Syromalabarski Kościół katolicki
 | |||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||||||||||||||||
| Chrześcijaństwo └ Katolicyzm └ Katolickie Kościoły Wschodnie | |||||||||||||||||||||||
| Ustrój kościelny | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obrządek | |||||||||||||||||||||||
| Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika | kard. George Alencherry | ||||||||||||||||||||||
| Zasięg geograficzny | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||
Syromalabarski Kościół katolicki (mal. സിറോ മലബാർ സഭ) – katolicki Kościół wschodni, sięgający początkami misji św. Tomasza Apostoła, który działał na terenie Indii w I wieku po Chrystusie. Należy do wschodniosyryjskiej tradycji liturgicznej. Liczy około 4,3 mln wiernych, mieszkających w Indiach, głównie na terenie stanu Kerala (starożytny Malabar), a także w mniejszym stopniu w diasporze. Od 1992 roku posiada status Kościoła arcybiskupiego większego. Jest największym Kościołem z grupy tzw. chrześcijan św. Tomasza.
Historia
Kościół Syromalabarski wywodzi się z grupy chrześcijan św. Tomasza, których Portugalczycy spotkali na wybrzeżu Malabaru w 1498 roku. Byli oni w kontakcie wyłącznie z przedstawicielami perskiego Kościoła Wschodu. W związku z tym od VI do XVI wieku stanowili wspólnotę uznającą jurysdykcję biskupów doktryny wyznaczonej przed Soborem Efeskim i duchowe zwierzchnictwo katolikosa-patriarchy Seleucji-Ktezyfonu. Portugalczycy, którzy nie uznali tradycji malabarskich, wprowadzili tradycje łacińskie, podporządkowując tamtejszych chrześcijan łacińskiemu arcybiskupowi Goa – Aleksemu Menezesowi.
W 1559 roku podczas synodu w Diamper, zwołanego przez Menezesa, odwołano szereg tradycji malabarskich, wprowadzając elementy łacińskie tak w liturgii jak i dyscyplinie kościelnej. W wyniku tych zmian, doszło do licznych protestów ze strony wyznawców Kościoła Syromalabarskiego, doprowadziło to do zerwania jedności z Rzymem w 1653 roku, czego konsekwencją było utworzenia Malankarskiego Kościoła Ortodoksyjnego. W roku 1930 z Malankarskiego Kościoła Ortodoksyjnego wyłonił się Syromalankarski Kościół katolicki.
Sytuację załagodzili karmelici, wysłani tam przez papieża Aleksandra VII w roku 1656. Unia została częściowo przywrócona w roku 1662, a karmelici pozostawali kolejnymi biskupami w Kościele syro-malabarskim do roku 1896, kiedy to Rzym utworzył tam trzy wikariaty apostolskie – Triczur, Ernakulam i Czanganaczeri.
W 1923 roku Pius XI dokonał reorganizacji administracyjnej tworząc prowincję kościelną z siedzibą w Ernakulam. Po Soborze Watykańskim II powstały egzarchaty o charakterze misyjnym, przekształcone następnie w diecezje.
Liturgia Kościoła Syromalabarskiego wywodzi się z tradycji chaldejskiej. Językiem liturgicznym jest język malajalam. Niektóre modlitwy i aklamacje zachowano w języku syriackim. Poza Malabarem w użyciu jest też hindi[2].
Organizacja
Eparchie na terenie Indii:
- metropolia Changanacherry
- metropolia Ernakulam-Angamaly
- metropolia Kottayam
- metropolia Tellicherry
- metropolia Trichur
Eparchie podległe metropoliom łacińskim w Indiach:
- metropolii Agra
- metropolii Bhopal
- metropolii Bombaj
- metropolii Gandhinagar
- metropolii Hajdarabad
- metropolii Nagpur
- metropolii Raipur
- podległe Stolicy Apostolskiej
Egzarchat i eparchie zagraniczne:
- eparchia św. Tomasza Apostoła w Melbourne (Australia)
- eparchia Mississaugi (Kanada)
- eparchia Wielkiej Brytanii
- eparchia św. Tomasza Apostoła w Chicago (USA)
Zwierzchnicy Kościoła
Głową Kościoła syromalabarskiego jest arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly. Kolejno na czele Kościoła stali:
- Aloysius Pareparambil (11 sierpnia 1896 – 9 grudnia 1919) – wikariusz apostolski Ernakulam
- Augustine Kandathil (9 grudnia 1919 – 10 stycznia 1956) – wikariusz apostolski Ernakulam, następnie od 21 grudnia 1923 arcybiskup Ernakulam
- Joseph Parecattil (20 lipca 1956 – 30 stycznia 1984) – arcybiskup Ernakulam
- Sebastian Mankuzhikary (1984 – 1985) – jako administrator apostolski, biskup pomocniczy Ernakulam
- Antony Padiyara (23 kwietnia 1985 – 11 listopada 1996) – arcybiskup Ernakulam, od 1992 podniesiony do rangi arcybiskupa większego Ernakulam-Angamaly
- Varkey Vithayathil CSsR (19 kwietnia 1997 – 23 grudnia 1999) – jako administrator apostolski, następnie arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
- Varkey Vithayathil CSsR (23 grudnia 1999 – 1 kwietnia 2011) – arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
- George Alencherry (od 24 maja 2011) – arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ The Eastern Catholic Churches 2015; Source: Annuario Pontificio. [dostęp 2016-08-18]. (ang.).
- ↑ Katolickie Kościoły Wschodnie: Syro-Malabarski Kościół Katolicki. [dostęp 2016-09-09]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Mathen Payyappilly Palakkappilly (User:Achayan), Licencja: CC BY-SA 3.0
Mar Thoma Sliva symbolizes the identity of Saint Thomas Christians (also known as Syrian Christians or Nasranis) of Kerala, India.
Autor: Achayan, Licencja: CC BY 3.0
Crowning during Holy Matrimony in the Syro-Malabar Church. Main celebrant is bishop Mar Gregory Karotemprel.
Autor: Achayan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mar Gregory Karotemprel and Payyappilly Palakkappilly Prasant Kathanar at Marth Mariam Church, Arakuzha
Der Selige Kuriakose Elias Chavara