Szafirek
Szafirek armeński | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | szafirek | ||
Nazwa systematyczna | |||
Muscari Mill. Gard. Dict. Abr. ed. 4: s.p. (1754)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Muscari botryoides (L.) Mill.[4] | |||
Synonimy | |||
|
Szafirek (Muscari Mill.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje 54 gatunki[3]. Występują one w północnej Afryce, Europie (z wyjątkiem północnej części kontynentu) i południowo-zachodniej Azji[3][5]. Rodzaj we florze Polski nie ma dziko występujących przedstawicieli. Tradycyjnie zaliczany do tego rodzaju szafirek miękkolistny[6] klasyfikowany jest współcześnie do rodzaju Leopoldia jako L. comosa[3].
Kilka gatunków zostało rozprzestrzenionych na świecie jako rośliny ozdobne[5][7], wykorzystywane także jako aromatyczne[7]. Popularne w uprawie są zwłaszcza: szafirek armeński M. armeniacum, szafirek drobnokwiatowy M. botryoides, szafirek groniasty M. neglectum, szafirek miękkolistny i Muscari racemosum[7]. Szafirki splecione z przęślą znaleziono splecione w wieńce zakładane na głowy zmarłym przez neandertalczyków[7].
Morfologia
- Pokrój
- Bylina z organem zimującym w postaci podziemnej, owalnej cebuli z brązową tuniką, bez cebulek przybyszowych[5].
- Liście
- Tylko odziomkowe w liczbie 2–7 o blaszce równowąskiej, czasem bruzdowanej, nagiej, zwykle mięsistej[5].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan groniasty na szczycie głąbika, wielo- i gęstokwiatowy, rozciągający się zwykle podczas owocowania, z przysadkami. Bliżej wierzchołka kwiaty mniejsze, płonne i często odmiennie zabarwione. Kwiaty pachnące. Okwiat rurkowaty lub dzbankowaty, listków okwiatu 6, zrośniętych, tylko na szczycie wolnych i tu odgiętych. Miodniki na wewnętrznej części listków okwiatu. Pręcików 6 w dwóch okółkach, dłuższe od okwiatu, pylniki ciemnoniebieskie, kuliste. Zalążnia górna, zielona z 3 komorami. Słupek pojedynczy, zakończony trójdzielnym znamieniem[5].
- Owoce
- Tępo trójkanciaste torebki zawierające 6 kulistych, czarnych nasion[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna
W systemie APG IV z 2016 rodzaj z podrodziny Scilloideae Burnett (plemię Hyacintheae podplemię Hyacinthinae[8]) z rodziny szparagowatych w obrębie szparagowców. W poprzedniej wersji systemu (APG II z 2003) zaliczany wraz z obecną podrodziną Scilloideae do rodziny hiacyntowatych[2].
Niektóre zaliczane tu tradycyjnie gatunki wyodrębnione zostały do innych rodzajów: Pseudomuscari Garbari & Greuter, Leopoldia Parl. i bellewalia Bellevalia.
- Muscari adilii M.B.Güner & H.Duman
- Muscari albiflorum (Täckh. & Boulos) Hosni
- Muscari alpanicum Schchian
- Muscari anatolicum Cowley & Özhatay
- Muscari armeniacum H.J.Veitch – szafirek armeński
- Muscari artvinense Demirci & E.Kaya
- Muscari atillae Yildirim
- Muscari atlanticum Boiss. & Reut.
- Muscari aucheri (Boiss.) Baker – szafirek Auchera
- Muscari babachii Eker & Koyuncu
- Muscari baeticum Blanca, Ruíz Rejón & Suár.-Sant.
- Muscari botryoides (L.) Mill. – szafirek drobnokwiatowy
- Muscari bourgaei Baker
- Muscari cazorlanum C.Soriano, Rivas Ponce, R.Lozano & Ruíz Rejón
- Muscari commutatum Guss.
- Muscari discolor Boiss. & Hausskn.
- Muscari dolichanthum Woronow & Tron
- Muscari elmasii Yildirim
- Muscari erdalii Özhatay & Demirci
- Muscari fatmacereniae Eker
- Muscari fertile Ravenna
- Muscari filiforme Ravenna
- Muscari haradjianii Briq. ex Rech.f.
- Muscari heldreichii Boiss.
- Muscari hermonense Ravenna
- Muscari hierosolymitanum Ravenna
- Muscari kerkis Karlén
- Muscari kurdicum Maroofi
- Muscari latifolium J.Kirk – szafirek szerokolistny
- Muscari lazulinum Ravenna
- Muscari longistylum (Täckh. & Boulos) Hosni
- Muscari macbeathianum Kit Tan – szafirek McBeatha
- Muscari macrocarpum Sweet – szafirek wielkoowockowy
- Muscari massayanum C.Grunert – szafirek turecki
- Muscari microstomum P.H.Davis & D.C.Stuart
- Muscari mirum Speta
- Muscari neglectum Guss. ex Ten. – szafirek groniasty
- Muscari olivetorum Blanca, Ruíz Rejón & Suár.-Sant.
- Muscari pamiryigidii Eker
- Muscari parviflorum Desf.
- Muscari pulchellum Heldr. & Sart. ex Boiss.
- Muscari racemosum Mill.
- Muscari sabihapinariae Eroglu, Pinar & Fidan
- Muscari salah-eidii (Täckh. & Boulos) Hosni
- Muscari sandrasicum Karlén
- Muscari savranii Uysal & Dogu
- Muscari serpentinicum Yildirim, Altioglu & Pirhan
- Muscari sivrihisardaghlare nse Yild. & B.Selvi
- Muscari stenanthum Freyn
- Muscari tauricum Demirci, Özhatay & E.Kaya
- Muscari tavoricum Ravenna
- Muscari turcicum Uysal, Ertugrul & Dural
- Muscari tuzgoluense Yild.
- Muscari vuralii Bagci & Dogu
Uprawa
Cebule szafirków wykopuje się w czerwcu i lipcu. Można je przechowywać w suchym piasku w temperaturze około 20 °C lub od razu wysadzić w miejsce docelowe we wrześniu lub październiku. Cebule umieszcza się w ziemi na głębokości ok. 6–8 cm w rozstawie ok. 8–10 cm ponieważ roślina szybko się rozrasta. Szafirki nie potrzebują częstego przesadzania. Regularnie nawożone mogą rosnąć w jednym miejscu nawet kilka lat[10].
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-13] (ang.).
- ↑ a b c d e f Muscari Mill.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-07-04].
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-06].
- ↑ a b c d e f Gerald B. Straley, Frederick H. Utech: Muscari. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2010-10-13]. (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 118, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ a b c d David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 607. ISBN 978-1-107-11502-6.
- ↑ Genus: Muscari. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2010-10-14]. (ang.).
- ↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 126-127. ISBN 978-83-925110-5-2.
- ↑ Szafirek. wymarzonyogrod.pl. [dostęp 2013-03-04]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: AnRo0002, Licencja: CC0
Armenische Traubenhyazinthe (Muscari armeniacum) in Hockenheim
(c) Reinhold Möller, CC BY-SA 4.0
Flower of a pearl hyacinth in a garden in Bamberg, Bayerm. Focus stack of 13 images.