Syrus z Pawii

Święty
Syrus z Pawii
biskup
Ilustracja
Św. Syrus ze Świętą Rodziną (Bernardino Campi; ołtarz w kościele św. Marka w Mediolanie).
Data śmierciw I lub IV wieku
Czczony przezKościół katolicki
Wspomnienie9 grudnia
PatronPawii i wielu kościołów we Włoszech
Szczególne miejsca kultudiecezja Pawii
(Nakarmienie tłumu przez Jezusa (koptyjska ikona).

Syrus z Pawii, łac., ang., niem. Syrus, gr. Syros, fr. Syr, wł. Siro, zwany przez niektóre źródła Syriuszem – pierwszy biskup Pawii, święty Kościoła katolickiego.

Życie

O jego życiu nic pewnego nie wiadomo. Informacje zaczerpnięte na podstawie dwóch tradycji: z VIII i XIV wieku, przemawiają za jego życiem i działalnością w I wieku. Z kolei grobowy kamień Syrusa, znajdujący się początkowo w pierwszym kościele śwśw. Gerwazego i Protazego w Pawii, datowany jest na IV wiek. W 1875 roku odkryto napis Syrus epc. Niewykluczone, że dotyczy to bpa Syrusa żyjącego właśnie w IV wieku i będącego biskupem Genui. Taką tezę postawił biskup Concordii (obecnie Concordia Sagittaria) M. P. Billanovich w 1986 roku, który pewien czas spędził w Genui i Pawii.

Natomiast w Martyrologium Rzymskim jest zapis: "9 grudnia w IV wieku zasnął w Pawii święty biskup Syrus, pierwszy biskup tego miasta"[1].

Tradycja z VIII wieku

Prawdopodobnie w VIII wieku powstało jego Vita i zostało napisane dla podkreślenia odrębności diecezji Pawii (założonej w I wieku, w której podstawą był arianizm)[2] wobec Kościoła w Mediolanie. Występujące w nim rozbieżności w datach sięgające II-III wieków powodują, że Vita Syrusa traktowane jest, jako tradycja.

Według tej tradycji Syrus był uczniem Hermagorasa (+ ok. 70), będącego z kolei uczniem św. Marka (+68) i założycielem diecezji oraz pierwszym biskupem w Akwilei. Syrus, wraz z Iwencjuszem (zw. Ewencjuszem, zm. w I lub IV wieku), zostali wysłani przez św. Piotra (+67) do Pawii, jako posłańcy wiary. Obaj pretendują do bycia pierwszymi biskupami Pawii[3], jednakże oficjalnym następcą Syrusa został Pompejusz (+ ok. 290; pochowany obok Syrusa)[4][5], a dopiero trzecim biskupem został Iwencjusz. Syrus miał ewangelizować nie tylko Pawię, ale i Weronę, Brescię czy też Lodi. Z kolei Iwencjusz miał dotrzeć do Mediolanu, gdzie pogrzebał ciała bliźniaków męczenników Gerwazego i Protazego odkryte w późniejszym czasie przez św. Ambrożego w 356 roku w podziemiach kościoła śwśw. Nabora i Feliksa[6].

Tradycja z XIV wieku

Według tej tradycji (De laudibus Papiæ, ang. In the Praise of Pavia) Syrus był chłopcem biorącym udział w jednym z dwóch cudów Jezusa Chrystusa nakarmienia tłumu w liczbie "piąci tysięcy mężów, oprócz niewiast i dziatek " za pomocą pięciu chlebów i dwóch ryb.
Opis cudu pojawia się we wszystkich czterech Ewangeliach[7][a].

Kult

Relikwie św. Syrusa przeniesiono w IX wieku z kościoła świętych braci do ówczesnej katedry (Santo Stefano) na bazie której (tej i kolejnej Santa Maria del Popolo) wybudowano w XV wieku współczesną katedrę (wł. Duomo di Pavia). Obecnie relikwie znajdują się pod ołtarzem poświęconym Świętemu.

Syrus jest patronem Pawii, natomiast we Włoszech znajduje się wiele kościołów pod jego wezwaniem. W Mediolanie jest również stadion jego imienia "San Siro".

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 9 grudnia.

Dzień pamięci przypada również 12 września, kiedy to wspominany jest razem ze św. Iwencjuszem (łac. Iventius lub Eventius) za Martyrologium Rzymskim[8].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Kolejny cud nakarmienia tłumu w ilości 4000 pojawia się tylko w Ewangeliach: Marka Mk 8,1-9 w przekładach Biblii. i Mateusza Mt 15,32-39 w przekładach Biblii. ("A było tych co jedli około czterech tysięcy i rozpuścił je. ").

Przypisy

  1. ↑ Martyrologium Romanum (9 grudnia) (tłum. † ks. Klaus Martin Reichenbach) (niem.)
  2. ↑ Pavia (Dioces) - oficjalna strona (ang.)
  3. ↑ "8 lutego w I wieku zasnął święty biskup Juventius (Iwencjusz) , pierwszy biskup Pawii, który głosił tam Ewangelię, założył Kościół i umocnił go" - MR (8 lutego) (niem.)
  4. ↑ St. Popmpeius - Catholic Online (ang.)
  5. ↑ Pompe(j)usz na DEON.pl
  6. ↑ Gerwazy i Protazy na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 27.05.2010]
  7. ↑ J 6,5-15 w przekładach Biblii.; Mt 14,13-21 w przekładach Biblii.; Mk 6,31-34 w przekładach Biblii.; Łk 9,10-17 w przekładach Biblii.
  8. ↑ Iwencjusz na DEON.pl

Bibliografia

Media użyte na tej stronie