System Comstocka-Needhama
System Comstocka-Needhama – w entomologii przyjęty sposób numeracji i zapisu żyłkowania skrzydeł owadów, opracowany przez Johna H. Comstocka i George'a Needhama w 1898. Teoria wyjaśniająca rzekome powstawanie żyłek została potem obalona przez Frederica Charlesa Frasera[1], ale system Comstocka-Needhama pozostał w użyciu.
Główne żyłki przebiegające wzdłuż osi skrzydła owada mają, w systemie Comstocka-Needhama, różne nazwy; idąc w kierunku od przodu do tyłu:
- C (costa) – żyłka żebrowa (kostalna)
- Sc (subcosta) – żyłka podżebrowa (subkostalna)
- R (radius) – żyłka promieniowa
- M (media) – żyłka średnia (medialna)
- Cu (cubitus) – żyłka łokciowa (kubitalna)
- A (anal) – żyłka analna
Przypisy
- ↑ Fraser FC. A note on the fallaciousness of the theory of pretracheation in the venation of Odonata. Proc. Roy. Ent. Soc. London (A) 13: 60-70 (1938)
Bibliografia
- Charles A. Triplehorn, Norman F. Johnson: Borror and DeLong's introduction to the study of insects. 7. Auflage. Thomson Brooks/Cole, 2005, ISBN 0-03-096835-6.
Media użyte na tej stronie