Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT na Kubie

Ten artykuł od 2018 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tęczowa flaga w kształcie Kuby

Położenie Kuby

Flaga Republiki Kuby

Mariela Castro, dyrektorka Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej

Fidel Castro, były kubański przywódca, odpowiedzialny za prześladowania osób homoseksualnych w latach 60.

Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych

W latach 60. osoby homoseksualne były na Kubie prześladowane i przymusowo poddawane terapiom konwersyjnym. W 2010 roku Fidel Castro przeprosił za te działania, biorąc za nie całą odpowiedzialność na siebie^[1]. Kontakty homoseksualne zostały zalegalizowane na Kubie w 1979 roku^[2]. W 1993 roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych – wynosi on 16 lat^[2]. Od 1993 roku osoby deklarujące się jako homoseksualne mogą wstępować do Komunistycznej Partii Kuby^[2]. Od czasu objęcia kierownictwa narodowego ośrodka edukacji seksualnej przez Marielę Castro, córkę Raúla Castro, czynnych prześladowań zaprzestano, a dzięki jej staraniom zaprzestano także urzędowej dyskryminacji. W 2018 r. władze przedstawiły projekt nowej konstytucji, wedle której zagwarantowano równouprawnienie osób LGBT^[3].

Mężczyźni homoseksualni nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej.

Ochrona prawna przed dyskryminacją

Ogólnokrajowa

Kubańska konstytucja gwarantuje wszystkim obywatelom równość wobec prawa i zakazuje dyskryminacji z jakiejkolwiek przyczyny.

Azyl

Kubańskie przepisy prawne nie przyznają osobom homoseksualnym prawa do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientację seksualną.

Uznanie związków osób tej samej płci

Ogólnokrajowe

Obecnie w kubańskim ustawodawstwie nie istnieje żadna prawna forma uznania związków jednopłciowych.

W 2008 roku Mariela Castro (córka kubańskiego przywódcy, Raúla Castro), dyrektorka Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej, w wywiadzie dla hiszpańskiej agencji EFE powiedziała, że Komunistyczna Partia Kuby pracuje nad projektem formalizacji związków homoseksualnych, a także nad ustawą, która osobom transpłciowym będzie dawała możliwość przeprowadzenia operacji korekty płci na koszt państwa^[4].

Ustawa dająca osobom transpłciowym możliwość korekty płci na koszt państwa weszła w życie w 2010 roku^[5].

W lipcu 2012 roku parlament kubański miał debatować nad ustawą o związkach partnerskich.

Życie osób LGBT w kraju

Na Kubie istnieje duża scena gejowska skupiona w Hawanie i kilku większych miastach. Dysponują one dziesiątkami lokali gay friendly. W kraju wydawane są również publikacje, działają organizacje zajmujące się promowaniem tolerancji wobec społeczności LGBT.

W 2007 roku Kuba zaczęła obchodzić Dzień Walki z Homofobią. Z tej okazji w Hawanie odbyła się konferencja działaczy LGBT. Największa tego typu impreza w historii Kuby została sfinansowana z pieniędzy publicznych. Przewodniczyła jej Mariela Castro. Tego dnia państwowa telewizja wyemitowała film Tajemnica Brokeback Mountain.

Kubańczycy w ostatnich latach stają się coraz bardziej tolerancyjni. Na Kubie nie odnotowano napadów na osoby LGBT w ostatnich latach.

Przypisy

Zobacz też

• Sytuacja prawna osób LGBT na świecie

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Narodowego Ośrodka Edukacji Seksualnej (CENESEX). cenesexualidad.sld.cu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-13)].