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Phasianini Horsfield, 1821 (wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-27].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne