Szósta bitwa nad Isonzo

Szósta bitwa nad Isonzo

I wojna światowa
(c) www.esercito.difesa.it, CC BY 2.5
Czas	6–17 sierpnia 1916
Miejsce	dolina Isonzo
Terytorium	Włochy
Wynik	zwycięstwo Włoch
Strony konfliktu
Włochy  Austro-Węgry
Dowódcy
Luigi Cadorna Svetozar Boroević
Siły
22 dywizji 9 dywizji
Straty
51 000 40 000
Położenie na mapie Włoch miejsce bitwy
45°55′58,8000″N 13°36′57,6000″E/45,933000 13,616000

Szósta bitwa na Isonzo – bitwa stoczona pomiędzy siłami włoskimi, a austro-węgierskimi w dolinie rzeki Isonzo podczas I wojny światowej. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Włoch dla których było to jedno z najbardziej udanych zwycięstw podczas trwającej do 1918 roku wojny na froncie włoskim.

Tło

Dowódca sił austriackich, generał Svetozar Boroević zmniejszył liczbę swoich sił w dolinie Isonzo i rozpoczął przegrupowanie wojsk po letniej ofensywie, która została ostatecznie zatrzymana w Bitwie pod Assiago. Widząc zaistniałą sytuację włoski dowódca, Luigi Cadorna używając dobrej komunikacji kolejowej przetransportował wojska z regionu Trydentu na linię frontu pod Isonzo. Mając przewagę liczebną, Cadorna postanowił wykorzystać słabość przeciwnika i rozpocząć ofensywę.

Bitwa

6 sierpnia 1916 roku siły włoskie rozpoczęły natarcie w kierunku pozycji austriackich. Siły włoskie ruszyły w kierunku Gorycji, która trafiła w ręce Włochów 8 sierpnia. Austriacy wycofali się w głąb własnych pozycji, a Włosi po zajęciu całej prowincji goryckiej rozpoczęli przygotowania do odparcia austriackiej kontrofensywy. Ostatecznie ofensywa pod dowództwem Cadorny zakończyła się 17 sierpnia.

Po bitwie

Zwycięstwo w ofensywie gwałtownie wzmocniło morale włoskich żołnierzy. Sukces odniesiony w bitwie został entuzjastycznie przyjęty wśród szczebla dowódczego, a także wzmocnił wiarę w zwycięstwo pośród szeregowych żołnierzy. 28 sierpnia, Włochy oficjalnie wypowiedziały wojnę Niemcom.

Łącznie w trakcie bitwy straty włoskie wyniosły 51 000 w tym 21 000 zabitych podczas gdy Austriacy stracili około 40 000 żołnierzy spośród których zginęło ponad 8000.

W latach późniejszych historycy doszli do wniosku że wysiłek poniesiony przez siły włoskie (21 000 zabitych) podczas bitwy został zmarnowany. Oprócz osobistego zwycięstwa Cadorny, Włosi w późniejszych miesiącach odnosili znaczące straty próbując zdobyć Triest oraz Lublanę. Lepiej uzbrojeni i zaopatrzeni żołnierze austriaccy wycofali się na korzystniejsze do obrony pozycję, podczas gdy Włosi którzy mieli problemy z zaopatrzeniem, a także niską zdolnością operacyjną wyższych dowódców, ponosili znaczące straty podczas frontalnych ataków na pozycję austriackie.

W ciągu następnych miesięcy, Austriacy wycofali się w rejon górzysty wzdłuż doliny Isozno, gdzie zadali Włochom znaczące straty, a także odzyskali część straconych wcześniej ziem, głównie dzięki artylerii która była lepiej przygotowana od używanych przez Włochów, baterii polowych.

Zobacz też

• Bitwy nad Isonzo

Bibliografia

• Tucker, Spencer The Great War:1914-18 (1998)

Linki zewnętrzne

• Strona w poświęcona bitwie
• Mapa frontu włoskiego